Na podstawie fragmentów Pieśni o Rolandzie spróbuj zrekonstruować średniowieczne pojęcie HONORU.
person
brightness_auto
2 odpowiedzi
Honor była to jedna z cech, która towarzyszyła doskonałemu rycerzowi, pomimo najgorszego scenariusza nie może wycofać się z walki, choćby przyszło mu zginąć walczył do końca o swoje przekonania, miłość do religii, ojczyzny i swojego władcy; przez cały czas musi udowadniać, iż niczego i nikogo się nie boi; cenił chwaloną śmierć niż ucieczkę z pola bitwy.
____________________________________________________________
„Mówisz, że ja ci pomogłam. Była to moja przyjemność, tańczyłam mój taniec. Pomogło ci to, no to cudownie. Przyjmij moje gratulacje. Niczego mi nie zawdzięczasz”.
____________________________________________________________
„Mówisz, że ja ci pomogłam. Była to moja przyjemność, tańczyłam mój taniec. Pomogło ci to, no to cudownie. Przyjmij moje gratulacje. Niczego mi nie zawdzięczasz”.
W średniowieczu honor był uważany za bardzo ważną postawę, zwłaszcza w grupie jaką tworzyło rycerstwo.
Był on dla nich wyznacznikiem stylu ich życia. Człowiek honorowy rodem ze średniowiecza był odważny, nie bał się stawić czoła nieprzyjacielowi, nawet wtedy gdy był on silniejszy i/lub liczniejszy. Każdym swym czynem starał się chwalić Boga. Był wierny wobec swego seniora. Do honoru przywiązywano wtedy bardzo dużą wagę. A jego utrata była skazą, której ciężko było się pozbyć, a czasami nawet w ogóle to się nie udawało. Roland jest idealnym przedstawicielem rycerza honorowego.
Był on dla nich wyznacznikiem stylu ich życia. Człowiek honorowy rodem ze średniowiecza był odważny, nie bał się stawić czoła nieprzyjacielowi, nawet wtedy gdy był on silniejszy i/lub liczniejszy. Każdym swym czynem starał się chwalić Boga. Był wierny wobec swego seniora. Do honoru przywiązywano wtedy bardzo dużą wagę. A jego utrata była skazą, której ciężko było się pozbyć, a czasami nawet w ogóle to się nie udawało. Roland jest idealnym przedstawicielem rycerza honorowego.