Potrzebuje 2 interpretacji mitu o dedalu i ikarze
person
brightness_auto
3 odpowiedzi
Dedal i Ikar to bohaterowie jednego z najbardziej znanych mitów greckich. Ikar był synem Dedala który był wszechstronnym artystą architektem, rzeźbiarzem oraz wynalazcą skomplikowanych mechanizmów. Pracował on u króla Minosa na Krecie gdzie pewnego dnia zakończył budowę labiryntu gdzie król Minos miał zamknąć potwora Minotaura. Dedal bardzo tęsknił za rodzinnym miastem. Minos wiedząc o tym zakazał mu opuszczać Kretę. Wtedy pomysłowy Dedal sporządził dla siebie i swego syna Ikara skrzydła z piór które przymocował woskiem do ramion. Przed tą podróżą ojciec ostrzegł syna aby nie leciał zbyt nisko gdyż pióra na siąknęłyby wtedy wilgocią bo by spadł, ani zbyt wysoko bo wosk mógł by się roztopić w promieniach słonecznych. Po ostrzeżeniach ojca obaj wzbili się w powietrze. Ikar jednak pełen dumy nie usłuchał rad ojca i wznosząc się coraz wyżej tak bardzo zbliżył się do słońca że wosk stopił się i śmiałek runął na ziemie która od tego czasu zwie się Ikarią a morze wokół niej Ikaryjskim. Dedal zaś cały i zdrowy dotarł na Sycylię.
Dedal był twórcą labiryntu w którym uwięziono syna Minosa – Minotaura. Dedal był uważany za mistrza we wszelkich kunsztach rzemieślniczych.
Wszyscy zamawiali u niego rzeźby oraz posągi. Ludzie z daleka zjeżdżali się na uroczyste święta aby podziwiać jego dzieła. O Dedalu mówiono, że przemienia drzewo i kamień niemal w żywe istoty. Ludzie oglądający jego rzeźby mieli wrażenie, jakby postacie te ruszały się, chodziły i patrzyły. W niektórych świątyniach przywiązywano jego rzeźby, gdyż obawiano się, że mogą uciec. Herakles pewnego razu idąc nocą zauważył jeden z posągów Dedala. Rzeźba wyglądała tak realistycznie, że Herakles chcąc obronić się zaczął rzucać w nią kamieniami. Dedal wynalazł również wiele pożyteczny rzeczy takich jak świder i grundwagę. Był ulubieńcem króla Minosa. Król jednak nie wyraził zgody, gdy Dedal zapragnął odwiedzić swoją ojczyznę - Ateny. Jedną z przyczyn było to, że Dedal znał zbyt dużo jego tajemnic i Minos nie chciał aby przedostały się one do obcego kraju. Wtedy Dedal wpadł na pomysł jak może uciec. Dla siebie oraz swojego syna – Ikara sporządził skrzydła. Wykonał je z piór i sklejonych woskiem. Przed wyruszeniem w drogę uprzedził Ikara:
- Pamiętaj, abyś leciał środkiem między morzem a niebem. Nie wolno ci szybować za wysoko, gdyż gorąco promieni słonecznych roztopi wosk. Nie leć też za nisko, bo pióra nasiąkną wilgocią morza.
Dedal lecąc przed synem pokazywał mu drogę jaką powinien podążać jego syn. Zdumieni mieszkańcy miast podnosili oczy ku niebu. Uznawali ich za czarodziejów, którzy poznali tajemnicę ptaków – sztukę latania. Przebyli już większość drogi dzielącej ich od Aten. Niestety Ikar nie usłuchał przestróg swego ojca i powodowany zachwytem poszybował w górę. Wówczas obawy Dedala okazały się słuszne. Wosk w skrzydłach jego syna zaczął topnieć, wskutek czego wypadały z nich pióra. Ikar spadł z wielkiej wysokości na ziemię i zginął. Zrozpaczony Dedal szukał swego syna tak długo, aż odnalazł jego szczątki. Dedal pochował Ikara, po czym udał się w dalszą podróż.
Dotarł na Sycylię, gdzie został nadwornym budowniczym władcy. Wykopał tam wielkie, sztuczne jezioro. Zbudował również na skałach warowny gród, którego najważniejszą częścią był skarbiec władcy. Dedal dożył sędziwej starości i był nadal czczony jako wspaniały rzemieślnik.
Wszyscy zamawiali u niego rzeźby oraz posągi. Ludzie z daleka zjeżdżali się na uroczyste święta aby podziwiać jego dzieła. O Dedalu mówiono, że przemienia drzewo i kamień niemal w żywe istoty. Ludzie oglądający jego rzeźby mieli wrażenie, jakby postacie te ruszały się, chodziły i patrzyły. W niektórych świątyniach przywiązywano jego rzeźby, gdyż obawiano się, że mogą uciec. Herakles pewnego razu idąc nocą zauważył jeden z posągów Dedala. Rzeźba wyglądała tak realistycznie, że Herakles chcąc obronić się zaczął rzucać w nią kamieniami. Dedal wynalazł również wiele pożyteczny rzeczy takich jak świder i grundwagę. Był ulubieńcem króla Minosa. Król jednak nie wyraził zgody, gdy Dedal zapragnął odwiedzić swoją ojczyznę - Ateny. Jedną z przyczyn było to, że Dedal znał zbyt dużo jego tajemnic i Minos nie chciał aby przedostały się one do obcego kraju. Wtedy Dedal wpadł na pomysł jak może uciec. Dla siebie oraz swojego syna – Ikara sporządził skrzydła. Wykonał je z piór i sklejonych woskiem. Przed wyruszeniem w drogę uprzedził Ikara:
- Pamiętaj, abyś leciał środkiem między morzem a niebem. Nie wolno ci szybować za wysoko, gdyż gorąco promieni słonecznych roztopi wosk. Nie leć też za nisko, bo pióra nasiąkną wilgocią morza.
Dedal lecąc przed synem pokazywał mu drogę jaką powinien podążać jego syn. Zdumieni mieszkańcy miast podnosili oczy ku niebu. Uznawali ich za czarodziejów, którzy poznali tajemnicę ptaków – sztukę latania. Przebyli już większość drogi dzielącej ich od Aten. Niestety Ikar nie usłuchał przestróg swego ojca i powodowany zachwytem poszybował w górę. Wówczas obawy Dedala okazały się słuszne. Wosk w skrzydłach jego syna zaczął topnieć, wskutek czego wypadały z nich pióra. Ikar spadł z wielkiej wysokości na ziemię i zginął. Zrozpaczony Dedal szukał swego syna tak długo, aż odnalazł jego szczątki. Dedal pochował Ikara, po czym udał się w dalszą podróż.
Dotarł na Sycylię, gdzie został nadwornym budowniczym władcy. Wykopał tam wielkie, sztuczne jezioro. Zbudował również na skałach warowny gród, którego najważniejszą częścią był skarbiec władcy. Dedal dożył sędziwej starości i był nadal czczony jako wspaniały rzemieślnik.