Opisz starożytną cywilizację indii
person
brightness_auto
2 odpowiedzi
Najstarsza cywilizacja na terenie Indii naradziła się w dolinie rzeki Indus. Pierwsze skupiska ludzkie powstały około 2500- 1700 r .p.n.e. Najstarsze, odkryte, miasta na terenie Indii : Mohendżo- Daro i Harappa były zbudowane z cegieł z palonej gliny oraz posiadały kanalizację. Naukowcy nie ustalili czy miasta wchodziły w skład wielkiego państwa, czy były niezależne. Lud zamieszkujący na brzegach Indusu żył z uprawy roli, hodowli bydła, utrzymywał handel morski z Mezopotamią, z Tybetu i Iranu sprowadzano szlachetne kamienie i kruszce Starożytni Hindusi posiedli umiejętność wypalania ceramiki i wytopu brązu. Cywilizacja ludu znad Indusu nie ustępowała, pod względem rozwoju, mezopotamskiej lub egipskiej. W II poł. II tyś. p.n.e. cywilizacja Indusu zaczęła przeżywać kryzys, który zakończył się upadkiem przypieczętowanym przez najazd Arjów.
Arjowie i nowa organizacja społeczna
Indoeuropejscy Arjowie najechali Dolinę Indusu około 1400 r. p.n.e. Po długim procesie podboju zajęli doinę Gangesu. Aryjskim najeźdźcom nie udało się podporządkować sobie wnętrza subkontynentu. Arjowie przynieśli ze sobą podział społeczeństwa na 3 grupy: kapłanów (braminów) wojowników (kszatriów) i chłopów, kupców, rzemieślników (wajsjowie). Osobą grupę utworzono z ludności podbitej, która miała służyć innym stanom (siudra). Te cztery grupy nazywano warnami. Pariasi (niedotykalni) nie przynależeli do żadnej z kast, kontakt z nimi był zabroniony, gdyż zajmowali się zajęciami „nieczystymi” (grabarstwo, garbarstwo, zabijanie zwierząt).Warny dzieliły się na kasty. System warnowy funkcjonował w Indiach do lat pięćdziesiątych XX w. Przynależność do warn była dziedziczna i praktycznie nie możliwa była jej zmiana. Przedstawiciele różnych warn nie mogli zawierać ślubów a nawet spożywać razem posiłków.
Religie Indii
Wedyzm
Arjowie przynieśli do Indii system religijny oparty na wierze w bóstwa, będące personifikacją sił natury. Święte księgi Arjów- wedy (święta wiedza) zostały spisane w języku sanskryckim. Wedy są zbiorem mantr, modlitw, hymnów, które powstały między 1700 a 500 r. p.n.e. W religii wedyjskiej istotną rolę pełnią ofiary, które mają zagwarantować trwanie świata. Tylko bramini, jako depozytariusze świętej wiedzy, są upoważnieni do składania podarunków bogom. Cechą wedyzmu jest wiara w wędrówkę dusz (reinkarnacja). Wiara w reinkarnację usprawiedliwiała istnienie warn- nagrodą za dobre życie był awans do wyższej warny, karą degradacja do niższej lub do postaci zwierzęcia. Kontynuacją wedyzmu był braminizm. Nowa religia przejęła dogmaty starej, wzbogacając je o wiarę w boga Brahmę- stwórcę wszelkiego życia, do którego dążyła dusza poprzez szereg inkarnacji.
Hinduizm
Hinduizm powstał na bazie braminizmu i wedyzmu. Panteon hinduistyczny zawiera ogromną ilość bóstw, które patronują różnym aspektom życia. Wszyscy bogowie hinduizmu są uważani za emanacje jednej boskiej istoty.
Buddyzm
System kastowy, rozbudowany i sztuczny rytualizm braminów budził protest jednostek wrażliwych. W VI w. p.n.e. Siddhartha Gautama, przez uczniów zwany Buddą (oświeconym), zaczął głosić nauki nowej religii. Według Buddy życie ludzkie jest pasmem cierpień. Człowiek może się wyzwolić od bólu, pozbywając się wszelkich pragnień. Buddyzm zakłada, że poprzez medytację i porzucenie dóbr materialnych można osiągnąć Nirwanę (wygaśnięcie). Nirwana jest stanem spokoju i wyzwala duszę od kolejnych wcieleń. Doktryna buddyjska zabrania zabijać, kraść, cudzołożyć, nakazuje życzliwość, współczucie i cierpliwość. Buddyzm znalazł wyznawców w Chinach, Tybecie, Japonii, lecz w Indiach, gdzie powstał, bardziej popularny okazał się hinduizm.
Sytuacja polityczna
Etniczna i religijna różnorodność w Indiach utrudniała zjednoczenie. Około 500 r. p.n.e. w Indiach istniało wiele wojujących ze sobą państw. Paradoksalinie w tej sytuacji panowało ożywienie intelektualne i gospodarcze. W 326 r. p.n.e. Hindusi zatrzymali marsz Aleksandra Wielkiego.
W III w. prawie całe Indie opanowała dynastia Mauriów. Asioka- najwybitniejszy władca z tej dynastii próbował uczynić z buddyzmu wyznanie ogólnopaństwowe.
W IV-VI pod rządami dynastii Guptów Indie przeżywały kulturalny i gospodarczy rozwój, któremu kres przyniósł najazd Hunów.
Arjowie i nowa organizacja społeczna
Indoeuropejscy Arjowie najechali Dolinę Indusu około 1400 r. p.n.e. Po długim procesie podboju zajęli doinę Gangesu. Aryjskim najeźdźcom nie udało się podporządkować sobie wnętrza subkontynentu. Arjowie przynieśli ze sobą podział społeczeństwa na 3 grupy: kapłanów (braminów) wojowników (kszatriów) i chłopów, kupców, rzemieślników (wajsjowie). Osobą grupę utworzono z ludności podbitej, która miała służyć innym stanom (siudra). Te cztery grupy nazywano warnami. Pariasi (niedotykalni) nie przynależeli do żadnej z kast, kontakt z nimi był zabroniony, gdyż zajmowali się zajęciami „nieczystymi” (grabarstwo, garbarstwo, zabijanie zwierząt).Warny dzieliły się na kasty. System warnowy funkcjonował w Indiach do lat pięćdziesiątych XX w. Przynależność do warn była dziedziczna i praktycznie nie możliwa była jej zmiana. Przedstawiciele różnych warn nie mogli zawierać ślubów a nawet spożywać razem posiłków.
Religie Indii
Wedyzm
Arjowie przynieśli do Indii system religijny oparty na wierze w bóstwa, będące personifikacją sił natury. Święte księgi Arjów- wedy (święta wiedza) zostały spisane w języku sanskryckim. Wedy są zbiorem mantr, modlitw, hymnów, które powstały między 1700 a 500 r. p.n.e. W religii wedyjskiej istotną rolę pełnią ofiary, które mają zagwarantować trwanie świata. Tylko bramini, jako depozytariusze świętej wiedzy, są upoważnieni do składania podarunków bogom. Cechą wedyzmu jest wiara w wędrówkę dusz (reinkarnacja). Wiara w reinkarnację usprawiedliwiała istnienie warn- nagrodą za dobre życie był awans do wyższej warny, karą degradacja do niższej lub do postaci zwierzęcia. Kontynuacją wedyzmu był braminizm. Nowa religia przejęła dogmaty starej, wzbogacając je o wiarę w boga Brahmę- stwórcę wszelkiego życia, do którego dążyła dusza poprzez szereg inkarnacji.
Hinduizm
Hinduizm powstał na bazie braminizmu i wedyzmu. Panteon hinduistyczny zawiera ogromną ilość bóstw, które patronują różnym aspektom życia. Wszyscy bogowie hinduizmu są uważani za emanacje jednej boskiej istoty.
Buddyzm
System kastowy, rozbudowany i sztuczny rytualizm braminów budził protest jednostek wrażliwych. W VI w. p.n.e. Siddhartha Gautama, przez uczniów zwany Buddą (oświeconym), zaczął głosić nauki nowej religii. Według Buddy życie ludzkie jest pasmem cierpień. Człowiek może się wyzwolić od bólu, pozbywając się wszelkich pragnień. Buddyzm zakłada, że poprzez medytację i porzucenie dóbr materialnych można osiągnąć Nirwanę (wygaśnięcie). Nirwana jest stanem spokoju i wyzwala duszę od kolejnych wcieleń. Doktryna buddyjska zabrania zabijać, kraść, cudzołożyć, nakazuje życzliwość, współczucie i cierpliwość. Buddyzm znalazł wyznawców w Chinach, Tybecie, Japonii, lecz w Indiach, gdzie powstał, bardziej popularny okazał się hinduizm.
Sytuacja polityczna
Etniczna i religijna różnorodność w Indiach utrudniała zjednoczenie. Około 500 r. p.n.e. w Indiach istniało wiele wojujących ze sobą państw. Paradoksalinie w tej sytuacji panowało ożywienie intelektualne i gospodarcze. W 326 r. p.n.e. Hindusi zatrzymali marsz Aleksandra Wielkiego.
W III w. prawie całe Indie opanowała dynastia Mauriów. Asioka- najwybitniejszy władca z tej dynastii próbował uczynić z buddyzmu wyznanie ogólnopaństwowe.
W IV-VI pod rządami dynastii Guptów Indie przeżywały kulturalny i gospodarczy rozwój, któremu kres przyniósł najazd Hunów.
Proszę: http://ofu.pl/xxuv4p23