Iłłakowiczówna uczyniła żonę Aleksego główną bohaterką swojego wiersza, ponieważ chciała ukazać jaki ciężki los spadł na nią po utracie Aleksego. Chciała podkreślić, że asceta nie rani tylko siebie ale również i swoich najbliższych. Chęć pozyskania świętości ponad wszystko, legenda mówi tylko o tym, Iłłakowiczówna pokazuje świat z innego punktu widzenia, chce abyśmy zatrzymali się na chwilę refleksji.