Temat ''Polacy bohatersko walcza o wolność w czasie drugiej wojny światowej
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Polacy bohatersko walczą o wolność w czasie II wojny światowej
Dzisiaj, gdy słyszymy czy czytamy o bohaterstwie walczących w czasie ostatniej wojny, aż trudno uwierzyć, że ludzie byli zdolni do takich działań. Obecnie wydaje się, że Polacy nie troszczą się zbytnio o swój kraj. Kiedyś było inaczej, czego wymowne przykłady znajdziemy w literaturze. Zwłaszcza wtedy, gdy trzeba było walczyć o zachowanie niepodległości, wszyscy ochoczo stanęli do walki.
Piękną kartę w historii zapisali uczestnicy kampanii wrześniowej. Nic więc dziwnego, że także poeci pisali o tym bohaterstwie. Najsłynniejszym utworem na ten temat jest "Pieśń o żołnierzach z Westerplatte", której autorem jest Konstanty Ildefons Gałczyński. Warto także wspomnieć "Westerplatte", napisane przez Janinę Skowrońską-Feldmanową. Obydwa teksty opisują walczących na Westerplatte we wrześniu 1939 roku. Ci bohaterowie dzielnie bronili małego skrawka ziemi, wykazując się przy tym heroiczną postawą. Bez wsparcia militarnego, osamotnieni, pozbawieni w ostatnich dniach wystarczającej liczy godzin snu i jedzenia, walczyli do ostatnich sił. Nie chcieli myśleć o poddaniu się. Mimo tego że przegrali, przetrwali w pamięci następnych pokoleń. Gdy szli pokonani, mieli głowy podniesione wysoko. Poddali się wiedząc, że więcej zrobią dla Polski, jeśli zostaną przy życiu, niż gdyby uparcie walczyli nadal i polegli na polu chwały.
Przeczytałam również o innym ważnym wydarzeniu -powstaniu warszawskim. Szczegółowo opisuje go Miron Białoszewski w "Pamiętniku z powstania warszawskiego". Autor przedstawia codzienne życie walczących i ukrywających się Polaków. Ci ludzie, którzy nie mogli z karabinem stać na posterunku, pomagali w organizacji działań skierowanych przeciw okupantowi. Budowali barykady, opatrywali rannych, zaopatrywali w żywność, a wszystkie te działania były równie niebezpieczne jak i udział w walce wręcz. Cywile wspierali żołnierzy AK w bardzo różnorodny sposób. Warunki, w których żyli urągały wszelkim normom. Jednak nikt tym się nie przejmował, bo były ważniejsze rzeczy. Chociaż powstanie zakończyło się klęska, to na zawsze zostało w świadomości społeczeństwa polskiego.
Także bohaterowie "Kamieni na szaniec" Aleksandra Kamińskiego potrafili w tych brutalnych czasach wykazać się heroizmem. Alek, Rudy i Zośka, mimo młodego wieku poświęcali się dla dobra ojczyzny. Walczyli o wyzwolenie Polski z całą determinacją. Należałoby teraz uściślić, czym sobie zasłużyli na miano bohaterów. Ich działalność była wydawałoby się mało znacząca. Chłopcy starali się rysować na murach kotwice, które oznaczały, że Polacy nadal walczą, wypisywali hasła antyfaszystowskie. Jednak jak się później okazało nawet te działania wiązały się z dużym niebezpieczeństwem. Warto było podjąć to ryzyko, bo to wojenne graffiti bardzo przeszkadzało Niemcom. Później starcia z okupantem rozpoczęły się na dobre. Chłopcy zdjęli z pomniku Matejki tablicę niemiecką. Niedługo potem zaczęli walczyć z użyciem broni. Wysadzili ważny strategicznie most, co w znacznym stopniu pokrzyżowało plany najeźdźców. Zdołali skutecznie przeciwdziałać wywózce polskich więźniów. O tym, że działalność ta była bardzo niebezpieczna, świadczy fakt, że niektórzy z nich zginęli.
Z kolei "Dywizjon 303" pokazuje jak polscy lotnicy walczą ramię w ramię angielskimi kolegami. Są to bardzo zawzięci ludzie i uczestniczą w działaniach na różnych frontach. W ten sposób chcą umożliwić odzyskanie niepodległości przez Polskę. Dokonywali niewiarygodnych rzeczy w powietrzu. W sytuacji kiedy nie mogli liczyć na szczęśliwy powrót do bazy, rozbijali się razem z maszyną, chcieli chociaż w ten sposób zwiększyć straty wroga. Ich heroizm często graniczył z brawurą. Budzili podziw wielu Anglików, ponieważ ich działania były bardzo skuteczne, nikt inny nie mógł poszczycić się takimi osiągnięciami. Zasłużyli więc na miano bohaterów.
Myślę, że takie postawy budzą zasłużony podziw wielu młodych ludzi. W czasie II wojny światowej szczególnie dużo Polaków walczyło z okupantem. Właściwie na każdym froncie można było ich spotkać. Nierzadko wykazywali się przy tym bohaterskimi czynami. W dzisiejszych czasach trudno byłoby znaleźć ludzi, które walczyliby za wszelką cenę o wolność i niepodległość. Zmieniła się hierarchia wartości i nie wszyscy są skłonni do takich poświęceń. Tym bardziej powinniśmy pamiętać o tych wspaniałych bohaterach z okresu II wojny światowej.
Dzisiaj, gdy słyszymy czy czytamy o bohaterstwie walczących w czasie ostatniej wojny, aż trudno uwierzyć, że ludzie byli zdolni do takich działań. Obecnie wydaje się, że Polacy nie troszczą się zbytnio o swój kraj. Kiedyś było inaczej, czego wymowne przykłady znajdziemy w literaturze. Zwłaszcza wtedy, gdy trzeba było walczyć o zachowanie niepodległości, wszyscy ochoczo stanęli do walki.
Piękną kartę w historii zapisali uczestnicy kampanii wrześniowej. Nic więc dziwnego, że także poeci pisali o tym bohaterstwie. Najsłynniejszym utworem na ten temat jest "Pieśń o żołnierzach z Westerplatte", której autorem jest Konstanty Ildefons Gałczyński. Warto także wspomnieć "Westerplatte", napisane przez Janinę Skowrońską-Feldmanową. Obydwa teksty opisują walczących na Westerplatte we wrześniu 1939 roku. Ci bohaterowie dzielnie bronili małego skrawka ziemi, wykazując się przy tym heroiczną postawą. Bez wsparcia militarnego, osamotnieni, pozbawieni w ostatnich dniach wystarczającej liczy godzin snu i jedzenia, walczyli do ostatnich sił. Nie chcieli myśleć o poddaniu się. Mimo tego że przegrali, przetrwali w pamięci następnych pokoleń. Gdy szli pokonani, mieli głowy podniesione wysoko. Poddali się wiedząc, że więcej zrobią dla Polski, jeśli zostaną przy życiu, niż gdyby uparcie walczyli nadal i polegli na polu chwały.
Przeczytałam również o innym ważnym wydarzeniu -powstaniu warszawskim. Szczegółowo opisuje go Miron Białoszewski w "Pamiętniku z powstania warszawskiego". Autor przedstawia codzienne życie walczących i ukrywających się Polaków. Ci ludzie, którzy nie mogli z karabinem stać na posterunku, pomagali w organizacji działań skierowanych przeciw okupantowi. Budowali barykady, opatrywali rannych, zaopatrywali w żywność, a wszystkie te działania były równie niebezpieczne jak i udział w walce wręcz. Cywile wspierali żołnierzy AK w bardzo różnorodny sposób. Warunki, w których żyli urągały wszelkim normom. Jednak nikt tym się nie przejmował, bo były ważniejsze rzeczy. Chociaż powstanie zakończyło się klęska, to na zawsze zostało w świadomości społeczeństwa polskiego.
Także bohaterowie "Kamieni na szaniec" Aleksandra Kamińskiego potrafili w tych brutalnych czasach wykazać się heroizmem. Alek, Rudy i Zośka, mimo młodego wieku poświęcali się dla dobra ojczyzny. Walczyli o wyzwolenie Polski z całą determinacją. Należałoby teraz uściślić, czym sobie zasłużyli na miano bohaterów. Ich działalność była wydawałoby się mało znacząca. Chłopcy starali się rysować na murach kotwice, które oznaczały, że Polacy nadal walczą, wypisywali hasła antyfaszystowskie. Jednak jak się później okazało nawet te działania wiązały się z dużym niebezpieczeństwem. Warto było podjąć to ryzyko, bo to wojenne graffiti bardzo przeszkadzało Niemcom. Później starcia z okupantem rozpoczęły się na dobre. Chłopcy zdjęli z pomniku Matejki tablicę niemiecką. Niedługo potem zaczęli walczyć z użyciem broni. Wysadzili ważny strategicznie most, co w znacznym stopniu pokrzyżowało plany najeźdźców. Zdołali skutecznie przeciwdziałać wywózce polskich więźniów. O tym, że działalność ta była bardzo niebezpieczna, świadczy fakt, że niektórzy z nich zginęli.
Z kolei "Dywizjon 303" pokazuje jak polscy lotnicy walczą ramię w ramię angielskimi kolegami. Są to bardzo zawzięci ludzie i uczestniczą w działaniach na różnych frontach. W ten sposób chcą umożliwić odzyskanie niepodległości przez Polskę. Dokonywali niewiarygodnych rzeczy w powietrzu. W sytuacji kiedy nie mogli liczyć na szczęśliwy powrót do bazy, rozbijali się razem z maszyną, chcieli chociaż w ten sposób zwiększyć straty wroga. Ich heroizm często graniczył z brawurą. Budzili podziw wielu Anglików, ponieważ ich działania były bardzo skuteczne, nikt inny nie mógł poszczycić się takimi osiągnięciami. Zasłużyli więc na miano bohaterów.
Myślę, że takie postawy budzą zasłużony podziw wielu młodych ludzi. W czasie II wojny światowej szczególnie dużo Polaków walczyło z okupantem. Właściwie na każdym froncie można było ich spotkać. Nierzadko wykazywali się przy tym bohaterskimi czynami. W dzisiejszych czasach trudno byłoby znaleźć ludzi, które walczyliby za wszelką cenę o wolność i niepodległość. Zmieniła się hierarchia wartości i nie wszyscy są skłonni do takich poświęceń. Tym bardziej powinniśmy pamiętać o tych wspaniałych bohaterach z okresu II wojny światowej.