Polski,krótka notatka
person
brightness_auto
1 odpowiedź
W "Panu Tadeuszu" Mickiewicz starał się stworzyć możliwie pełny obraz szlachty
polskiej: zarówno tej zamożnej, jak i zubożałej, zaściankowej. Bogatą szlachtę
w utworze reprezentuje ród Sopliców, goście oraz przyjaciele domu: Podkomorzy,
Wojski, Rejent, Asesor i inni. Życie tej grupy społecznej podporządkowane jest
etykiecie, określającej sposoby zachowania się i relacje międzyludzkie. Jej
strażnikami są w poemacie Sędzia, Podkomorzy i Wojski. Ukazując codzienne życie
mieszkańców dworu, poeta opisał zwyczaje i obyczaje szlacheckie. Obrazy
polowań, grzybobrania, rozmów, uczt są źródłem wiedzy o regułach
funkcjonujących w tym świecie, zasadach opartych na grzeczności i szacunku oraz
społecznej hierarchii wyznaczonej przez pochodzenie rodu, wiek i zajmowane
stanowisko. Nadrzędną wartością, określającą postawy bohaterów, jest patriotyzm
przejawiający się przede wszystkim w przywiązaniu do tradycji i polskości oraz
odrzuceniu wzorców cudzoziemskich (nauka Sędziego o grzeczności).
Charakteryzując szlachtę polską, Mickiewicz nie zapomniał wszakże o jej wadach:
kłótliwości, skłonności do procesowania się (spór o zamek), warcholstwie i
brawurze (młodość Jacka Soplicy).
Równie konserwatywna i przywiązana do polskości jest szlachta zaściankowa,
zamieszkująca Dobrzyn. Dawniej sławna, w czasach opisanych w "Panu Tadeuszu"
stała się warstwą zubożałą, ale kultywującą dawne tradycje. Strój, zachowanie i
obyczaje odróżniają ją od chłopów, a tradycyjne imiona podkreślają odrębność
grupy. Mieszkańcy Zaścianka Dobrzyńskiego skłonni są do zwady i kłótni, lecz
wobec wroga potrafią się zjednoczyć i walczyć ofiarnie, z poświęceniem zdrowia
i życia. Zapalczywa, nierozważna i często kierująca się prywatą społeczność,
mimo iż nie jest uświadomiona politycznie, żywi głębokie, patriotyczne uczucia.
"Pana Tadeusza" można nazwać epopeją narodową - został w niej wszechstronnie
ukazany obraz szlachty polskiej na tle ważnego wydarzenia historycznego -
kampanii Napoleona. W ten sposób poeta utrwala pamięć o ważnych postaciach i
wydarzeniach, eksponuje wartości uznane za szczególnie cenne z punktu widzenia
społeczności. Pokazuje przemiany świadomości warstwy szlacheckiej -
kształtowanie się nowego, współczesnego wzorca patriotyzmu.
polskiej: zarówno tej zamożnej, jak i zubożałej, zaściankowej. Bogatą szlachtę
w utworze reprezentuje ród Sopliców, goście oraz przyjaciele domu: Podkomorzy,
Wojski, Rejent, Asesor i inni. Życie tej grupy społecznej podporządkowane jest
etykiecie, określającej sposoby zachowania się i relacje międzyludzkie. Jej
strażnikami są w poemacie Sędzia, Podkomorzy i Wojski. Ukazując codzienne życie
mieszkańców dworu, poeta opisał zwyczaje i obyczaje szlacheckie. Obrazy
polowań, grzybobrania, rozmów, uczt są źródłem wiedzy o regułach
funkcjonujących w tym świecie, zasadach opartych na grzeczności i szacunku oraz
społecznej hierarchii wyznaczonej przez pochodzenie rodu, wiek i zajmowane
stanowisko. Nadrzędną wartością, określającą postawy bohaterów, jest patriotyzm
przejawiający się przede wszystkim w przywiązaniu do tradycji i polskości oraz
odrzuceniu wzorców cudzoziemskich (nauka Sędziego o grzeczności).
Charakteryzując szlachtę polską, Mickiewicz nie zapomniał wszakże o jej wadach:
kłótliwości, skłonności do procesowania się (spór o zamek), warcholstwie i
brawurze (młodość Jacka Soplicy).
Równie konserwatywna i przywiązana do polskości jest szlachta zaściankowa,
zamieszkująca Dobrzyn. Dawniej sławna, w czasach opisanych w "Panu Tadeuszu"
stała się warstwą zubożałą, ale kultywującą dawne tradycje. Strój, zachowanie i
obyczaje odróżniają ją od chłopów, a tradycyjne imiona podkreślają odrębność
grupy. Mieszkańcy Zaścianka Dobrzyńskiego skłonni są do zwady i kłótni, lecz
wobec wroga potrafią się zjednoczyć i walczyć ofiarnie, z poświęceniem zdrowia
i życia. Zapalczywa, nierozważna i często kierująca się prywatą społeczność,
mimo iż nie jest uświadomiona politycznie, żywi głębokie, patriotyczne uczucia.
"Pana Tadeusza" można nazwać epopeją narodową - został w niej wszechstronnie
ukazany obraz szlachty polskiej na tle ważnego wydarzenia historycznego -
kampanii Napoleona. W ten sposób poeta utrwala pamięć o ważnych postaciach i
wydarzeniach, eksponuje wartości uznane za szczególnie cenne z punktu widzenia
społeczności. Pokazuje przemiany świadomości warstwy szlacheckiej -
kształtowanie się nowego, współczesnego wzorca patriotyzmu.