krótka charakterystyka Homera
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Homer (co dosłownie znaczy ślepiec lub zakładnik) żył na przełomie IX a VIII w.p.n.e. Był wielkim epikiem greckim uważanym za autora „Iliady” i „Odyseii”, a według legendy ślepym śpiewakiem wędrownym.
Urodził się prawdopodobnie w jońskiej Smyrnie lub w Chios, w Azji Mniejszej.
Na temat okoliczności powstania i autorstwa poematów toczyły się spory od starożytności po współczesność, np. czy były tworem jednego autora czy też wielu i czy powstały w określonym czasie lub stopniowo narastały. W czasach nowozytnych powstała tzw. Kwestia Homerycka, czyli spór uczonych o autorstwo Iliady i Odyseii. F.A. Wolf w 1795 poddał w wątpliwość samo istnienie Homera. W tym czasie powstawały rózne tezy co do pochodzenia dzieł. Twierdzono, że epopeje Homera powstały w X w.p.n.e. jako twórczość ustna, a spisane dopiero w wieku IV p.n.e. Przez cały wiek XIX trwał spór między badaczami, czy Iliada i Odyseja są poematami różnych autorów, czy jednego, za którym opowiadali się uczeni.
Większość badaczy twierdzi, że Iliada i Odyseja narodziły się na wybrzeżu Azji Mniejszej i na pobliskich wyspach (Smyrna - Chios). Pisane heksametrem, mają wspólne cechy epiki rycerskiej, stały się wzorem dla starożytności i przyczyniły się do ustalenia poczucia wspólnoty świata helleńskiego, a później posłużyły jako inspiracja m.in. Wergiliuszowi.
Trudno przecenić ich rolę w kulturze europejskiej i światowej, bo na owych tekstach uczyła się zarówno młodzież starożytnej Grecji, która uwarzała je za swoje najwspanialsze dzieła, a Homera za największego poetę i nauczyciela, jak i współczesnych liceów klasycznych. Liczne przekłady na języki europejskie pojawiły się w XVII-XVIII w. Wtedy zaczęto także publikować kolejne polskie przekłady, choć Homera tłumaczył częściowo już J. Kochanowski i nauczano o nim w Akademii Krakowskiej od początku XVI w.
Urodził się prawdopodobnie w jońskiej Smyrnie lub w Chios, w Azji Mniejszej.
Na temat okoliczności powstania i autorstwa poematów toczyły się spory od starożytności po współczesność, np. czy były tworem jednego autora czy też wielu i czy powstały w określonym czasie lub stopniowo narastały. W czasach nowozytnych powstała tzw. Kwestia Homerycka, czyli spór uczonych o autorstwo Iliady i Odyseii. F.A. Wolf w 1795 poddał w wątpliwość samo istnienie Homera. W tym czasie powstawały rózne tezy co do pochodzenia dzieł. Twierdzono, że epopeje Homera powstały w X w.p.n.e. jako twórczość ustna, a spisane dopiero w wieku IV p.n.e. Przez cały wiek XIX trwał spór między badaczami, czy Iliada i Odyseja są poematami różnych autorów, czy jednego, za którym opowiadali się uczeni.
Większość badaczy twierdzi, że Iliada i Odyseja narodziły się na wybrzeżu Azji Mniejszej i na pobliskich wyspach (Smyrna - Chios). Pisane heksametrem, mają wspólne cechy epiki rycerskiej, stały się wzorem dla starożytności i przyczyniły się do ustalenia poczucia wspólnoty świata helleńskiego, a później posłużyły jako inspiracja m.in. Wergiliuszowi.
Trudno przecenić ich rolę w kulturze europejskiej i światowej, bo na owych tekstach uczyła się zarówno młodzież starożytnej Grecji, która uwarzała je za swoje najwspanialsze dzieła, a Homera za największego poetę i nauczyciela, jak i współczesnych liceów klasycznych. Liczne przekłady na języki europejskie pojawiły się w XVII-XVIII w. Wtedy zaczęto także publikować kolejne polskie przekłady, choć Homera tłumaczył częściowo już J. Kochanowski i nauczano o nim w Akademii Krakowskiej od początku XVI w.