1. Występują trzy rodzaje komizmu:
a) komizm sytuacji- akcja komedii obfituje w wydarzenia zabawne, pobudzające widza do śmiechu. Przykłady- bitwa o mur, dyktowanie listu Dyndalskiemu, wizyta Papkina u Rejenta.
b) komizm postaci- przede wszystkim Papkin- to postać zbudowana na zasadzie kontrastu- inne jest jego wyobrażenie o sobie, a zupełnie inne rzeczywiste zachowanie. Ale komiczny jest także gwałtowny Cześnik i jego sługa Dyndalski oraz flegmatyczny Rejent.
c) komizm językowy- przemowa Papkina, docinki Rejenta, a także momenty, w których bohaterowie nie rozumieli się, np. rozmowa Wacława z Podstoliną (akt II, scena V)
Zemsta to komedia charakterów, czyli główną zasadą konstruowania utworu Fredry jest kontrast charakterów głównych postaci- Rejenta i Cześnika. Ich spór jest tak gwałtowny, ponieważ są całkowicie innymi typami ludzi.
Zakończenie jest pomyślne dla bohaterów, zwłaszcza tych, którzy wzbudzają sympatię czytelników ( szczęśliwy ślub Wacława i Klary i wynikająca z niego zgoda Cześnika z Rejentem). Aby czytelnik nie miał wątpliwości, usatysfakcjonowana jest także Podstolina (otrzymuje pieniądze) i Papkin (dowiaduje się, że jednak nie został otruty).
W komedii przedstawione są nie zindywidualizowane postacie, lecz typy ludzkie. Oznacza to, że dokładnych informacji o Cześniku i Rejencie nie mamy, ale wiemy, że jeden z nich jest gwałtownym zawadiaką, a drugi skrytym, podstępnym dorobkiewiczem. Wszyscy bohaterowie "Zemsty" są typowymi przedstawicielami swojego środowiska- należą do szlachty.
Często widz orientuje się w sytuacji niż bohaterowie sztuki- to tak zwany zbieg mówienia na stronie- jeden z bohaterów zdradza swoje intencje lub komentuje zachowanie innych postaci, a pozostali bohaterowie tego nie słyszą. Ten zbieg ma nie tylko na celu wyjaśnienie widzowi zawiłości akcji, ale też pobudzenie go do śmiechu.