na przykładzie postaci Achillesa przedstaw wzór osobowy wojownika antycznego
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Cechy; byli zazwyczaj silni i przedewszystkim silni, pieki, waleczni, prawie nigdy nie ponosili porazki, otaczali sie pięknymi kobietami
, mieli nieprzecietny umysl ktory pomagal im rozwiazywac trudne sytuacje przyklady Achilles, odyseusz
Wojownik epoki antycznej z zewnątrz wyglądał jak ideał mężczyzny – postawny, szeroki w barach, muskularny. Odziany w skórzaną bądź spiżową, uzbrojony w miecz wojownik zawsze był gotowy do walki.
Wojownik zajmował się rzemiosłem wojennym, które stało się dla niego sensem życia. Znakomicie wyszkolony, sprytny i honorowy często wdawał się w układy z Bogami aby posiąść nadprzyrodzoną moc
. Wierzył on, iż właśnie Bogowie decydują o życiu i śmierci ludzi, przeznaczenie decyduje o tym, kiedy i w jaki sposób polegną.
Sama śmierć była dla wojownika bardzo istotna. Honorowa śmierć w walce była dla niego chwałą, natomiast najgorszym, co mogło go spotkać było pośmiertne zbezczeszczenie ciała. Wojownik nigdy się nie poddawał, walczył do końca z honorem, pomimo fatum, jakie nierzadko na nim ciążyło. Prawdziwy wojownik nigdy nie walczył dla swojego interesu, ponadto przekładał wyższe cele, jak wojna ku chwale ojczyzny, władcy.
Bogowie grali
dużą rolę w życiu wojownika, bardzo często brali udział w walce, pomagali swoim ulubieńcom i osłabiali przeciwników. Nie można się więc dziwić, że herosi bardzo często konkurowali z bogami.
Achilles– postać z mitologii greckiej. Grecki bohaterwojny trojańskiej, wódz Myrmidonów. Syn Peleusa, króla jednego z miast
w Tesalii i nimfyTetydy. Wychowanek mądrego centaura Chirona. Ojciec Neoptolemosa. Iliada Homeracharakteryzuje go jako największego wojownika. Tetyda, starając się zapewnić mu nieśmiertelność, niedługo po narodzeniu zanurzyła syna w Styksie, by w ten sposób uodpornić całe jego ciało na ciosy. Jedynym słabym punktem pozostała pięta, za którą matka trzymała niemowlę. W związku z przepowiednią, w myśl której bez Achillesa zwycięstwo nad Ilionem jest nierealne, co jednak odpłaci on śmiercią, Tetyda ukrywała Achillesa pośród córek króla Likomedesa na Skyros. Stamtąd miał go wydostać Odyseusz, który w przebraniu kupca rozłożył przed królewnami pachnidła i kosztowności. Na widok jednej niezainteresowanej wonnościami królewny wydobył bogato inkrustowany miecz, po który Achilles sięgnął bez chwili namysłu, tym samym zdradzając swoją prawdziwą tożsamość.
Achilles zginął, zanim Troja została zdobyta. W miejsce gdzie matka trzymała go za piętę ugodziła go strzała, wypuszczona z łuku przez Parysa, brata Hektora. Od tego wydarzenia pochodzi wyrażenie „pięta Achillesa” oraz nazwa ścięgno Achillesa.
Z dziejami Achillesa związana była przepowiednia[potrzebne źródło] – miał żyć długo i szczęśliwie, lecz umrzeć zapomniany, lub też umrzeć młodo, zdobywając chwałę. Inna wersja podaje wręcz, że miał zginąć, jeśli tylko zabije Hektora. Bohater zdecydował się na ten krok, dopiero mszcząc śmierć swojego przyjaciela, Patroklosa, który zginął z ręki trojańskiego królewicza.
, mieli nieprzecietny umysl ktory pomagal im rozwiazywac trudne sytuacje przyklady Achilles, odyseusz
Wojownik epoki antycznej z zewnątrz wyglądał jak ideał mężczyzny – postawny, szeroki w barach, muskularny. Odziany w skórzaną bądź spiżową, uzbrojony w miecz wojownik zawsze był gotowy do walki.
Wojownik zajmował się rzemiosłem wojennym, które stało się dla niego sensem życia. Znakomicie wyszkolony, sprytny i honorowy często wdawał się w układy z Bogami aby posiąść nadprzyrodzoną moc
. Wierzył on, iż właśnie Bogowie decydują o życiu i śmierci ludzi, przeznaczenie decyduje o tym, kiedy i w jaki sposób polegną.
Sama śmierć była dla wojownika bardzo istotna. Honorowa śmierć w walce była dla niego chwałą, natomiast najgorszym, co mogło go spotkać było pośmiertne zbezczeszczenie ciała. Wojownik nigdy się nie poddawał, walczył do końca z honorem, pomimo fatum, jakie nierzadko na nim ciążyło. Prawdziwy wojownik nigdy nie walczył dla swojego interesu, ponadto przekładał wyższe cele, jak wojna ku chwale ojczyzny, władcy.
Bogowie grali
dużą rolę w życiu wojownika, bardzo często brali udział w walce, pomagali swoim ulubieńcom i osłabiali przeciwników. Nie można się więc dziwić, że herosi bardzo często konkurowali z bogami.
Achilles– postać z mitologii greckiej. Grecki bohaterwojny trojańskiej, wódz Myrmidonów. Syn Peleusa, króla jednego z miast
w Tesalii i nimfyTetydy. Wychowanek mądrego centaura Chirona. Ojciec Neoptolemosa. Iliada Homeracharakteryzuje go jako największego wojownika. Tetyda, starając się zapewnić mu nieśmiertelność, niedługo po narodzeniu zanurzyła syna w Styksie, by w ten sposób uodpornić całe jego ciało na ciosy. Jedynym słabym punktem pozostała pięta, za którą matka trzymała niemowlę. W związku z przepowiednią, w myśl której bez Achillesa zwycięstwo nad Ilionem jest nierealne, co jednak odpłaci on śmiercią, Tetyda ukrywała Achillesa pośród córek króla Likomedesa na Skyros. Stamtąd miał go wydostać Odyseusz, który w przebraniu kupca rozłożył przed królewnami pachnidła i kosztowności. Na widok jednej niezainteresowanej wonnościami królewny wydobył bogato inkrustowany miecz, po który Achilles sięgnął bez chwili namysłu, tym samym zdradzając swoją prawdziwą tożsamość.
Achilles zginął, zanim Troja została zdobyta. W miejsce gdzie matka trzymała go za piętę ugodziła go strzała, wypuszczona z łuku przez Parysa, brata Hektora. Od tego wydarzenia pochodzi wyrażenie „pięta Achillesa” oraz nazwa ścięgno Achillesa.
Z dziejami Achillesa związana była przepowiednia[potrzebne źródło] – miał żyć długo i szczęśliwie, lecz umrzeć zapomniany, lub też umrzeć młodo, zdobywając chwałę. Inna wersja podaje wręcz, że miał zginąć, jeśli tylko zabije Hektora. Bohater zdecydował się na ten krok, dopiero mszcząc śmierć swojego przyjaciela, Patroklosa, który zginął z ręki trojańskiego królewicza.