Spor o dominacje w Europie pomiedzy cesartwem a papiestwem zaczal sie po koronacji Ottona I. Od tego momentu byliśmy swiadkami kofliktu . Ramy chronologiczne mojej pracy wyznaczam na lata 962-1414 .
Wszytko zaczelo sie od zdobycie przez Ottona I stanowiska które pozwalalo mu rzady niezalezne od stolicy apostolskiej . Ponadto udalo mu sie ingerowac w wybor papieza . Otton I byl wladca u ktorego wyraznie bylo widac uniwersalistyczne zapedy . Podobnie jak on działali jego nastepcy Otton II i III . Apogeum sporó przynisły rządy Henryka III który stał sie przesladowcą kosciola . Obsadzil on w rzymie swoich duchownych prze co chial wzmocnic swoja autnomie . Stan ten nazwyamy cezaropapizmem .
Kolejnym konfliktem byl spor o inwestyture miedzy Henrykiem IV a papiezem Grzgorzem VII . Kosciol dazyl do stopniowego wzmocnienia i wydostania sie z cesarskiego uscisku . Zaczeto podejmowac reformatorskie kroi dotyczace odnowy moralnej kleru . Pierwsze reformatorskie proby i polemiki wyszly od zakonow w Cluny , Burgundi i Lotaryngi . Zdecydowane kroki ku reformie podjal papiez Mikolaj II ktory postanowil ze papieze beda wybierani poprzez kolegum zlozone z kardynalow. Wladza swiecka nie ustosunkowala sie przychylnie do tych zdarzen i na tym tle doszlo do sporu . Za maloletniego jeszcze jeszcze Henryka IV gdzie sytuacja wewnetrzna w Niemczech byla trudna papiestwo chcialo to skrzetliwie wykorzytac . W 1073 papiezem zostaje Grzegorz VII wielki zwolenik reform . W 1075 podczas rzymskiego soboru przedstawil swoje poglady . Biskupowi Rzymu przyznal nieograniczona wladze natomiast papiez dysponowal insygniami csarskimi powolylal i detronizowal cesarzy . Mogl podwazyc wszelkie dezycjie wladcow swieckich , zas jego postanowinie bylo "swiete" . Wkrotce po tym Grzegorz VII wydal dokument w ktorym zakazal dokonywania inwestytury swieckiej , czyli mianowania duchownych na stanowiska koscielne przez osoby swieckie . Henrykowi IV nie podobaly sie postanowina Grzforza i zwolal do Wormacji synod Biskupow Niemieckich . Nakazal im uniewaznic wszytkie decyzje papieza. Riposta Grzgorza VII byl synod biskupow w Rzymie gdzie nalozyl na Henryka klatwe . Krol znalazl sie w trudnej sytuacji . Zagrozony utarta wladdzy po buncie antykrolewskim najpierw nie chcial slyszec o upokorzeniu sie przed papiezem , ale ostatecznie jednak w 1077 roku pod zamkiem Canossa blagal Grzgorza o przebaczenie i zdjecie klatwy . Papiez ulegl. Henryk IV mial zamiar to wykorzytac i po umocnieniu i ustabilizowaniu sytuacji w swoim panstwie zdetronizowal Grzgorza VII. W 1084 wojska niemieckie wtargnely do Rzymu , wyprowadzajac na tron antypapieza Klemensa III ktory ofiarowal korone cesarska Henrykowi IV . Konflikt o inwestyture trwal nadal za pontyfikatu papiezy Urbana II i Paschalusa II . Do ostatecznego roztrzygniecia i kompromisu w tej sprawie doszlo w 1122 roku . Papiez Kalkst II i cesarz Henryk V podpisali konkordat w Wormacji . Odtad inwestyture podzielono na czesc siwecka i duchowa .
Kolejnym etapem walko o dominacje byl konfikt o Dominium Mundi . Spor ten rozpoczal Fryferk I Barbarosa oragnizujac w 1158 roku wyprawe na Wlochy w celu podporzadkowania sobie papiestwa . Konfikt trwal dosc dlugo i doprowadzil do wielu walk i wypraw . Zakonczenie przyszlo dopiero w 1138 roku w Konstancji gdzie zawarto kompromis .
Postacią ktora walczyla o pelna suwernnosc kosciola byl papiez Inncocenty III ktoty chial zdominowac Europe . Dazyl do uniwersalizmu papieskiego . Zasłynał z tego ze zostal seniorem wielu krajow europejskich . Mail ambitne plany ktorych nie udalo mu sie zrealizowac .
W calej Europie dochodzilo do mnostwa nieprozumien miedzy "sfera" duchowna a swiecka . Kryzysem w kosciel ktory przyczynil sie do uniwersalizmy cesrakiego byla byla tzw niewola awiniońska . Podczas ktorej papiez Klemens V zbiegl do miejscowosci na skutek powstania . W wyniku tego w 1309 roku Awinion stal sie stolicka apostolska . Bylo to niewatpliwe na reke Filipowi IV . Wykorzytal to i podporzadkowal sobie papiestwo . W 1337 Grzegorz XI przeniósl sie do rzymu byl to koniec "niewoli:" . Po czym wybrano dwoch papiezy Urabana VI przez kardynalow i Klemensa VII przez wladce Francji . W taki sposob doszlo do schizmy wschodniej gdzie Europa podzelila sie na dwa obozy . W 1414 roku na soborze w Konstancji ktory zakoczyl schizme wybrano papieza Mracina V . W taki spob wygasl konflikt . Byal to kolejna proba podporzadkowania sobie kosciola przez wladze swiecka na skutek potkniecia papiestwa .
Ogolnie rzecz biorac na przestrzeni lat roznie ukladaly sie stosuknki "papiesko-cesrakie" . Uwazam jednak ze to papiestwo bylo w trudniejszej sytuacji . Cesarze mieli wiekszą swobode dzialnia i potezniejsze srodki choc nie mozna powiedziec ze papieze nie mieli zadnych atrybutow . Nie ulega watpliwosci ze konflikty swiecko-duchowne byly wazna czescia i podstawa do zorumienia uwarunkowan niekorych wydarzen i faktow.