Biografia cesarza - Kaligula
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Kaligula kazał umorzyć wszystkie procesy polityczne, odwołał osoby zesłane z przyczyn politycznych, spalił publicznie akta procesu matki i braci oraz rozkazał opublikować dzieła dawnych historyków opozycyjnych. Wprowadził ulgi podatkowe, ponowił publikowanie rachunków państwowych. Pojechał na Pandaterię i Pontię po prochy matki Agrypiny i brata Nerona, aby złożyć je w mauzoleum cesarskim. Swoim siostrom i babce Antonii przyznał specjane przywileje.
-----------------------------------------------------------------------------------
Cesarz szaleniec
Jednakże w październiku 37 cesarz zapadł na dosyć poważną chorobę, prawdopodobnie mózgu. Gdy Kaligula powrócił do zdrowia, był już innym człowiekiem. Na początku wysłał żołnierzy z rozkazem zgładzenia Tyberiusza Gemmellusa, który mógł się upomnieć o ojcowiznę. Zmusił również Marka Juniusza Silanusa, (konsula zastępczego w 15 n.e.) ojca swojej pierwszej żony, Junii, do samobójstwa. Pod koniec 37 roku, będąc świadkiem ślubu Pizona i Orestylli upodobał sobie pannę młodą i zabrał ją podczas ceremonii jako swoją żonę. Równie nagle ją porzucił. W 38 roku odbyły się igrzyska w których połowie zmarła siostra cesarza Druzylla. Ogłoszono wtedy ciężką żałobę publiczną. Kilka miesięcy po pogrzebie ożenił się z piękną Lollią Pauliną, dotychczasową żoną Memmiusza Regulusa. W 38 r. ze światem musiał pożegnać się m.in. Makron, który popełnił samobójstwo. W 39 roku znacznie pogorszyły się finanse państwa ponieważ Kaligula lekkomyślnie roztrwonił pieniądze pozostawione przez gospodarnego Tyberiusza. Aby naprawić ten stan rzeczy, cesarz rozpoczął szeroko zakrojoną akcję konfiskat majątków. Gdy w połowie września Gajusz przygotował wielką wyprawę przeciw Germanom odkryto spisek mający na celu zgładzenie cesarza. Jego senatorscy przywódcy (dowódca armii Getelik oraz Marek Emiliusz Lepidus, były mąż Drusilli) ponieśli śmierć, a zamieszane w spisek siostry cesarza, Agrypina Młodsza i Julia Młodsza zostały wygnane na wyspy.
Kaligula rozstał się ze swoją żona Lollią i ożenił się z Cezonia. 30 dni po ślubie urodziła mu córeczkę, którą cesarz uznał za swoja. Dzięki fali procesów politycznych i konfiskat majątkowych władca miał środki na wszystkie swoje zachcianki i zabawy dworu. W połowie wrzesnia 39 r. cesarz udał się do Germanii, którą postanowił przyłączyć do Imperium. Samo przejście na drugą stronę Renu, uznał za olśniewające zwycięstwo i rozpoczął drogę powrotną do Rzymu. Dalsze działania wojenne w imieniu cesarza prowadził Galba. W 40 r. podstępnie zagarnął Mauretanię, której władca, musiał popełnić samobójstwo. Wiosną 40 roku Kaligula poprowadził legiony ku północnym wybrzeżom Galii, udając że przygotowuje wyprawę przeciwko Brytyjczykom, a ponieważ w obozie zjawił się zbiegły z wyspy książę brytyjski, ową mistyfikację uznano za wielkie zwycięstwo. Zaraz potem pełen chwały Kaligula wrócił do Rzymu i odbył wjazd owacyjny. Dalsze rządy cesarza polegały na ciągłym ucztowaniu i organizacji igrzysk dla ludu. 24 stycznia 41 r. spiskowcy, którymi byli między innymi Kasjusz Cherea i Korneliusz Sabinus zamordowali cesarza w czasie przejścia z teatru do pałacu cesarskiego, łącznie zadając mu około 30 ran. W chwilę potem zabito również jego żonę Cezonię wraz z córką.
-----------------------------------------------------------------------------------
Cesarz szaleniec
Jednakże w październiku 37 cesarz zapadł na dosyć poważną chorobę, prawdopodobnie mózgu. Gdy Kaligula powrócił do zdrowia, był już innym człowiekiem. Na początku wysłał żołnierzy z rozkazem zgładzenia Tyberiusza Gemmellusa, który mógł się upomnieć o ojcowiznę. Zmusił również Marka Juniusza Silanusa, (konsula zastępczego w 15 n.e.) ojca swojej pierwszej żony, Junii, do samobójstwa. Pod koniec 37 roku, będąc świadkiem ślubu Pizona i Orestylli upodobał sobie pannę młodą i zabrał ją podczas ceremonii jako swoją żonę. Równie nagle ją porzucił. W 38 roku odbyły się igrzyska w których połowie zmarła siostra cesarza Druzylla. Ogłoszono wtedy ciężką żałobę publiczną. Kilka miesięcy po pogrzebie ożenił się z piękną Lollią Pauliną, dotychczasową żoną Memmiusza Regulusa. W 38 r. ze światem musiał pożegnać się m.in. Makron, który popełnił samobójstwo. W 39 roku znacznie pogorszyły się finanse państwa ponieważ Kaligula lekkomyślnie roztrwonił pieniądze pozostawione przez gospodarnego Tyberiusza. Aby naprawić ten stan rzeczy, cesarz rozpoczął szeroko zakrojoną akcję konfiskat majątków. Gdy w połowie września Gajusz przygotował wielką wyprawę przeciw Germanom odkryto spisek mający na celu zgładzenie cesarza. Jego senatorscy przywódcy (dowódca armii Getelik oraz Marek Emiliusz Lepidus, były mąż Drusilli) ponieśli śmierć, a zamieszane w spisek siostry cesarza, Agrypina Młodsza i Julia Młodsza zostały wygnane na wyspy.
Kaligula rozstał się ze swoją żona Lollią i ożenił się z Cezonia. 30 dni po ślubie urodziła mu córeczkę, którą cesarz uznał za swoja. Dzięki fali procesów politycznych i konfiskat majątkowych władca miał środki na wszystkie swoje zachcianki i zabawy dworu. W połowie wrzesnia 39 r. cesarz udał się do Germanii, którą postanowił przyłączyć do Imperium. Samo przejście na drugą stronę Renu, uznał za olśniewające zwycięstwo i rozpoczął drogę powrotną do Rzymu. Dalsze działania wojenne w imieniu cesarza prowadził Galba. W 40 r. podstępnie zagarnął Mauretanię, której władca, musiał popełnić samobójstwo. Wiosną 40 roku Kaligula poprowadził legiony ku północnym wybrzeżom Galii, udając że przygotowuje wyprawę przeciwko Brytyjczykom, a ponieważ w obozie zjawił się zbiegły z wyspy książę brytyjski, ową mistyfikację uznano za wielkie zwycięstwo. Zaraz potem pełen chwały Kaligula wrócił do Rzymu i odbył wjazd owacyjny. Dalsze rządy cesarza polegały na ciągłym ucztowaniu i organizacji igrzysk dla ludu. 24 stycznia 41 r. spiskowcy, którymi byli między innymi Kasjusz Cherea i Korneliusz Sabinus zamordowali cesarza w czasie przejścia z teatru do pałacu cesarskiego, łącznie zadając mu około 30 ran. W chwilę potem zabito również jego żonę Cezonię wraz z córką.