Księga Hioba – należy do Ksiąg mądrościowych. Hiob jest postacią historyczną i w tradycji biblijnej był określany jako „człowiek sprawiedliwy”. W kulturze europejskiej Hiob jest znakiem cierpienia i godności człowieka. Osobisty dramat Hioba polega na tym, że sam walczy o swoją godność, nawet wbrew opinii publicznej. Wszyscy jego przyjaciele nakłaniają go do uznania swojej winy i przyjęcia cierpień jako katy za grzech. Jednak Hiob odpiera racje przyjaciół i mówi „rąk nie zmazałem występkiem i modlitwa moja jest czysta”. Szuka on wyjaśnienia tajemnicy zsyłanego przez Boga, a nie zawinionego cierpienia. Jednak nie znajduje odpowiedzi i chociaż nie rozumie sensu doświadczenia go przez Boga, z pokorą i pełną uległością uznaje wolę Bożą. Taką postawą Hiob ciągle uznaje Boga za przyjaciela i Zbawcę, jest w pełni przekonany, że Bóg jest jedynym jego oparciem, z całą ufnością Jemu zawierza swój los i Jego prosi o rozstrzygnięcie sporu i uznanie niewinności jego – Hioba. Opowieść o dramatycznych zmaganiach Hioba jest najbardziej uniwersalną księgą Biblii. W wizerunku Boga jest wpisana odwieczna prawda, że plany Boże pozostaną na zawsze pewną niewiadomą, tajemnicą niepojętą dla rozumu ludzkiego. Eksponuje również prawo jednostki do obrony swej jednostki i uznania wartości, które reprezentuje w swej postawie.