Opisz Konstytucje kwietniową z roku 1935
person
brightness_auto
1 odpowiedź
"23. III. 1935 roku doszło do uchwalenia w Polsce drugiej konstytucji. Łamiąc zasady zawarte w poprzedniej ustawie zasadniczej Sanacja nie licząc się z opozycją, oraz nie uzyskawszy wystarczającego poparcia doprowadziła do podpisania dokumentu przez prezydenta w dniu 23. IV. 1935 roku. Konstytucja ta zapoczątkowała okres rządów autorytarnych w Polsce. Jej twórcami byli między innymi Józef Piłsudski i Walery Sławek.
W wyniku jej postanowień sejm utracił dotychczasową pozycję w państwie. Teraz większa część władzy zaczęła spoczywać na barkach prezydenta. Prezydenckiej kontroli podlegać miał nie tylko sejm, lecz także rada ministrów i wojsko. W konstytucji stwierdzono, że głowa państwa odpowiedzialna jest tylko przed Bogiem i historią.
Prezydent wybierany był przez 80 elektorów wyłanianych przez izby parlamentu lub w referendum. Przysługiwały mu szerokie uprawnienia osobiste, czyli tak zwane prerogatywy. Wedle nich mógł on wyznaczyć swojego następcę w czasie pokoju i na czas wojny, powoływać i dymisjonować szefa rządu i naczelnego wodza. Podobne zwierzchnictwo posiadał nad prezesem Sądu najwyższego, oraz Najwyższej Izby Kontroli. Pod jego jurysdykcją znajdował się też Generalny Inspektoriat Sił Zbrojnych. Prezydent powoływał przedstawicieli do Trybunału Stanu, jak również 1/3 części senatu, który zresztą mógł być przez niego rozwiązany, podobnie jak sejm. Dekrety prezydenckie mogły wchodzić w życie nawet w okresie rozwiązania sejmu.
Nowa ustawa zasadnicza dokonała wzmocnienia władzy wykonawczej. Rada ministrów cieszyła się dużą swobodą wobec kontrolującego ją sejmu. Senat umocnił się posiadając możliwość zatwierdzania uchwał i zgłaszania poprawek ustaw, a funkcje prezydenta w razie nagłego wakatu spełniał marszałek senacki."
W wyniku jej postanowień sejm utracił dotychczasową pozycję w państwie. Teraz większa część władzy zaczęła spoczywać na barkach prezydenta. Prezydenckiej kontroli podlegać miał nie tylko sejm, lecz także rada ministrów i wojsko. W konstytucji stwierdzono, że głowa państwa odpowiedzialna jest tylko przed Bogiem i historią.
Prezydent wybierany był przez 80 elektorów wyłanianych przez izby parlamentu lub w referendum. Przysługiwały mu szerokie uprawnienia osobiste, czyli tak zwane prerogatywy. Wedle nich mógł on wyznaczyć swojego następcę w czasie pokoju i na czas wojny, powoływać i dymisjonować szefa rządu i naczelnego wodza. Podobne zwierzchnictwo posiadał nad prezesem Sądu najwyższego, oraz Najwyższej Izby Kontroli. Pod jego jurysdykcją znajdował się też Generalny Inspektoriat Sił Zbrojnych. Prezydent powoływał przedstawicieli do Trybunału Stanu, jak również 1/3 części senatu, który zresztą mógł być przez niego rozwiązany, podobnie jak sejm. Dekrety prezydenckie mogły wchodzić w życie nawet w okresie rozwiązania sejmu.
Nowa ustawa zasadnicza dokonała wzmocnienia władzy wykonawczej. Rada ministrów cieszyła się dużą swobodą wobec kontrolującego ją sejmu. Senat umocnił się posiadając możliwość zatwierdzania uchwał i zgłaszania poprawek ustaw, a funkcje prezydenta w razie nagłego wakatu spełniał marszałek senacki."