Jakie uniwersalne postawy,wartości, uczucia ludzkie znajdujemy w Biblii
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Nawiązując do powyższego tematu pragnę wyjaśnić co kryję się pod znaczeniem słowa Biblia (biblos z greckiego oznacza księgę) czyli pismo święte, jest to opowieść o Bogu i człowieku. Zawiera ona w sobie treści ponadczasowe, płynące z nich nauki można przypisać ludzkości w każdej chwili i sytuacji. Biblia jest natchnieniem myślicieli, artystów i pisarzy; inspiracją dla literatury, rzeźby, malarstwa i muzyki; skarbcem wzorców osobowych i postaw. Biblia to dzieło uniwersalne, tłumaczone na wiele języków, rozumiana jestprzez wielu ludzi. To zbiór praw i pouczeń, zapis historii całego starożytnego świata. W dzisiejszym świecie zła, ludzie potrzebują wzorów do godnegonaśladowania, dobrych postaw, pozytywnych wartości oraz uczuć. Rzadko jednak korzystają oni z Biblii, a właśnie tam znajduje się zbiór wszystkich pozytywnych cech, niezbędnych do przezwyciężenia zła i okrucieństwa. W poniższych argumentach postaram się przedstawić ponadczasowe wzorce i wartości godne naśladowania.
W literaturze przedmiotu napotykamy na termin - przypowieści (paraboli) , jest gatunkiem narracyjnym o charakterze moralistycznym w której prezentowane postacie i wydarzenia nie są ważne ze względu na swe cechy jednostkowe , służą do wypowiadania uniwersalnych prawd moralnych , religijnych oraz filozoficznych.
Najlepszym przykładem przedstawiającym uniwersalne wartości jest przypowieść„O miłosiernym Samarytaninie”. Przedstawia człowieka , który nie przeszedł obojętnie obok potrzebującego, zaopiekował się nim i zapewnił dach nad głową. Jest on wzorem cenionej przez wszystkie wieki postawy miłosierdzia i litości. Samarytanin wie , że miłość bliźniego wyraża się w trosce o dobro drugiego człowieka oraz w poświęceniu się dla niego. Uważam, że przewodnim mottem Samarytanina może być przesłanie:
„kochaj bliźniego swego, jak siebie samego”
Poświęcenie to jedna z wielu cech, które zanikają w czasach współczesnych, gdyż obowiązuje inny system wartości i priorytetów . Społeczeństwo bardzo często zmuszone jest do walki o „własne przetrwanie” co zmusza je do egoizmu i uniemożliwia niesienie innym pomocy . Często zdarza się spotykać również ludzi, którzy posiadają odpowiednie środki i możliwości lecz są egoistami z własnego wyboru, ponieważ nie odczuwają potrzeby niesienia pomocy( niekoniecznie finansowej) innym ludziom . Wyjątkami są ludzie , którzy lokują swoje fundusze na kontach fundacji charytatywnych , sami takie zakładają, lub osobiście wspierają potrzebujących pomocą , rozmową, dobrym słowem. To nie pieniądze lecz dobre słowa i przyjazne gesty sprawiają ze ludzie „cierpiący” zapominają o bólu i czują się docenieni i potrzebni. Wiedzą że mają po co i dla kogo żyć.
Powinniśmy brać przykład z Samarytanina, gdyż przejawia on cechy , które powinny być nieodzowną częścią życia każdego człowieka.Kolejnym nośnikiem uniwersalnych wartości jest „Przypowieści o synumarnotrawnym”. Historia ta ukazuje sytuację pomiędzy ojcem i jego dwoma snami .Jeden z synów chcąc się usamodzielnić postanawia , ku przestrogom ojca opuścić rodzinny dom uważając , że w ten sposób stanie się dorosłym, doświadczonym i odpowiedzialnym człowiekiem. Jego próba usamodzielnienia kończy się gdy przepuszcza cały majątek podarowany przez ojca na nową drogę życia. Brak środków finansowych wymusza na nim powrót w rodzinne strony. Ojciec radując się z powrotu syna wydaje na jego cześć ucztę, która ma obwieścić wszystkim radość ojca. Starszy syn był rozczarowany reakcją ojca, nie rozumiał zadowolenia jakie wyraził z powrotu brata .
Ojciec wyjaśnił : „Moje dziecko ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje należy do ciebie. A trzeba się cieszyć i weselić z tego, że ten brat twój był umarły, z znówożył, zaginął, a odnalazł się „
Ojciec poprzez swoje zachowanie wyraża bezgraniczną miłość Bożą , zawsze skłonną do przebaczenia, jest wzorem miłosierdzia, wyrozumiałości i opiekuńczości. Nie tylko wybacza synowi marnotrawnemu , ale cieszy się z jego nawrócenia. Uświadamia starszemu synowi , że powinien wybaczyć bratu. Człowiek ma prawo do błędu , lecz nie powinien w nim trwać. Historia ta przekazuje jak ważne jest zerwanie ze złem i żal za swe grzechy gdyż skrucha i poprawa są warunkami przebaczenia. Większość z nas nie rzadko podejmuje wyzwania aby po chwili uświadomić sobie , że są one złe lub mają na nas zły wpływ i poprzez zdobyte doświadczenie nie popełni tego samego błędu kolejny raz.
Kolejnym przykładem ponadczasowych wartości jest główny bohater Księgi Hioba. Autor porusza w niej kwestie niezawinionego cierpienia. Jakże często w dzisiejszym czasach człowieka spotyka nieszczęście, którego nie może sobie w żaden sposób wytłumaczyć.
Zadaje wtedy rozpaczliwe pytanie: „Dlaczego?!” Podobnie było i z Hiobem. Był on bogaty, szczęśliwy i szczerze kochał Boga. Jednak szatan podważał jego miłość i szacunek do Pana. Twierdził, że postawa Hioba umotywowana była jedynie chęcią posiadania. Wobec tego Bóg zesłał na Hioba różne nieszczęścia by sprawdzić jego wiarę. Przyjaciele nieszczęśnika twierdzili, że jego cierpienia są skutkiem grzechu, jakiego kiedyś musiał się dopuścić, on jednak wiedział że był oddanym i posłusznym sługą. Mimo wszystkich nieszczęść nie przestał ufać Bogu .Ostatecznie Pan przemówił do niego i wynagrodził jego wiarę.
Księga Hioba ukazuje, że cierpienie jest nieodzowną częścią życia każdego człowieka i nie można od niego uciec. Ból i przeżyte nieszczęścia wzbogacają człowieka i pozwalają zrozumieć sens istnienia. Okazuje się, że wyroki boskie są niezbadanie i ludzki umysł nie jest w stanie ich pojąć. Hiob jest tutaj wzorem, z którego powinniśmy czerpać siły by przezwyciężać wszelkie trudności i pokonywać przeszkody, które stawia na naszej drodze Bóg , gdyż wszystko co na nas zsyła ma nas czegoś nauczyć.
Jednym ze źródeł mądrości życia jest Księga Koheleta. Autor zastanawia się tu nad sensem życia i istotą ludzkiej egzystencji. Poucza, że należy korzystać, z tych darów, które człowiek posiada w danym momencie gdyż wszystko pochodzi od Boga. Jednak są to wszystko rzeczy bardzo ulotne i gdy dotrzemy przed Sąd Ostateczny będą się liczyły jedynie „dobre uczynki”, a nie to jak obszerne były nasze dobra materialne. Stwórca będzie sądził każdego człowieka, a w jego obliczu wszelkie doczesne wartości stają się nic nie znaczącymi drobiazgami. Księga kończy się słowami : „Vanitas vanitatum et omnia vanitas” – co znaczy
„marność nad marnościami i wszystko marność”. Autor chce nas przestrzec przedchciwością, która w naszych czasach jest bardzo powszechna. Ludzie zatracają się w gonitwie za pieniądzem podczas gdy prawdziwe, ważne wartości przestają być istotne. Apeluje on do ludzi aby zmienili swoje postępowanie i swój niemoralny system wartości bo będą żałować swoich czynów.
„Aby żyć trzeba kochać, a dla uczucia warto żyć” aby rozpocząć swoje rozważania wyjdę od definicji miłości. Bo czym jest miłość ?! Jest to coś więcej niż szacunek, podziw czy namiętność, to wszechogarniające uczucie, to coś co pozwala dzielić się z drugą osobą radością, smutkiem i rozkoszą . Potrzeba miłości tkwi w każdym z nas. Gdy jesteśmy kochani, łatwiej nam przetrwać trudne chwile, czujemy się szczęśliwi i ważni, ktoś kto kocha potrafi przezwyciężyć własny egoizm – pragnie dawać a nie tylko brać. Definicja miłości jest zawarta także w Biblii, w Liście św. Pawła :
„Miłość jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą ... „
św. Paweł mówi nam jak powinna wyglądać prawdziwa miłość, można zaryzykować stwierdzenie że jest to miłość idealna do której przecież każdy z nas dąży , gdyż nic nie daje większego szczęścia niż fakt że jest się kochanym. Również „Pieśń nad pieśniami” jest przepełniona miłością, która ukazuje ogromne, zmysłowe i pełne erotyki uczucie między dwojgiem kochających się ludzi.
„Albowiem miłość mocna jest jak śmierć, a namiętność trudna jest jak świat podziemny „
Miłość może być różna : miłość mężczyzny i kobiety, miłość rodzicielska, braterska, miłość do Boga czy Ojczyzny. Jest więc wiele odmian miłości a każda z nich jest inna z czego innego się zrodziła i czemu innemu służy. Kochać nie znaczy zawsze to samo, ale jeśli się naprawdę kocha to jakakolwiek by ta miłość nie była zawsze będzie zdolna do wielkich poświęceń!
Biblia jest księgą ponadczasową to znaczy że wszystkie jej treści były, są i zawsze będą aktualne co udowodniłam w powyższych argumentach. Ukazuje prawdziwy sens cierpienia, pochwala dobre wartości takie jak miłość, współczucie, uczciwość. Posiada w sobie wiele mądrości życiowej, która była aktualna w czasach współczesnych Jezusowi, ale jest również i dziś. Pomaga człowiekowi dokonywać właściwych wyborów i czerpać przykłady z niezmiennych wzorców.
W literaturze przedmiotu napotykamy na termin - przypowieści (paraboli) , jest gatunkiem narracyjnym o charakterze moralistycznym w której prezentowane postacie i wydarzenia nie są ważne ze względu na swe cechy jednostkowe , służą do wypowiadania uniwersalnych prawd moralnych , religijnych oraz filozoficznych.
Najlepszym przykładem przedstawiającym uniwersalne wartości jest przypowieść„O miłosiernym Samarytaninie”. Przedstawia człowieka , który nie przeszedł obojętnie obok potrzebującego, zaopiekował się nim i zapewnił dach nad głową. Jest on wzorem cenionej przez wszystkie wieki postawy miłosierdzia i litości. Samarytanin wie , że miłość bliźniego wyraża się w trosce o dobro drugiego człowieka oraz w poświęceniu się dla niego. Uważam, że przewodnim mottem Samarytanina może być przesłanie:
„kochaj bliźniego swego, jak siebie samego”
Poświęcenie to jedna z wielu cech, które zanikają w czasach współczesnych, gdyż obowiązuje inny system wartości i priorytetów . Społeczeństwo bardzo często zmuszone jest do walki o „własne przetrwanie” co zmusza je do egoizmu i uniemożliwia niesienie innym pomocy . Często zdarza się spotykać również ludzi, którzy posiadają odpowiednie środki i możliwości lecz są egoistami z własnego wyboru, ponieważ nie odczuwają potrzeby niesienia pomocy( niekoniecznie finansowej) innym ludziom . Wyjątkami są ludzie , którzy lokują swoje fundusze na kontach fundacji charytatywnych , sami takie zakładają, lub osobiście wspierają potrzebujących pomocą , rozmową, dobrym słowem. To nie pieniądze lecz dobre słowa i przyjazne gesty sprawiają ze ludzie „cierpiący” zapominają o bólu i czują się docenieni i potrzebni. Wiedzą że mają po co i dla kogo żyć.
Powinniśmy brać przykład z Samarytanina, gdyż przejawia on cechy , które powinny być nieodzowną częścią życia każdego człowieka.Kolejnym nośnikiem uniwersalnych wartości jest „Przypowieści o synumarnotrawnym”. Historia ta ukazuje sytuację pomiędzy ojcem i jego dwoma snami .Jeden z synów chcąc się usamodzielnić postanawia , ku przestrogom ojca opuścić rodzinny dom uważając , że w ten sposób stanie się dorosłym, doświadczonym i odpowiedzialnym człowiekiem. Jego próba usamodzielnienia kończy się gdy przepuszcza cały majątek podarowany przez ojca na nową drogę życia. Brak środków finansowych wymusza na nim powrót w rodzinne strony. Ojciec radując się z powrotu syna wydaje na jego cześć ucztę, która ma obwieścić wszystkim radość ojca. Starszy syn był rozczarowany reakcją ojca, nie rozumiał zadowolenia jakie wyraził z powrotu brata .
Ojciec wyjaśnił : „Moje dziecko ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje należy do ciebie. A trzeba się cieszyć i weselić z tego, że ten brat twój był umarły, z znówożył, zaginął, a odnalazł się „
Ojciec poprzez swoje zachowanie wyraża bezgraniczną miłość Bożą , zawsze skłonną do przebaczenia, jest wzorem miłosierdzia, wyrozumiałości i opiekuńczości. Nie tylko wybacza synowi marnotrawnemu , ale cieszy się z jego nawrócenia. Uświadamia starszemu synowi , że powinien wybaczyć bratu. Człowiek ma prawo do błędu , lecz nie powinien w nim trwać. Historia ta przekazuje jak ważne jest zerwanie ze złem i żal za swe grzechy gdyż skrucha i poprawa są warunkami przebaczenia. Większość z nas nie rzadko podejmuje wyzwania aby po chwili uświadomić sobie , że są one złe lub mają na nas zły wpływ i poprzez zdobyte doświadczenie nie popełni tego samego błędu kolejny raz.
Kolejnym przykładem ponadczasowych wartości jest główny bohater Księgi Hioba. Autor porusza w niej kwestie niezawinionego cierpienia. Jakże często w dzisiejszym czasach człowieka spotyka nieszczęście, którego nie może sobie w żaden sposób wytłumaczyć.
Zadaje wtedy rozpaczliwe pytanie: „Dlaczego?!” Podobnie było i z Hiobem. Był on bogaty, szczęśliwy i szczerze kochał Boga. Jednak szatan podważał jego miłość i szacunek do Pana. Twierdził, że postawa Hioba umotywowana była jedynie chęcią posiadania. Wobec tego Bóg zesłał na Hioba różne nieszczęścia by sprawdzić jego wiarę. Przyjaciele nieszczęśnika twierdzili, że jego cierpienia są skutkiem grzechu, jakiego kiedyś musiał się dopuścić, on jednak wiedział że był oddanym i posłusznym sługą. Mimo wszystkich nieszczęść nie przestał ufać Bogu .Ostatecznie Pan przemówił do niego i wynagrodził jego wiarę.
Księga Hioba ukazuje, że cierpienie jest nieodzowną częścią życia każdego człowieka i nie można od niego uciec. Ból i przeżyte nieszczęścia wzbogacają człowieka i pozwalają zrozumieć sens istnienia. Okazuje się, że wyroki boskie są niezbadanie i ludzki umysł nie jest w stanie ich pojąć. Hiob jest tutaj wzorem, z którego powinniśmy czerpać siły by przezwyciężać wszelkie trudności i pokonywać przeszkody, które stawia na naszej drodze Bóg , gdyż wszystko co na nas zsyła ma nas czegoś nauczyć.
Jednym ze źródeł mądrości życia jest Księga Koheleta. Autor zastanawia się tu nad sensem życia i istotą ludzkiej egzystencji. Poucza, że należy korzystać, z tych darów, które człowiek posiada w danym momencie gdyż wszystko pochodzi od Boga. Jednak są to wszystko rzeczy bardzo ulotne i gdy dotrzemy przed Sąd Ostateczny będą się liczyły jedynie „dobre uczynki”, a nie to jak obszerne były nasze dobra materialne. Stwórca będzie sądził każdego człowieka, a w jego obliczu wszelkie doczesne wartości stają się nic nie znaczącymi drobiazgami. Księga kończy się słowami : „Vanitas vanitatum et omnia vanitas” – co znaczy
„marność nad marnościami i wszystko marność”. Autor chce nas przestrzec przedchciwością, która w naszych czasach jest bardzo powszechna. Ludzie zatracają się w gonitwie za pieniądzem podczas gdy prawdziwe, ważne wartości przestają być istotne. Apeluje on do ludzi aby zmienili swoje postępowanie i swój niemoralny system wartości bo będą żałować swoich czynów.
„Aby żyć trzeba kochać, a dla uczucia warto żyć” aby rozpocząć swoje rozważania wyjdę od definicji miłości. Bo czym jest miłość ?! Jest to coś więcej niż szacunek, podziw czy namiętność, to wszechogarniające uczucie, to coś co pozwala dzielić się z drugą osobą radością, smutkiem i rozkoszą . Potrzeba miłości tkwi w każdym z nas. Gdy jesteśmy kochani, łatwiej nam przetrwać trudne chwile, czujemy się szczęśliwi i ważni, ktoś kto kocha potrafi przezwyciężyć własny egoizm – pragnie dawać a nie tylko brać. Definicja miłości jest zawarta także w Biblii, w Liście św. Pawła :
„Miłość jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą ... „
św. Paweł mówi nam jak powinna wyglądać prawdziwa miłość, można zaryzykować stwierdzenie że jest to miłość idealna do której przecież każdy z nas dąży , gdyż nic nie daje większego szczęścia niż fakt że jest się kochanym. Również „Pieśń nad pieśniami” jest przepełniona miłością, która ukazuje ogromne, zmysłowe i pełne erotyki uczucie między dwojgiem kochających się ludzi.
„Albowiem miłość mocna jest jak śmierć, a namiętność trudna jest jak świat podziemny „
Miłość może być różna : miłość mężczyzny i kobiety, miłość rodzicielska, braterska, miłość do Boga czy Ojczyzny. Jest więc wiele odmian miłości a każda z nich jest inna z czego innego się zrodziła i czemu innemu służy. Kochać nie znaczy zawsze to samo, ale jeśli się naprawdę kocha to jakakolwiek by ta miłość nie była zawsze będzie zdolna do wielkich poświęceń!
Biblia jest księgą ponadczasową to znaczy że wszystkie jej treści były, są i zawsze będą aktualne co udowodniłam w powyższych argumentach. Ukazuje prawdziwy sens cierpienia, pochwala dobre wartości takie jak miłość, współczucie, uczciwość. Posiada w sobie wiele mądrości życiowej, która była aktualna w czasach współczesnych Jezusowi, ale jest również i dziś. Pomaga człowiekowi dokonywać właściwych wyborów i czerpać przykłady z niezmiennych wzorców.