Porównanie
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Taniec to jedna z najbardziej rozpowszechnionych form rozrywki. Towarzyszy nam od wielu wieków. Poprzez taniec człowiek wyrażał uczucia (bunt, radość). Oprócz możliwości wyrażania samego siebie ma on moc jednoczenia ludzi. Taniec jest często spotykanym motywem literackim, przedstawianym w różny sposób. Motywy tańca odnajdujemy w ,,Panie Tadeuszu''Adama Mickiewicza oraz w ,,Weselu'' Stanisława Wyspiańskiego, w obu utworach taniec jest symbolem. Taniec symbolizuje, a także ukazuje rodzaje obrzędowość i obyczaje danej społeczności.
Epopeja narodowa ,,Pan Tadeusz'' Adama Mickiewicza ukazuje słynny polonez 3 maja,
znajduje się w XII księdze i również jest zakończeniem całego utworu. To okazją uczczenia zaręczyn bohaterów utworu, Zosi i Tadeusza. Polonez to taniec czysto polski. Jest symbolem przemijania polskiej tradycji szlacheckiej. Adam Mickiewicz opisuje szlacheckie obyczaje, nieraz podkreślając, iż są one "ostatnie". Takim przemijającą, a z niezwykłą ochotą kontynuowaną przez ludność szlachecką, kulturą było tańczenie poloneza. Podczas tańca, ważny jest porządek, prawidłowa kolejność i wybór par. Podkomorzy wraz z Zosią tańczą w pierwszej parze. Opis poloneza w ,,Panu Tadeuszu'' jest niezwykle szczegółowy i dynamiczny. Czytelnik ma wrażenie, że znajduje się wśród tańczących tam par.
‘'Poloneza czas zacząć. - Podkomorzy rusza
I z lekka zarzuciwszy wyloty kontusza,
I wąsa podkręcając, podał rękę Zosi
I skłoniwszy się grzecznie, w pierwszą parę prosi.
Za Podkomorzym szereg w pary się gromadzi,
Dano hasło, zaczęto taniec - on prowadzi.''
Jedną z charakterystycznych cech jest przenikający całe dzieło patriotyzm. Uwidacznia się on w treści epopei, w panoramie tła historycznego, w obrazie ziemi ojczystej, w najpiękniejszych partiach lirycznych, w opisie tradycji szlacheckich. Polonez zaprezentowany przez Mickiewicza jest symbolem optymizmu, pojednania, nadziei na lepszą przyszłość. Genezę powstania utworu wyjaśnia nam sam autor, który mówi, że praca nad owym utworem była dla niego pewnego rodzaju ucieczką od konfliktu emigracyjnego i momentem powrotu myślami do Ojczyzny, poeta zapragnąć podtrzymywać i obudzić nadzieję podobną do kiedyś towarzyszącym Polakom podczas działań napoleońskich. Polonez to wyraz polskości, przywiązania Mickiewicza do tradycji, do ukochanego kraju. W ówczesnym czasie rodzi się nowe, postępowe pokolenie, którego przedstawicielami są Tadeusz i Zosia.
W ,,Weselu'' Stanisława Wyspiańskiego wątek tańca znajduje się w akcie III scenie 37 i podobnie jak w ,,Panu Tadeuszu'' jest to scena końcowa. Ową uroczystością, której towarzyszy taniec jest wesele Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną. W czasie wspomnianego już wesela odbywa się rozmowa Chochoła i Jaśka. Na podstawie wypowiedzi postaci możliwe jest dokonanie charakterystyki. Jasiek jest przedstawicielem wsi, któremu powierzone zostało ważne zadanie pilnowania rogu. Okazał się on niestety nieodpowiedzialny, ponieważ zgubił owy róg. Mimo, iż zachował się dziecinnie jest mu z tego powodu wstyd, myślę, że jest bezradny wobec zaistniałej sytuacji. Chochoł przedstawiony został jako słomiane straszydło, w głównej mierze jest tu symbolem marazmu, uśpienia. To on gra na skrzypcach i wykonuje słynny ‘'chocholi taniec''. Wciąż wypomina Jaśkowi popełniony błąd :
‘'Miałeś, chamie, złoty róg,
miałeś, chamie, czapkę z piór:
czapkę wicher niesie,
róg huka po lesie,
ostał ci sie ino sznur,
ostał ci sie ino sznur.''
O sposobie tańca dowiadujemy się z didaskaliów, to one pełnia funkcję informacyjną oraz tworzą nastrój chwili. Taniec zaczyna się w czasie, gdy Chochoł rozpoczyna grać na skrzypcach. Przy dźwięku muzyki pary wykonują powolny, poważny, spokojny taniec. Taniec jest ukazany w sposób pesymistyczny, ponury, senny. Język , którego używa autor jest wyszukany, bogaty w środki artystyczne. Duża ilości metafor i symboli utrudnia uzmysłowienie sobie tego utworu i wymaga głębokiej analizy. Trzeba pamiętać o tym, że autor ewidentnie zaznacza, iż walka o wolność jest potrzebna. Problemem, który uniemożliwia wspólną walkę jest podział wśród społeczności polskiej. Najważniejszym krokiem powinna być zjednoczenie tych grup. Chocholi taniec jest wiec symbolem stanu, w jakim odnajdowała się wtedy Polska, wiec uśpienie, marazm, niewola, zwątpienie.
W obydwóch utworach taniec to wątek niezwykle istotny dla społeczeństwa. Miedzy nimi widzimy podobieństwa oraz różnice. Najważniejszym podobieństwem jest lokalizacja tańca w końcowych scenach utworów. Nie jest to przypadkowe, gdyż autorzy chcieli zwrócić uwagę na jego indywidualną rolę. Stanowi to pewnego rodzaju podsumowanie przedstawionych wcześniej wydarzeń historycznych. Mickiewicz i Wyspiański swoimi dziełami ogarniają bardzo trudne czasy dziejowe - zabory. Na mapach Europy przez 124 lata nie było Polski, był to niezwykle trudny czas dla obywateli polskich ziem, którzy wszystkimi możliwymi metodami próbowali ciągnąć polska tradycje. Widzimy także różnic na przykład w samym trybie tańca. W ,,Panu Tadeuszu'' jest on dynamiczny, optymistyczny i jest symbolem jedności społeczeństwa. Natomiast w ,,Weselu'' jest on monotonny, spokojny, senny. Symbolem tego tańca jest uśpienie i bierność narodu polskiego. A więc taniec jest symbolem jedności społeczeństwa, jest też czysto symbolem patriotyzmu, wyrażającym nadzieje na lepszą przyszłość Polski. Można, więc stwierdzić, że jego zadaniem jest pokrzepienie serc Polaków.
Epopeja narodowa ,,Pan Tadeusz'' Adama Mickiewicza ukazuje słynny polonez 3 maja,
znajduje się w XII księdze i również jest zakończeniem całego utworu. To okazją uczczenia zaręczyn bohaterów utworu, Zosi i Tadeusza. Polonez to taniec czysto polski. Jest symbolem przemijania polskiej tradycji szlacheckiej. Adam Mickiewicz opisuje szlacheckie obyczaje, nieraz podkreślając, iż są one "ostatnie". Takim przemijającą, a z niezwykłą ochotą kontynuowaną przez ludność szlachecką, kulturą było tańczenie poloneza. Podczas tańca, ważny jest porządek, prawidłowa kolejność i wybór par. Podkomorzy wraz z Zosią tańczą w pierwszej parze. Opis poloneza w ,,Panu Tadeuszu'' jest niezwykle szczegółowy i dynamiczny. Czytelnik ma wrażenie, że znajduje się wśród tańczących tam par.
‘'Poloneza czas zacząć. - Podkomorzy rusza
I z lekka zarzuciwszy wyloty kontusza,
I wąsa podkręcając, podał rękę Zosi
I skłoniwszy się grzecznie, w pierwszą parę prosi.
Za Podkomorzym szereg w pary się gromadzi,
Dano hasło, zaczęto taniec - on prowadzi.''
Jedną z charakterystycznych cech jest przenikający całe dzieło patriotyzm. Uwidacznia się on w treści epopei, w panoramie tła historycznego, w obrazie ziemi ojczystej, w najpiękniejszych partiach lirycznych, w opisie tradycji szlacheckich. Polonez zaprezentowany przez Mickiewicza jest symbolem optymizmu, pojednania, nadziei na lepszą przyszłość. Genezę powstania utworu wyjaśnia nam sam autor, który mówi, że praca nad owym utworem była dla niego pewnego rodzaju ucieczką od konfliktu emigracyjnego i momentem powrotu myślami do Ojczyzny, poeta zapragnąć podtrzymywać i obudzić nadzieję podobną do kiedyś towarzyszącym Polakom podczas działań napoleońskich. Polonez to wyraz polskości, przywiązania Mickiewicza do tradycji, do ukochanego kraju. W ówczesnym czasie rodzi się nowe, postępowe pokolenie, którego przedstawicielami są Tadeusz i Zosia.
W ,,Weselu'' Stanisława Wyspiańskiego wątek tańca znajduje się w akcie III scenie 37 i podobnie jak w ,,Panu Tadeuszu'' jest to scena końcowa. Ową uroczystością, której towarzyszy taniec jest wesele Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną. W czasie wspomnianego już wesela odbywa się rozmowa Chochoła i Jaśka. Na podstawie wypowiedzi postaci możliwe jest dokonanie charakterystyki. Jasiek jest przedstawicielem wsi, któremu powierzone zostało ważne zadanie pilnowania rogu. Okazał się on niestety nieodpowiedzialny, ponieważ zgubił owy róg. Mimo, iż zachował się dziecinnie jest mu z tego powodu wstyd, myślę, że jest bezradny wobec zaistniałej sytuacji. Chochoł przedstawiony został jako słomiane straszydło, w głównej mierze jest tu symbolem marazmu, uśpienia. To on gra na skrzypcach i wykonuje słynny ‘'chocholi taniec''. Wciąż wypomina Jaśkowi popełniony błąd :
‘'Miałeś, chamie, złoty róg,
miałeś, chamie, czapkę z piór:
czapkę wicher niesie,
róg huka po lesie,
ostał ci sie ino sznur,
ostał ci sie ino sznur.''
O sposobie tańca dowiadujemy się z didaskaliów, to one pełnia funkcję informacyjną oraz tworzą nastrój chwili. Taniec zaczyna się w czasie, gdy Chochoł rozpoczyna grać na skrzypcach. Przy dźwięku muzyki pary wykonują powolny, poważny, spokojny taniec. Taniec jest ukazany w sposób pesymistyczny, ponury, senny. Język , którego używa autor jest wyszukany, bogaty w środki artystyczne. Duża ilości metafor i symboli utrudnia uzmysłowienie sobie tego utworu i wymaga głębokiej analizy. Trzeba pamiętać o tym, że autor ewidentnie zaznacza, iż walka o wolność jest potrzebna. Problemem, który uniemożliwia wspólną walkę jest podział wśród społeczności polskiej. Najważniejszym krokiem powinna być zjednoczenie tych grup. Chocholi taniec jest wiec symbolem stanu, w jakim odnajdowała się wtedy Polska, wiec uśpienie, marazm, niewola, zwątpienie.
W obydwóch utworach taniec to wątek niezwykle istotny dla społeczeństwa. Miedzy nimi widzimy podobieństwa oraz różnice. Najważniejszym podobieństwem jest lokalizacja tańca w końcowych scenach utworów. Nie jest to przypadkowe, gdyż autorzy chcieli zwrócić uwagę na jego indywidualną rolę. Stanowi to pewnego rodzaju podsumowanie przedstawionych wcześniej wydarzeń historycznych. Mickiewicz i Wyspiański swoimi dziełami ogarniają bardzo trudne czasy dziejowe - zabory. Na mapach Europy przez 124 lata nie było Polski, był to niezwykle trudny czas dla obywateli polskich ziem, którzy wszystkimi możliwymi metodami próbowali ciągnąć polska tradycje. Widzimy także różnic na przykład w samym trybie tańca. W ,,Panu Tadeuszu'' jest on dynamiczny, optymistyczny i jest symbolem jedności społeczeństwa. Natomiast w ,,Weselu'' jest on monotonny, spokojny, senny. Symbolem tego tańca jest uśpienie i bierność narodu polskiego. A więc taniec jest symbolem jedności społeczeństwa, jest też czysto symbolem patriotyzmu, wyrażającym nadzieje na lepszą przyszłość Polski. Można, więc stwierdzić, że jego zadaniem jest pokrzepienie serc Polaków.