Romantyczna koncepcja miłości znacznie się różni od obecnej. Werter jest bardzo nadwrażliwy, wszelakie wyrażane przez niego uczucia są przepełnione emocjami. Zaraz po spotkaniu Lotty Werter jest niewyobrażalnie szczęśliwy, wyraża ogromny entuzjazm związany z poznaniem przyszłej ukochanej. Miłość Wertera do Lotty jest bardzo spontaniczna i wypełnia jego cały umysł, nie pozostawiając miejsca na myśli o czymkolwiek innym. W listach do Wilhelma nie mówi nic o słownym wyrażeniu miłości, dla Wertera wystarczające są wzajemne spojrzenia i spędzanie razem czasu na zabawie z dziećmi. Werter zapomina o naturze i o rysowaniu, ponieważ tak bardzo jest zaabsorbowany Lottą, którą opisuje samymi pozytywnymi cechami, jednocześnie zachwycając się nimi. Uważa ukochaną za idealną kobietę, która została stworzona specjalnie dla niego na wieki.
Werter od początku wie, że jego miłość ma charakter czysto platoniczny. Mimo to za wszelką cenę stara się zapomnieć o tym, że Lotta jest zaręczona z Albertem. Bohater całkowicie zatraca się w swoim uczuciu. Momentem kulminacyjnym w powieści jest powrót Alberta do Wahlheim. Werter sucho relacjonuje swojemu przyjacielowi to, co stanowi sporą zmianę w jego zachowaniu. Zdania nie są nacechowane nadmiernymi emocjami. Następuje gwałtowny zwrot akcji, tytułowy bohater postanawia wyjechać jednocześnie zatracając się coraz bardziej w uczuciu dla Lotty, która stała się nieosiągalna. Werter zaczyna odczuwać cierpienie z tego powodu, co objawia się w listach do Wilhelma oraz stylu, w jakim przeprowadził rozmowę z Albertem o samobójstwie jako czynie, który może pomóc w najgorszych sytuacjach. Miłość Wertera staje się chorobą psychiczną, obłędem. Nie jest on w stanie racjonalnie myśleć. Pochłania się w poezji Osjana, która tylko pogarsza stan jego psychiki. Nadmierne rozmyślanie o Lottcie stanowi o ogromnie rozpaczy bohatera. Jego uczucie staje się autodestrukcyjne i prowadzi do nieuniknionego zdaniem Wertera ? do samobójstwa.
Przytoczony w poleceniu fragment pozwala nam dokładniej zrozumieć romantyczną koncepcję miłości. Werter wielokrotnie mówi w nim o tym, że rzeczy należące do Lotty są dla niego bezcenne i święte. Podkreśla, że miłość była dla niego czymś jedynym i wyjątkowym. Uczucie jakim darzył Lottę było jedynym czynnikiem jaki doprowadza go do samobójstwa. W śmierci widział jedyny sposób na połączenie się z Bogiem oraz z ukochaną w przyszłości.
Podsumowując: romantyczna koncepcja miłości stanowi o uczuciu, która przewyższa wszystkie inne ziemskie rzeczy. Jest jedyna i wielowymiarowa. Odnosi się do uczucia duchowego jak i przeżyć cielesnych. Miłość romantyczna zawierała w sobie wiele sprzeczności, ponieważ prowadziła do ogromnego entuzjazmu i radości, ale także do rozpaczy, cierpienia. Dla zakochanych nie liczył się otaczający świat. Najważniejsza była miłość, aż do śmierci.