Uniwersalny charakter kultury sredniowiecznej
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Średniowiecze to Okres w dziejach kultury europejskiej, za którego granicę uważa się na ogół rok 476 (upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego), a za zakończenie rok 1492 (odkrycie Ameryki).
Cechą charakterystyczną kultury średniowiecznej był Uniwersalizm, czyli występowanie w różnych rejonach Europy jednakowego sposobu pojmowania świata, jednakowych sposobów myślenia oraz tych samych ideałów.
Naczelną ideą tego okresu był Teocentryzm, czyli podporządkowanie Bogu wszelkich dziejów życia i działalności człowieka. Z tego powodu Nauka i Literatura były przepojone pierwiastkami religijnymi.
Średniowiecze propagowało dwa podstawowe ideały osobowe:
a) rycerza doskonałego ? walecznego, mężnego, wiernego władcy i Kościołowi, dbałego o cześć i Honor, żądnego przygód wojennych i sławy, szlachetnego i dwornego wobec kobiet wojownika
b) ideał ascety ? człowieka, który unika uciech i wygód ziemskiego życia, a także doskonali się w cnocie pobożności, aby zdobyć sobie po śmierci Szczęście wieczne.
Pośród utworów epickich doby średniowiecza trzeba wyróżnić trzy najważniejsze gatunki: epikę rycerską, hagiografię i dziejopisarstwo. Generalnie Literatura średniowieczna charakteryzowała się alegoryzmem ? skłonością do obrazowego przedstawiania zdarzeń i pojęć, np. śmierci.
Cechą charakterystyczną kultury średniowiecznej był Uniwersalizm, czyli występowanie w różnych rejonach Europy jednakowego sposobu pojmowania świata, jednakowych sposobów myślenia oraz tych samych ideałów.
Naczelną ideą tego okresu był Teocentryzm, czyli podporządkowanie Bogu wszelkich dziejów życia i działalności człowieka. Z tego powodu Nauka i Literatura były przepojone pierwiastkami religijnymi.
Średniowiecze propagowało dwa podstawowe ideały osobowe:
a) rycerza doskonałego ? walecznego, mężnego, wiernego władcy i Kościołowi, dbałego o cześć i Honor, żądnego przygód wojennych i sławy, szlachetnego i dwornego wobec kobiet wojownika
b) ideał ascety ? człowieka, który unika uciech i wygód ziemskiego życia, a także doskonali się w cnocie pobożności, aby zdobyć sobie po śmierci Szczęście wieczne.
Pośród utworów epickich doby średniowiecza trzeba wyróżnić trzy najważniejsze gatunki: epikę rycerską, hagiografię i dziejopisarstwo. Generalnie Literatura średniowieczna charakteryzowała się alegoryzmem ? skłonością do obrazowego przedstawiania zdarzeń i pojęć, np. śmierci.