Czy wiersz "Romantyczność" Adama Mickiwicza jest manifestem na dziś? Podaj 3 argumenty ze współczesnej sztuki(film, muzyka, książki) i 2 z własnych doświadczeń i uzasadnij je.
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Ballada „Romantyczność”rozpoczyna cykl „Ballad i romansów” jest już utworem typowo romantycznym ze względu na:
-polemikę z klasykami
-poglądy romantyczne
-forma wiersza, która jest typowo romantyczna
Motto do tej ballady to cytat z Hamleta, którego bohater postrzega świat:
„oczyma duszy mojej”
Każdy romantyk odbiera przede wszystkim świat intuicją, sercem – a więc tak jak Hamlet.
Widzi to, co niewidzialne dla racjonalistów. Odwołanie do utworów Szekspira jest wyrazem hołdu jaki składa Mickiewicz temu wielkiemu angielskiemu poecie i dramaturgowi, który stał się autorytetem dla twórców romantycznych, bo:
ołamał konwencje
otworzył własne formy
obył indywidualista
ogłosił swobodę twórcza.
W tej balladzie występuje typowo romantyczny bohater. Głównym bohaterem tej ballady jest Karusia, którą niektórzy uważają za obłąkaną, bo po śmierci swojego ukochanego, co noc się z nim spotyka, rozmawia, zwierza ze swoich problemów. On dla niej nie umarł. Niektórzy uważają ja za obłąkaną, inni jej nie rozumieją.
Romantycy często czynili bohatera swoich utworów ludźmi obłąkanymi. Dla nich nie byli to ludzie chorzy, ale ludzie o niezwykłej wrażliwości i ludzie, którzy więcej widzieli, słyszeli i czuli niż zwykły, przeciętny człowiek.
Cechy gatunkowe ballady:
-utwór wierszowany
-łączy elementy
-epickie – występowanie narratora, krótka fabuła
-liryczne – bohaterowie wyrażają uczucia
-dramatyczne – dialogowość, napięcie dramatyczne
-fabuła ujęta jest skrótowo, zwięźle, aby wydobyć z niej tajemnicze, niesamowite treści
-fantastyka
-nastrój grozy, niesamowitości
-świat przedstawiony podporządkowany jest podmiotowi lirycznemu, służy przekazaniu jego emocji
-historyzm
Cechy romantyczne ballady:
-głoszenie wyższości uczucia nad rozumem
-ludowość:
-bohaterowie z ludu
-solidaryzowanie się z poglądami ludu na świat i życie
-elementy języka potocznego, gwary (zdrobnienia, stylizacja ludowa, regionalizmy ludowe – Jasieńko, Karusia, „oczki”, „liczka”)
-demokratyzm polegający na podkreśleniu zalet prostego człowieka,
-fantastyka – duch zmarłego Jasieńka
-nastrój grozy, niesamowitości, tajemniczości
-osamotnienie bohaterki, brak zrozumienia u ludzi
-nieszczęśliwa miłość
-polemikę z klasykami
-poglądy romantyczne
-forma wiersza, która jest typowo romantyczna
Motto do tej ballady to cytat z Hamleta, którego bohater postrzega świat:
„oczyma duszy mojej”
Każdy romantyk odbiera przede wszystkim świat intuicją, sercem – a więc tak jak Hamlet.
Widzi to, co niewidzialne dla racjonalistów. Odwołanie do utworów Szekspira jest wyrazem hołdu jaki składa Mickiewicz temu wielkiemu angielskiemu poecie i dramaturgowi, który stał się autorytetem dla twórców romantycznych, bo:
ołamał konwencje
otworzył własne formy
obył indywidualista
ogłosił swobodę twórcza.
W tej balladzie występuje typowo romantyczny bohater. Głównym bohaterem tej ballady jest Karusia, którą niektórzy uważają za obłąkaną, bo po śmierci swojego ukochanego, co noc się z nim spotyka, rozmawia, zwierza ze swoich problemów. On dla niej nie umarł. Niektórzy uważają ja za obłąkaną, inni jej nie rozumieją.
Romantycy często czynili bohatera swoich utworów ludźmi obłąkanymi. Dla nich nie byli to ludzie chorzy, ale ludzie o niezwykłej wrażliwości i ludzie, którzy więcej widzieli, słyszeli i czuli niż zwykły, przeciętny człowiek.
Cechy gatunkowe ballady:
-utwór wierszowany
-łączy elementy
-epickie – występowanie narratora, krótka fabuła
-liryczne – bohaterowie wyrażają uczucia
-dramatyczne – dialogowość, napięcie dramatyczne
-fabuła ujęta jest skrótowo, zwięźle, aby wydobyć z niej tajemnicze, niesamowite treści
-fantastyka
-nastrój grozy, niesamowitości
-świat przedstawiony podporządkowany jest podmiotowi lirycznemu, służy przekazaniu jego emocji
-historyzm
Cechy romantyczne ballady:
-głoszenie wyższości uczucia nad rozumem
-ludowość:
-bohaterowie z ludu
-solidaryzowanie się z poglądami ludu na świat i życie
-elementy języka potocznego, gwary (zdrobnienia, stylizacja ludowa, regionalizmy ludowe – Jasieńko, Karusia, „oczki”, „liczka”)
-demokratyzm polegający na podkreśleniu zalet prostego człowieka,
-fantastyka – duch zmarłego Jasieńka
-nastrój grozy, niesamowitości, tajemniczości
-osamotnienie bohaterki, brak zrozumienia u ludzi
-nieszczęśliwa miłość