Opracowanie wierszy Księga ubogich jak odnoszą się one do do postaci Św. Franciszka
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Tom wierszy pt. Księga ubogich" Jana Kasprowicza powstał w 1916 roku, w trzecim okresie twórczości poety. Kasprowicz zaczął wyznawać i głosić filozofię Św. Franciszka z Asyżu, polegającą na życiu w zgodzie z naturą i miłości do przyrody. Jest to okres pogodzenia się z losem, pokornego życia w zgodzie z Bogiem. Charakteryzował się on nową postawą życiową przejawiającą się w świadomej stylizacji na prymitywizm i odwołaniach do wzorców poezji ludowej. W utworach panuje nastrój pogodny, spokojny, melancholiczny.
Tytuł - Księga ubogich" - nawiązuje do dawnych wydań Pisma Świętego w obrazkach - Biblia pauperum" (Księga ubogich") -
W wierszu trzecim - Nie ma tu nic szczególnego" - poeta traktuje przyrodę jako podstawę ludzkiej egzystencji, ludzkiego bytowania. To dzięki przyrodzie człowiek może budować domy: Fundament z skalnych odłamów, z płazów świerkowych chata". Przyroda zapewnia człowiekowi spokój oraz daje mu schronienie: Czuwa nad naszym spoczynkiem rząd pewnych siebie jesieni", Rozłożył swoje konary [...] nad zrębem naszego domu". Przyroda, to naturalne piękno, dane przez Boga, symbol trwałości, a także przemijania i odradzania się. Kasprowicz opisuje łąki, potoki, góry... Na ich widok serce poety pozbywa się wszelakiej skazy". Człowiek egzystuje wyłącznie dzięki Bogu. To dzięki Niemu może zgarniać skarby bożego władztwa" i przekształcać je na swój pożytek. Kasprowicz jest przekonany, że ludzie zdają sobie z tego sprawę, ale nie wszyscy. Mądrość tę posiadają tylko chłopi - ludzie ubodzy, gdyż oni są w najbliższym kontakcie z natura.
Wiersz składa się z trzynastu strof, jest toniczny - rytm oparty na równej ilości akcentów (osiem), rozpoczyna się i kończy tą samą strofę. Często powtarza się zwrot Nie ma tu nic szczególnego". Występują przerzutnie, krótkie epitety. Wiersz ten jest ubogi w środki artystyczne.
Poeta stylizuje się w tym utworze na prostego wiejskiego chłopa, który doznaje najprostszych i najszlachetniejszych uczuć: radości z istnienia ?wiata i własnego życia. Podporządkowuje się naturalnemu porządkowi Tom wierszy pt. Księga ubogich" Jana Kasprowicza powstał w 1916 roku, w trzecim okresie twórczości poety. Kasprowicz zaczął wyznawać i głosić filozofię ?w. Franciszka z Asyżu, polegającą na życiu w zgodzie z naturą i miłości do przyrody. Jest to okres pogodzenia się z losem, pokornego życia w zgodzie z Bogiem. Charakteryzował się on nową postawą życiową przejawiającą się w ?wiadomej stylizacji na prymitywizm i odwołaniach do wzorców poezji ludowej. W utworach panuje nastrój pogodny, spokojny, melancholiczny.
Tytuł - Księga ubogich" - nawiązuje do dawnych wydań Pisma Świętego w obrazkach - Biblia pauperum" (Księga ubogich") -
W wierszu trzecim - Nie ma tu nic szczególnego" - poeta traktuje przyrodę jako podstawę ludzkiej egzystencji, ludzkiego bytowania. To dzięki przyrodzie człowiek może budować domy: Fundament z skalnych odłamów, z płazów świerkowych chata". Przyroda zapewnia człowiekowi spokój oraz daje mu schronienie: Czuwa nad naszym spoczynkiem rząd pewnych siebie jesieni", Rozłożył swoje konary [...] nad zrębem naszego domu". Przyroda, to naturalne piękno, dane przez Boga, symbol trwałości, a także przemijania i odradzania się. Kasprowicz opisuje łąki, potoki, góry... Na ich widok serce poety pozbywa się wszelakiej skazy". Człowiek egzystuje wyłącznie dzięki Bogu. To dzięki Niemu może zgarniać skarby bożego władztwa" i przekształcać je na swój pożytek. Kasprowicz jest przekonany, że ludzie zdają sobie z tego sprawę, ale nie wszyscy. Mądrość tę posiadają tylko chłopi - ludzie ubodzy, gdyż oni są w najbliższym kontakcie z natura.
Wiersz składa się z trzynastu strof, jest toniczny - rytm oparty na równej ilości akcentów (osiem), rozpoczyna się i kończy tą samą strofę. Często powtarza się zwrot Nie ma tu nic szczególnego". Występują przerzutnie, krótkie epitety. Wiersz ten jest ubogi w środki artystyczne.
Poeta stylizuje się w tym utworze na prostego wiejskiego chłopa, który doznaje najprostszych i najszlachetniejszych uczuć: radości z istnienia ?wiata i własnego życia. Podporządkowuje się naturalnemu porządkowi Tom wierszy pt. Księga ubogich" Jana Kasprowicza powstał w 1916 roku, w trzecim okresie twórczości poety. Kasprowicz zaczął wyznawać i głosić filozofię ?w. Franciszka z Asyżu, polegającą na życiu w zgodzie z naturą i miłości do przyrody. Jest to okres pogodzenia się z losem, pokornego życia w zgodzie z Bogiem. Charakteryzował się on nową postawą życiową przejawiającą się w ?wiadomej stylizacji na prymitywizm i odwołaniach do wzorców poezji ludowej. W utworach panuje nastrój pogodny, spokojny, melancholiczny.