Zenon Ziembiewicz urodził się w Boleborzy.Pochodził ze zdeklasowanej szlachty. Zenon rozpoczął naukę w pobliskim mieście i wtedy to poznał Elżbietę Biecką. Dawał jej korepetycje i zakochał się w niej.Po ukończeniu szkoły wyjechał na studia do Paryża. Do domu przyjeżdżał tylko na święta i wakacje.W Paryżu związał się z Adelą dziewczyną chorą na gruźlicę.Jednak gdy była umierająca opuścił ją i pojechał do domu,ponieważ zabrakło mu pieniędzy na kontynuowanie studiów.Podczas wakacji w Boleborzy poznał Justynę Bogutównę-córkę kucharki. Wkrótce młodzi zostali kochankami. Zenon aby zdobyć pieniądze na studia podjął współpracę z Czechlińskim.Został korespondentem miejscowej gazety. Przed wyjazdem do Paryża odnowił znajomość z panną Biecką i wyznał jej miłość. Po ukończeniu studiów Ziembiewicz powrócił do miasta i przyjął posadę w gazecie ,,Niwa". Zaręczył się z Elżbietą,odnowił też romans z Justyną. Jego kariera zaczęła rozwijać się w błyskawicznym tempie. Szybko awansował na redaktora naczelnego. Zaczął też ulegać wpływom wysoko postawionych osób, dawał sobą manipulować.
Gdy Justyna zaszła w ciążę ,Zenon zasugerował usunięcie dziecka. Wyznał też wszystko Elżbiecie, która postanowiła usunąć się z drogi.Wyjechała do matki do Warszawy. Tam odnalazł ją Zenon i namówił do powrotu. Młodzi pobrali się i wyjechali na miodowy miesiąc na południe Europy.
Po powrocie Zenon został prezydentem miasta.Miał bardzo ambitne plany-chciał poprawić sytuacją najbiedniejszych.Niestety plany jego uległy we gruzach z powodu kryzysu gospodarczego.Na końcu dziejów Zenona rozchodzi się pogłoska że to prezydent wydał rozkaz strzelania do robotników.Zenon zostaję oblany żrącym kwasem-oślepia go. Zenon popełnia samobójstwo.