Polski
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Inwokacja jest to inaczej pełniejsza treściowo, bardziej rozbudowana
apostrofa.Zawiera ona uroczystą prośbe do jakiegoś Boga,bóstwa bądź muzy z prośbą, najczęściej o pomoc w pisaniu ,inaczej o wenę twórczą.Jedna ze słynniejszych inwokacji znajduje sie w ,,Panu Tadeuszu" oraz dziełach Homera, czyli ,,Iliadzie" i ,,Odyseji".
Wielu mylnie sądzi iż inwokacja zaczyna sie od słów ,,Litwo! Ojczyzno moja!..." . Otóż nie, poniewż inwokacja zaczyna się od następnej zwrotki, od słów ,,Panno Święta, co jasnej bronisz..."
W inwokaci zawarty jest pierwszy, a zarazem jeden z ważniejszych powodów, dla których ,,Pan Tadeusz" wogóle został napisany.Mianowicie Adam Mickiewicz potwornie tęsknił do swej Ojczyzny, do krajów z lat dziecinstwa, tych krajów które mu dawały poczucie bezpieczeństwa i beztroski.Dlatego też, zwraca sie do Matki Boskiej o trzech obliczach: Batki Boskiej Częstochowskiej ponieważ jest ona Matką dla wszystkich Polaków,( przecież uratował nasz naród w czasie potopu szwedzkiego), do Matki Boskiej Ostrobramskiej, jako do Matki Litwinów, oraz do Matki Boskiej Nowogródzkiej, która uratował mu życie, gdy jak pisze dalej w inwokacji, zasieniesiony przez załamaną matkę do kościoła odzyskał przytomność.
Zwrot do Matki Boskiej nie jest tutaj w żaden sposób przypadkowy, ponieważ prosi Ją o to, aby pomogła mu, gdy on bedzie pisał swe dzieło i wspierała jego wyobraźnie kiedy będzie sie z nią przenosił w czasy swej młodości na Litwie.
Mickiewicz wyraża również nadzieję, że tak jak cudownie Matka Boża wróciła mu życie, kiedy ani lekarze ani nikt inny poza jego matka nie wierzył już w ozdrowienie małego Adama, tak w przyszłości pozwoli mu on cudem(czyżby Mickiewicz tracił nadzieje na powrót do kraju???) powrócic do tego kraju, który ukochał ponad wszystko i do którego całym sercem pragnie wrócić.
Dalsza część inwokacji to przepiękny opis Litewskiej przyrody.Pól, łąk i lasów, które zachował w pamieci.Opis leśnych pagórków, zielonych łąk, malowanych zbożem pól, które są posrebżane żytem a wyzłacane pszenicą. Opis łąk pełnych koniczyn, które przepasane są zielona miedzą na której rosną grusze.
Inwokacja jest bardzo obfita w różego rodzaju środki stylistyczne.Jest tu mnóstwo epitetów, porównan, personifikacji.
apostrofa.Zawiera ona uroczystą prośbe do jakiegoś Boga,bóstwa bądź muzy z prośbą, najczęściej o pomoc w pisaniu ,inaczej o wenę twórczą.Jedna ze słynniejszych inwokacji znajduje sie w ,,Panu Tadeuszu" oraz dziełach Homera, czyli ,,Iliadzie" i ,,Odyseji".
Wielu mylnie sądzi iż inwokacja zaczyna sie od słów ,,Litwo! Ojczyzno moja!..." . Otóż nie, poniewż inwokacja zaczyna się od następnej zwrotki, od słów ,,Panno Święta, co jasnej bronisz..."
W inwokaci zawarty jest pierwszy, a zarazem jeden z ważniejszych powodów, dla których ,,Pan Tadeusz" wogóle został napisany.Mianowicie Adam Mickiewicz potwornie tęsknił do swej Ojczyzny, do krajów z lat dziecinstwa, tych krajów które mu dawały poczucie bezpieczeństwa i beztroski.Dlatego też, zwraca sie do Matki Boskiej o trzech obliczach: Batki Boskiej Częstochowskiej ponieważ jest ona Matką dla wszystkich Polaków,( przecież uratował nasz naród w czasie potopu szwedzkiego), do Matki Boskiej Ostrobramskiej, jako do Matki Litwinów, oraz do Matki Boskiej Nowogródzkiej, która uratował mu życie, gdy jak pisze dalej w inwokacji, zasieniesiony przez załamaną matkę do kościoła odzyskał przytomność.
Zwrot do Matki Boskiej nie jest tutaj w żaden sposób przypadkowy, ponieważ prosi Ją o to, aby pomogła mu, gdy on bedzie pisał swe dzieło i wspierała jego wyobraźnie kiedy będzie sie z nią przenosił w czasy swej młodości na Litwie.
Mickiewicz wyraża również nadzieję, że tak jak cudownie Matka Boża wróciła mu życie, kiedy ani lekarze ani nikt inny poza jego matka nie wierzył już w ozdrowienie małego Adama, tak w przyszłości pozwoli mu on cudem(czyżby Mickiewicz tracił nadzieje na powrót do kraju???) powrócic do tego kraju, który ukochał ponad wszystko i do którego całym sercem pragnie wrócić.
Dalsza część inwokacji to przepiękny opis Litewskiej przyrody.Pól, łąk i lasów, które zachował w pamieci.Opis leśnych pagórków, zielonych łąk, malowanych zbożem pól, które są posrebżane żytem a wyzłacane pszenicą. Opis łąk pełnych koniczyn, które przepasane są zielona miedzą na której rosną grusze.
Inwokacja jest bardzo obfita w różego rodzaju środki stylistyczne.Jest tu mnóstwo epitetów, porównan, personifikacji.