Na ławie optycznej w pozycji zero mocujemy mały stolik, a na nim ustawiamy dwie krótkie świeczki w odległości około 6 cm jedna od drugiej i w taki sposób by prosta łącząca ich środki tworzyła z ławą kąt prosty. Na końcu ławy ustawiamy ekran. W odległości kilku centymetrów za stolikiem mocujemy w uchwycie krótki pręt okrągły, który stanowi przesłonę. Pręt ten, oświetlany przez dwa źródła światła, rzuca na ekran dwa cienie (rys. 9). Zasłaniając kolejno obie świeczki stwierdzamy z łatwością, który cień znika. Zbliżamy powoli przesłonę ku ekranowi.
Link do schematu:
http://ofu.pl/xxbrk6
Stwierdzamy, że oba cienie na ekranie zbliżają się ku sobie, wreszcie, przy jeszcze większym oddaleniu przesłony od świeczek oba cienie nachodzą na siebie. W obszarze, w którym cienie pokrywają się, mamy cień pełny, a po obu jego stronach obszary półcienia. Wykonujemy rysunek demonstrowanych kolejno sytuacji, a potem analizujemy przebieg zjawiska. W tym celu możemy usuwać ze stoliczka (bądź zasłaniać) jedną lub drugą świecę, zmieniać położenie przesłony rzucającej cień albo zmieniać jej rozmiary, mocując np. zamiast pręta jakiś inny, szerszy przedmiot, zbliżać do siebie lub oddalać obie świeczki. Warto także, dokonać analizy zjawiska z punktu widzenia obserwatorów znajdujących się w obszarze cienia i obu półcieni. Polecenia można formułować w sposób następujący: Opisz zjawisko z pozycji obserwatora znajdującego się w obszarze półcienia, w obszarze pełnego cienia. Opisz, co widzi obserwator znajdujący się w tych obszarach. Które źródło światła widzi, a które jest przed nim zasłonięte?
W doświadczeniu tym zamiast pręta może być użyty gruby ołówek jako przesłona.