Problematyka bajek: Bajki I.Krasickiego dzielimy na krótkie- epigramatyczne i dłuższe- narracyjne. Ich alegoryczny charakter pozwala na ukazanie pod postaciami najczęściej zwierząt różnych ludzkich postaw i spostrzeżeń dotyczących spraw społecznych i politycznych. Bajki mówią m.in. o tym, że wywyższanie się nad innych, duma, zbyt wielkie mniemanie o sobie mogą stać się przyczyną tragedii(Szczur i kot), że niewola jest czymś strasznym (Ptaszki w klatce), że prawo jest zawsze po stronie silniejszego, słabszy przegrywa nawet kiedy jest niewinny i racja leży po jego stronie(Jagnię i wilcy), że w chwilach rozpaczy człowiek jest zdolny do zmian poglądów(Filozof), że zbytnia ostrożność może człowiekowi zaszkodzić(groch przy drodze), że gorliwa pobożność często bywa obłudna(Dewotka), a pochlebca zyskuje więcej niż człowiek uczciwy.
Natomiast każda satyra ma inną problematykę, np
Do króla: Ma chcarakter polityczny. Podmiotem liryucznym nie jest sam Krasicki, ale przedstawiciel sarmackiej szlachty, jak z absurdalnych zarzutów wynika, człowiek nie doceniający znaczenia wykształcenia, niechętny postępowi, zarozumiały, mający wysokie mniemanie o sobie, egoistyczny i obojętny na dobro publiczne. Wytykając Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu wady młodości, dobroci, mądrości itp. ośmieszał sam siebie.
Swiat zepsuty: Krasicki dokonał w satyrze analizy przyczyn rozkładu państwa i upadku moralności społeczeństwa. Sytuacja taka wynikała, jego zdaniem, z rozprężenia obyczajów, braku poszanowania tradycji, prywaty, złego wychowania młodego pokolenia. Trud i dorobek "ojców" został zaprzepaszczony, bo dawne wartości, takie jak honor czy patriotyzm zostały zastąpione egoizmem i złem. Winą za taki stan rzeczy obracza Krasicki cały naród i nie znajduje dla tej sytuacji żadnego usprawiedliwienia. To sami Polacy są winni, że doszło do rozbiorów.
I tak dalejj.... ;D