W większości utworów Leśmiana obok człowieka, pojawia się także Bóg. Ale nie ta idealna istota, będąca ponad wszystkimi i wszystkim, doskonała pod każdym względem, czyste i niczym nie zmącone dobro. Leśmian stawia Boga często prawie na równi z człowiekiem. Dzięki temu ludzcy bohaterowie wierszy tego autora nie boją się powiedzieć Bogu prawdy, oskarżyć go, wyzwać go, obwinić za krzywdy świata. W wierszu "Dusiołek" Bajdała na końcu zwraca się do Boga: "Nie dość ci, żeś potworzył mnie, szkapę i wołka, Jeszcześ musiał takiego zmajstrować dusiołka?! " .Wynika z tego, że Bóg jest także źródłem zła tego świata.