"W tej charakterystyce chciałabym porównać dwóch głównych bohaterów noweli Bolesława Prusa pt. "Z legend dawnego Egiptu". Stuletniego władcę Egiptu Ramzesa oraz niedoszłego faraona Horusa. Ramzes był człowiekiem starym i schorowanym, dlatego władzę miał przejąć jego wnuk Horus.
Ramzes miał silny charakter, rządził Egiptem od pięćdziesięciu lat. Był dla Egipcjan bardzo stanowczy i despotyczny, dlatego też uważany jest za najsurowszego władcę Egiptu. Ramzes nie miał litości nawet dla własnej rodziny. Za jego rządów Etiopczycy byli niewolnikami, a każdy, kto trafił do niewoli egipskiej miał odcinany język. Ramzes nienawidził ludzi dobrych dla niewolników. Kochał bogactwo i uwielbiał wojny. Horus był jego całkowitym przeciwieństwem. Był on wrażliwy i dobrotliwy. Kierował się sprawiedliwością i zdrowym rozsądkiem. Chciał dbać o potęgę państwa pokojowymi metodami. Był absolutnym przeciwnikiem gnębienia ludu i prowadzenia
wojen. Horus miał duże postanowienia co do swojego kraju. Kazał on wydać wiele edyktów, a do głównych z nich należały: zmniejszenie czynszu ludziom i prac niewolnikom, co bardzo sprzeciwiało się rządom Ramzesa, a także pokój z Etiopczykami, co było dla obecnego władcy niewyobrażalne, gdyż Etiopczycy byli niewolnikami egipskimi. Horus chciał też odwołać Jetrona z wygnania.
Cechą charakterystyczną Ramzesa bylo to, zę był on bardzo oddany państwu, ponieważ zdecydował on się zażyć lekarstwo, przez które mógł umrzec, ale ozdrowieć. Był on tak związany z Egiptem, że kiedy umierał, nie chciał dopuścić, aby państwo nie miało władcy. Gdy Horus czekał na jego śmierć, aby dostać Pierścień, Ramzes ozdrowiał. Chwilę później Horus zmarl przez ukąszenie pająka. W chwili śmierci Horus okazał sie człowiekiem małego serca, gdyż dbał jedynie o wypełnienie edykty uwolnienia Bereniki.
Po porównaniu obu władców sądzę, że lepszym władca był Ramzes, ponieważ Egipt miał sprawiedliwego władcę, który widział, co jest dobre dla państwa. Każdy Egipcjanin był równy, bez względu na to, czy był jego rodziną, czy był mu całkiem obcy."