Demeter zostawiła swą córkę - Korę - na łące. Mówiła, aby nie zrywała narcyzów, kwiatów zwodniczych, poświęconych dla bóstwa podziemnego. Persefona - bo tak nazywano inaczej Korę - słuchała matki. Lecz pewnego razu przyszła na łąkę, popatrzyła czy nikt nie widzi, zerwala narcyza, a wtedy z ziemi wyszedł Hades - bóg świata podziemnego. Porwał Persefonę i uwięzię ją, niestety nikt tego nie widział. [BR] Gdy wróciła Demeter nie została swej córki na łące. Pytała ludzi, nikt jej nie widział. Szukała wszędzie.[BR] Była bezsilna i pogrążona w rozpaczy. Usiadła na kamieniu, z czasem ludzie nazwali go Skałą Smutku, a jezioro które powstało z łez Demeter - Pięknem. [BR] Kiedy rozpaczała na kamieniu szły właśnie córki króla Keleosa. Starały się ją pocieszać i zaprosiły ją do swego królestwa.Demeter mówiła, że może pomagać w domu i zajmwać się dzieckiem. Więc poszły. Zapłakana matka, tęskniąca za swą córką z wdzięczności opiekowała się najmłodszym z królewiczów. Dziecko było chorowite. Demeter postanowiła uczynić je nieśmiertelny. Co noc kładła dziecko w ogień. Aż raz zobaczyła to królowa -Metanira.Weszła do pokoju niespodziewanie i wysraszyła Demeter. W tym czasie z rąk bogini wypadlo dziecko i zginęłao w płomieniach. Wszystko rozjaśniło się, a ze staruszki wyłoniła się bogini rolnictwa. Metanira upadła na twarz przed Demeter. Zanim odeszła podarowała królowi Tryptolemeosowi ziarna życiodajnei wóz zaprzężony w skrzydlate rumaki i kazala mu przelecieć całą ziemię i rozsiać ziarna gdy skończą się dni posuchy. [BR] Następnie Demeter okryła pola żałobą, wszystkie rzeki i jeziora wyschły, ludzi opanował głód. Zrobiła to ponieważ dowiedziała się co się stało się z jej córką. Kazała Hadesowi uwolnić Korę. Hades zgodziłsię. Kiedy rozstawał się z Korą podarował jej jabłuko granatu, a ona zjadła kilka ziaren nie wiedząc, że od tej chwili będzie żoną Hadesa. Co roku w przeciągu trzech miesięcy musiała wracać do świata podziemnego. Gdy Persefona wracala do matki nastawała wiosna, a kiedy się z nia rozstawała panowała wtedy zima.