Lektura pod tytułem "Pinokio C." Collodo. była bardzo smieszna i smutna. Pewnego razu Dżeppetto odszukał pewnego stolarza miał on naimię Antonio był bardzo śmieszny. Niektóre postacie mnie rozśmieszały a niektóre zasmucały. Dżeppetto bardzo chciał mieć przyjaciela. Dżeppetto był staruszkiem ale aż nie takim staruszkiem. Antonio uderzył w kołek coś krzykneło, ale Antonio myślał że mu się zdawało, znowu drugi raz krzykneło więc Antonio przestał walić w kołek. I wybudował pajaca. To był Pinokio. drewniana kukiełka. Pinokio znalazł Dżeppetto w brzuchu wieloryba. Pinokio pierwszy raz spotkał się ze świerszczem. Był to jego przyjaciel. Dżeppetto dla Pinokia był jak ojciec, mieszkał razem z nim ale Pinokio gdyż już nie był aż taką kukiełką był bardzo niegrzeczny. Dżeppetto nie dawał sobie z nim rady. Gdy Pinokio odnalazł Dżeppetta fale się coraz mniej uspokoiły. Ale biedny Pinokio zobaczył że łódka jest rozerwana był bardzo przerażony. Wtedy Pinokio zobaczył jakąś wyspę. Ale Pinokio nie wiedział że ,to wieloryb. Wieloryb chciał się napić trochę wody. Pinokio usłyszał że coś się rusza w wodzie. Wtedy drewniany pajacyk wpadł do wody. Wieloryb napił się wody a Pinokio wpadł do jego brzucha żeby wyciągnąć Dżeppetta. Jak Pinokio zobaczył Dżepetta był bardzo ucieszony. Więc ta przygoda była bardzo szczęśliwa i się zakończyła bardzo dobrze i Dżeppetto i Pinokio oraz Antonio byli szczęśliwi. Oraz razem z nimi cieszył się gadający świerszczyk przyjaciel Pinokia. a na koniec Pinokio został chłopcem. Pinokio powiedział ty jesteś pewno Dżeppetto tak odpowiedział a ty jesteś pewnie Pinokio tak też odpowiedział. ta przygodo mi się podobała bo była raz szczęśliwa a raz smutna oraz była śmieszna.