Jeden dzień z życia Faraona
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Ramzes XIII to jedna z głównych postaci książki Bolesława Prusa pt. „Faraon”.
Akcja książki toczy się w 11 wieku p.n.e. w okresie panowania dwudziestej dynastii Faraonów.
Główny bohater jest czwartym synem Faraona Egiptu, matką jego była królowa Nikotris, poznajemy go w momencie, kiedy jego ojciec mianuje go następcą tronu, egzotycznej, rozległej krainy położonej wzdłuż Nilu. Ramzes XIII prosi ojca o mianowanie go dowódcą korpusu, pragnie bowiem sprawdzić się czy będzie dobrym wodzem. Jednak popełnia on wiele błędów, nie docenia siły i bezwzględności swoich przeciwników, źle dobiera sobie sprzymierzeńców. Do końca pozostaje w wierze w swoje poglądy, ale ginie z rąk zabójcy nasłanego przez arcykapłana.
Ramzes XIII jest z natury osobą porywczą, bezmyślną. Niestały w uczuciach. Nie docenia roli nauki. Wieży tylko w siłę wojska. Owe cechy charakteru zgubiły go. Po śmierci ojca zostaje władcą wielkiego państwa. Jego życie w roli Faraona jest jednak bardzo ciężkiej i trudne. Egipt w powieści przedstawiony jest w bardzo ciężkim położeniu. Kraj jest wyniszczony wojnami, które doprowadziły do wymordowania wielu chłopów. Ziemia jest źle uprawiana, a rolnictwo mało wydajne. Rzemiosło jest w tym samym stanie, a spustoszały skarb państwa i niewystarczająca liczba wojska to nie koniec kłopotów. W państwie panuje bieda i okrucieństwo wobec chłopów i niewolników, kiedy kapłani żyją w przepychu i myślą tylko o własnych korzyściach.
Tak, więc Ramzes XIII jest postacią tragiczną, ponieważ wszystkie cele jakie sobie w życiu postawił, nie osiągnęły skutku. Umierają jego najbliższe i najukochańsze osoby. Kiedy staje się Faraonem, szybko zyskuje miano nieodpowiedzialnego mężczyzny, lubiącego towarzystwo kobiet. Ludzie uważają go za obłąkanego, przez co traci poparcie. Jego brak zainteresowania nauką ostatecznie go pogrąża. Zaćmienie słońca pokrywa się z datą powstania, przez co traci władzę, a nawet życie, w którym nie urzeczywistnił swoich marzeń. Od momentu, w którym poznajemy Ramzesa, ciągle musi stawiać czoła przeciwnościom losu. Od początku swoich rządów pragnie przywrócić świętość państwu. Chce powiększyć armię, zapewnić społeczeństwu dobrobyt, ład w Egipcie, sprawiedliwe rządy. Dostrzega krzywdę chłopów i niewolników, więc ustala jeden dzień w tygodniu wolny od pracy. Pragnie również wojny z Asyrią, w której zdobędzie skarby i niewolników. Rozpoczyna walkę z kapłanami, ponieważ wie, że jeżeli nie pozbawi ich wpływów jakie do tej pory wywierali na faraonów, to sytuacja w państwie się nie zmieni. W celu wyciągnięcia Egiptu z długów postanawia sięgnąć do skarbów ukrytych w Labiryncie.
Akcja książki toczy się w 11 wieku p.n.e. w okresie panowania dwudziestej dynastii Faraonów.
Główny bohater jest czwartym synem Faraona Egiptu, matką jego była królowa Nikotris, poznajemy go w momencie, kiedy jego ojciec mianuje go następcą tronu, egzotycznej, rozległej krainy położonej wzdłuż Nilu. Ramzes XIII prosi ojca o mianowanie go dowódcą korpusu, pragnie bowiem sprawdzić się czy będzie dobrym wodzem. Jednak popełnia on wiele błędów, nie docenia siły i bezwzględności swoich przeciwników, źle dobiera sobie sprzymierzeńców. Do końca pozostaje w wierze w swoje poglądy, ale ginie z rąk zabójcy nasłanego przez arcykapłana.
Ramzes XIII jest z natury osobą porywczą, bezmyślną. Niestały w uczuciach. Nie docenia roli nauki. Wieży tylko w siłę wojska. Owe cechy charakteru zgubiły go. Po śmierci ojca zostaje władcą wielkiego państwa. Jego życie w roli Faraona jest jednak bardzo ciężkiej i trudne. Egipt w powieści przedstawiony jest w bardzo ciężkim położeniu. Kraj jest wyniszczony wojnami, które doprowadziły do wymordowania wielu chłopów. Ziemia jest źle uprawiana, a rolnictwo mało wydajne. Rzemiosło jest w tym samym stanie, a spustoszały skarb państwa i niewystarczająca liczba wojska to nie koniec kłopotów. W państwie panuje bieda i okrucieństwo wobec chłopów i niewolników, kiedy kapłani żyją w przepychu i myślą tylko o własnych korzyściach.
Tak, więc Ramzes XIII jest postacią tragiczną, ponieważ wszystkie cele jakie sobie w życiu postawił, nie osiągnęły skutku. Umierają jego najbliższe i najukochańsze osoby. Kiedy staje się Faraonem, szybko zyskuje miano nieodpowiedzialnego mężczyzny, lubiącego towarzystwo kobiet. Ludzie uważają go za obłąkanego, przez co traci poparcie. Jego brak zainteresowania nauką ostatecznie go pogrąża. Zaćmienie słońca pokrywa się z datą powstania, przez co traci władzę, a nawet życie, w którym nie urzeczywistnił swoich marzeń. Od momentu, w którym poznajemy Ramzesa, ciągle musi stawiać czoła przeciwnościom losu. Od początku swoich rządów pragnie przywrócić świętość państwu. Chce powiększyć armię, zapewnić społeczeństwu dobrobyt, ład w Egipcie, sprawiedliwe rządy. Dostrzega krzywdę chłopów i niewolników, więc ustala jeden dzień w tygodniu wolny od pracy. Pragnie również wojny z Asyrią, w której zdobędzie skarby i niewolników. Rozpoczyna walkę z kapłanami, ponieważ wie, że jeżeli nie pozbawi ich wpływów jakie do tej pory wywierali na faraonów, to sytuacja w państwie się nie zmieni. W celu wyciągnięcia Egiptu z długów postanawia sięgnąć do skarbów ukrytych w Labiryncie.