Król Edyp

Question

Między wolą a przeznaczeniem. Omów problem wskazany przez sofoklesa w "Królu Edypie" interpretując podane fragmenty i wykorzystując znajomość całego utworu. W realizacji tematu posługuj się terminami odpowiednimi dla tragedii antycznej.

Epeisodion I

Prosisz, a prosząc mógłbyś znaleźć ulgę,
Siłę i z kaźni srogich wyzwolenie,
Jeśli słów moich posłuchasz powolnie,
Które ja, obcy zupełnie tej wieści
I obcy sprawie, wypowiem. Toć sam bym
Niewiele zbadał bez wszelkiej wskazówki.
Teraz, żem świeżym tej gminy jest członkiem,
Do was się zwracam z następną przemową:
Kto z was by wiedział, z czystej zginął ręki
Śmiercią ugodzony Laios Labdakida,
Niech ten mi wszystko wypowie otwarcie.
Gdyby zaś bał się sam siebie oskarżać,
Niech wie, że żadnej srogości nie dozna
Nad to, że cało tę ziemię opuści.
A jeśli w obcej by ziemi kto wiedział
Sprawcę, niech mówi, otrzyma nagrodę
I nadto sobie na wdzięczność zasłuży.
Lecz jeśli milczeć będziecie, kryć prawdę,
To o przyjaciół się trwożąc, to siebie,
Tedy usłyszycie, co wtedy zarządzę.
Niechajby taki człowiek w naszej ziemi,
Nad którą władzę ja dzierżę i trony,
Ani nie postał, ni mówił z innymi,
Ni do czci bogów nie był dopuszczony,
Ni do żadnego wspólnictwa w ofierze.
Zawrzyjcie przed nim podwoi ościeże,
W żadnym on domu niech nigdy nie spocznie,
Bo tego chciały pityjskie wyrocznie.
Ja więc i bogu, i zbrodni ofierze
Ślubuję taką służbę i przymierze.
I tak złoczyńcy klnę, aby on w życiu,
Czy ma wspólników, czyli sam w ukryciu,
Nędzy, pogardy doświadczył i sromu.
I zaklnę dalej, że gdyby osiadły
Z moją się wiedzą w mym odnalazł domu,
Aby te klątwy na mą głowę spadły.
A was zaklinam, abyście to wszystko
Czynili dla mnie, boga i tej ziemi
Od zbóż i bogów tak osieroconej.
Bo choćby boga głos nie nakazywał,
Nie trzeba było popuścić bezkarnie
Śmierci przedniego człowieka i króla,
Lecz rzecz wyśledzić. Że ja teraz dzierżę
Rządy te, które on niegdyś sprawował,
Łoże i wspólną z nim dzielę niewiastę;
Że moje dzieci byłyby rodzeństwem
Jego potomstwa, gdyby on ojcostwem
Mógł się był cieszyć; że grom weń ugodził,
Przeto ja jakby za własnym rodzicem
Wystąpię za nim, wszystkiego dokonam,
Aby przychwytać tego, co uśmiercił
Syna Labdaka, wnuka Polydora,
Któremu Kadmus i Agenor przodkiem,
A tym, co działać omieszkają, bogi
Niech ani z ziemi nie dopuszczą płodów,
Ni dziatek z niewiast; niech oni marnieją
Wśród tej zarazy lub gorszym dopustem.
Was za to, którzy powolni mym słowom,
Wspólnictwo Diki niech skrzepi łaskawie
I bogi niech w każdej poprą was sprawie.

Stasimon IV

O śmiertelnych pokolenie!
Życie wasze, to cień cienia.
Bo któryż człowiek więcej tu szczęścia zażyje
Nad to, co w sennych rojeniach uwije,
Aby potem z biegiem zdarzeń
Po snu chwili runąć z marzeń.
Los ten, co ciebie, Edypie, spotyka,
Jest mi jakby głosem żywym,
Bym żadnego śmiertelnika
Nie zwał już szczęśliwym.

Exodos

O ojczystych Teb mieszkańcy, patrzcie teraz na Edypa,
Który słynne zgłębił tajnie i był z ludzi najprzedniejszym,
Z wyżyn swoich na nikogo ze zawiścią nie spoglądał,
W jakiej nędzy go odmętach srogie losy pogrążyły.
A więc bacząc na ostatni bytu ludzi kres i dolę,
Śmiertelnika tu żadnego zwać szczęśliwym nie należy,
Aż bez cierpień i bez klęski krańców życia nie przebieży.

Answer 1

Każdy z nas. każdy człowiek jest skanazny na to,co przyniesie los. Nieważne jaki by on nie był,trzeba umieć go znosić z podniesioną głową i stawić jemu czoła. Nie zawsze potrafimy z honorem go przyjąć. Edyp jest postacią tragiczną,ale powinien budzić respekt,ponieważ mimo fatalizmu,który go dotyka umie z podniesioną głową stawić mu czoła. Nie każdego człowieka stać na odpokutowanie win i ponieseinia konsekwencji,które w rzeczywistości nie były dokonane specjalnie.

Bohater postać tragiczna mówi ,że los go powalił.Żałuje on,że został ocalony za czasów swojego dzieciństwa. Mimo tego,że jego czyny nie były zamierzone i nic złego w zasadzie nie zrobił świadomie,wie,że ściągnął na siebie gniew Bogów. Zdaje sobie sprawę,że cololwiek by nie zrobił i tak poniesie konsekwencje swojego czynu, czyli zostanie napiętnowany znamionami klęski. Jest tego świadomy i z pokorą ją znosi.

Uważam,że Edyp jest godny naśladowania.Pomimo swojej tragedii,nie użala się nad sobą, nie robi z tego nic poważnego;wręcz przeciwnie- troszczy się o swoje dzieci.Nie zapomina,że pomimo całego zdarzenia jest jeszcze ojcem.
Swoje uwagi chcę poprzeć cytatem " więc któż wam swe serce odda?któż pomoże?któż w domu ugości?nikt!O nieszczęsne!W ciężkiej poniewierce żyć wam tu przyjdzie bez czci i miłośći"

Los dla Edypa nie był sprawiedliwy.Poniósł on konsekwencje czynów jego rodziców.
Każdy z nas jest "kowalem własnego losu".
Nikt z nas nie wie, co jutro może przynieść nam los,dlatego powinniśmy czerpać z życia jak najwięcej,po prostu "carpe diem".
Mimo,że nie wszystko co los zsyła jest dobre,mimo że ponosimy wzloty,klęski i upadki,uważam,że możemy być szczęśliwi.
Według "Króla Edypa","śmiertelnika tu żadnego zwać szczęśliwym nie należy". Ja uważam,że śmierć jest zakończeniem naszej drogi zwanej życiem. Człowiek jest postacią tragiczną. Od moemntu narodzin jesteśmy skazani na klęskę zwaną śmiercią. Mimo wszystko, nie przekreśla to naszego szczęścia. Los mimo,że nie zawsze sprzyja,nie zawsze jest dla nas dobry,pozostanie zagadką nie do rozwikłania.