Krótkie przedstawienie postaci Manolina
person
brightness_auto
1 odpowiedź
MANOLIN
E. Hemingway Stary człowiek i morze, bohater drugoplanowy; chłopiec, który pomaga bohaterowi, bardzo go lubi i szanuje.
Wygląd: brak informacji w utworze.
Życiorys: Chłopiec, pracuje razem z Santiago, którego uważa za mistrza nie tylko w dziedzinie połowu ryb, ale także w każdej innej dziedzinie życia.
Charakterystyka: Darzy Santiago wielkim szacunkiem, to od niego uczył się sztuki rybackiej. Mimo, że Manolin ma kilkanaście lat, zachowuje się jak dojrzały i odpowiedzialny mężczyzna. Zresztą swoje postępowanie komentuje: "Taki jest obowiązek mężczyzny". W stosunku do Santiago wykazuje się niezwykłą delikatnością. Nie chce, żeby rybak czuł się w jakikolwiek sposób zobowiązany wobec niego. Traktuje go jak ojca, najlepszego przyjaciela, nauczyciela, a jednocześnie wie, że stary człowiek wymaga opieki. Nie pozwala mu dziękować sobie, ani Martinowi, który daje Santiago żywność, ponieważ wyczuwa, że rybak mógłby traktować pomoc jako oznakę własnej słabości: Manolin wierzy, że Santiago złowi wielką rybę.
Po powrocie rybaka z połowu, chłopiec płacze nad jego poranionymi rękami. Bardzo przeżywa bohaterstwo swego przyjaciela. Jest nim wzruszony. Rozumie, jak ważny był dla Santiago ten połów, być może jeden z ostatnich. Chyba jest jedyną osobą w miasteczku, która pojmuje, że dla starego człowieka jego dokonanie było udowodnieniem sobie siły i własnych możliwości. Manolin postanawia towarzyszyć mu w połowach, uznaje Santiago nie tylko za doskonałego rybaka, ale i za niezwykłego człowieka, i właśnie to wyraża w słowach: "dużo jest rzeczy, które powinienem poznać, a ty potrafisz nauczyć mnie wszystkiego". Ponadto Manolin wie, że właśnie takie słowa sprawią Santiago największą przyjemność.
Rola w utworze: Jest wrażliwy i mądry. Traktuje Santiaga jak swego mistrza, który nie tylko uczy go rzemiosła, ale i jak powinien żyć. Mimo że nie płynie z nim na połów, nadal się z nim spotyka, jest troskliwy i opiekuńczy, dba też o to, by stary człowiek nie czuł się mniej wartościowy, niedołężny, niepotrzebny.
E. Hemingway Stary człowiek i morze, bohater drugoplanowy; chłopiec, który pomaga bohaterowi, bardzo go lubi i szanuje.
Wygląd: brak informacji w utworze.
Życiorys: Chłopiec, pracuje razem z Santiago, którego uważa za mistrza nie tylko w dziedzinie połowu ryb, ale także w każdej innej dziedzinie życia.
Charakterystyka: Darzy Santiago wielkim szacunkiem, to od niego uczył się sztuki rybackiej. Mimo, że Manolin ma kilkanaście lat, zachowuje się jak dojrzały i odpowiedzialny mężczyzna. Zresztą swoje postępowanie komentuje: "Taki jest obowiązek mężczyzny". W stosunku do Santiago wykazuje się niezwykłą delikatnością. Nie chce, żeby rybak czuł się w jakikolwiek sposób zobowiązany wobec niego. Traktuje go jak ojca, najlepszego przyjaciela, nauczyciela, a jednocześnie wie, że stary człowiek wymaga opieki. Nie pozwala mu dziękować sobie, ani Martinowi, który daje Santiago żywność, ponieważ wyczuwa, że rybak mógłby traktować pomoc jako oznakę własnej słabości: Manolin wierzy, że Santiago złowi wielką rybę.
Po powrocie rybaka z połowu, chłopiec płacze nad jego poranionymi rękami. Bardzo przeżywa bohaterstwo swego przyjaciela. Jest nim wzruszony. Rozumie, jak ważny był dla Santiago ten połów, być może jeden z ostatnich. Chyba jest jedyną osobą w miasteczku, która pojmuje, że dla starego człowieka jego dokonanie było udowodnieniem sobie siły i własnych możliwości. Manolin postanawia towarzyszyć mu w połowach, uznaje Santiago nie tylko za doskonałego rybaka, ale i za niezwykłego człowieka, i właśnie to wyraża w słowach: "dużo jest rzeczy, które powinienem poznać, a ty potrafisz nauczyć mnie wszystkiego". Ponadto Manolin wie, że właśnie takie słowa sprawią Santiago największą przyjemność.
Rola w utworze: Jest wrażliwy i mądry. Traktuje Santiaga jak swego mistrza, który nie tylko uczy go rzemiosła, ale i jak powinien żyć. Mimo że nie płynie z nim na połów, nadal się z nim spotyka, jest troskliwy i opiekuńczy, dba też o to, by stary człowiek nie czuł się mniej wartościowy, niedołężny, niepotrzebny.