Internet to symbol najnowocześniejszej technologii, wkraczającej do mieszkań milionów właścicieli komputerów. To największa sieć komputerowa łącząca tysiące firm i osób prywatnych, przesyłających miliardy bajtów informacji każdego dnia. Niewiele osób wie, że to, czym dziś się fascynujemy, ma swoje korzenie w czasach odległych o ponad 30 lat.
W latach 60-tych naukowcy w firmie Rand Corporation starali się opracować model systemu komunikacyjnego dla amerykańskich dowódców, który byłby w stanie działać nawet po zniszczeniu dużej jego części przez atak nuklearny. Jeden z zatrudnionych przez Rand naukowców, Paul Baran wymyślił taką strukturę, która przypominała sieć – jej użytkownicy nie byli ze sobą bezpośrednio połączeni. Wprawdzie opracowanie systemu zostało odłożone na półkę w Pentagonie, jednak pomysł stał się zalążkiem tego, co dzisiaj nazywamy Internetem. Kilka lat później, w 1965 roku, Advanced Research Project Agency (ARPA), będące częścią Departamentu Obrony USA, zaczęło prace nad siecią, która pozwoliłaby na łączenie i współdziałanie komputerów. Tak powstała ARPANET. Szybko okazało się, że praca przez sieć na ówczesnych superkomputerach to tylko niewielka część tego, do czego może służyć ARPANET.
Znacznie większym zainteresowaniem cieszył się e-mail – system elektronicznej poczty, wykorzystywany do błyskawicznego przesyłania listów na znaczne nieraz odległości. W ciągu dwóch lat sieć ta połączyła następnych 20 placówek, a w niedługim czasie sięgnęła także przez ocean do Anglii (University College w Londynie) i Norwegii (Royal Radar Establishment). W tym okresie powstaje InterNetworking Working Group, której celem jest opracowanie standardów dla szybko rozwijającej się sieci. Jej szefem zostaje Vinton Cerf, którego później określono mianem ojca Internetu. Miarą popularności nowego elektronicznego środka przekazu jest fakt, że w 1976 roku królowa brytyjska przesłała pierwszą wiadomość przez e-mail . Do końca lat siedemdziesiątych w ARPANET znalazło się ponad 200 placówek.
Połączenie tylu różnych komputerów jedną siecią nie było zadaniem prostym. Konieczne było znalezienie standardowej metody komunikacji – jednolitej dla wszystkich. Na początku lat osiemdziesiątych Bob Cahn i Vinton Cerf opracowali 'wspólny język' wszystkich komputerów połączonych siecią. Ten protokół nazwany został TCP/IP i jest używany do tej pory. Wtedy też pojawiły się pierwsze komercyjne zastosowania sieci, która w 1982 roku zyskała miano Internetu. W 1984 roku znajdowało się w niej ok. l000 serwerów. Na przestrzeni trzech lat liczba ta zwiększyła się dziesięciokrotnie. Koniec lat osiemdziesiątych, to początek złotej ery Internetu. Rozwój tej obejmującej cały świat, składającej się z setek mniejszych segmentów, sieci wzbudzał także obawy. Niepokojono się o bezpieczeństwo i tajność przepływających przez nią materiałów. Pojawiają się wtedy słowa "elektroniczne włamanie" i "hacker", określające wykradanie informacji z komputerów, niszczenie danych i ludzi, którzy tego dokonują. W 1988 roku program o nazwie Internet Worm (internetowy robak) zablokował komunikacje pomiędzy 6 tysiącami serwerów spośród 60 tys., które wtedy tworzyły całą sieć. Pomimo tych zagrożeń, zaledwie rok później liczba komputerów podłączonych do Internetu wzrosła do 100 tys., a w 1990 roku było ich już trzykrotnie więcej.