W odległości mniej więcej dziesięciokrotnie przekraczającej dystans dzielący Ziemię od Słońca obiega je Saturn, druga co do wielkości planeta Układu Słonecznego. Również on jest gazowym olbrzymem, tak że budową, składem chemicznym i bilansem energetycznym praktycznie nie różni się od Jowisza. Ma ogromną masę, około 95 razy większą od masy Ziemi, lecz jego średnia gęstość jest mniejsza niż wody. Ponieważ Saturn bardzo szybko obraca się wokół własnej ori (raz na 10,23 godziny), wskutek działania siły odśrodkowej jest na biegunach wyraźnie spłaszczony: promienie równikowy i biegunowy różnią się mniej więcej o 11%. Najbardziej charakterystyczną cechą Saturna jest otaczający go w płaszczyźnie równika system pierścieni
Składa się on z dwóch bardzo wyraźnych współśrodkowych płaskich "obręczy", oddzielonych od siebie tak zwaną przerwą Cassiniego, oraz trzeciej, niklejszej (w rzeczywistości Saturna otacza układ 7 pierścieni, ale tylko te trzy są dobrze widoczne z Ziemi nawet przez stosunkowo słabe instrumenty optyczne). Średnica układu pierścieni szacowana jest na 250 000 km, natomiast grubość na zaledwie półtora kilometra. Znaczy to, że ich całkowita masa jest stosunkowo mała. Gdyby zrobić z nich zwartą bryłę, miałaby ona jedynie około 100 km średnicy. Choć pierścienie oglądane z Ziemi wydają się jednolite, składają się z niezliczonych pojedynczych brył lodu i pokrytych lodem skalnym okruchów o rozmiarach od jednego centymetra do kilku metrów, obiegających Saturna po niezależnych, choć bardzo zbliżonych orbitach.