Temperatura powietrza
W okresie rozwoju każda roślina potrzebuje dostatecznej ilości ciepła. Stosunkowo najmniej wymagające pod tym względem są rośliny pastewne (np. buraki, rzepa pastewna), a do najbardziej ciepłolubnych należą m.in. herbata, figi i owoce cytrusowe. Odpowiednia temperatura powietrza, niezbędna dla rozwoju każdej rośliny zależy przede wszystkim od położenia geograficznego, nasłonecznienia i usłonecznienia.
Dla rolników niezwykle istotna jest znajomość skrajnych wartości tzw. temperatur krytycznych, poniżej (lub powyżej) których roślina obumiera. Do roślin najmniej odpornych na niskie temperatury należą m.in. pomidory, ogórki i fasola, najodporniejsze są wszelkie oziminy (wysiewane jesienią odmiany żyta, pszenicy, jęczmienia, rzepaku i rzepiku) oraz uprawy wieloletnie (drzewa i krzewy). Dla wielu upraw wyjątkowo niebezpieczne są przymrozki. Ich wystąpienie może zniszczyć pąki kwiatowe, kiełkujące zboża i ziemniaki, powodując tzw. straty mrozowe. Niekorzystne są także zbyt długo utrzymujące się wysokie temperatury powietrza, zwłaszcza przy równoczesnym niedostatku wilgoci (większość roślin uprawianych w strefie umiarkowanej obumiera przy temperaturze powietrza powyżej 40°C).
Z temperaturą powietrza związana jest długość okresu wegetacyjnego, czyli przeciętna liczba dni w roku, w których średnia temperatura dobowa powietrza przekracza 5°C. W strefie klimatów umiarkowanych ma ona decydujące znaczenie dla wielkości plonów. W klimatach gorących, gdzie wegetacja nie jest ograniczona temperaturą powietrza, pozwala to rolnikom na więcej niż jeden zbiór rocznie, zwłaszcza na terenach nawadnianych. Na monsunowych obszarach Chin, Japonii i Półwyspu Indochińskiego plony uzyskuje się dwa lub trzy razy w czasie jednego roku, lub pięć razy w ciągu dwóch lat. W ten sposób uprawia się przede wszystkim ryż, jedną z niewielu roślin, która może być niezmiennie sadzona na tym samym polu. Kilkakrotne zbiory można także uzyskać stosując, w zależności od rejonu, odpowiednio dobrane zmianowanie upraw, głównie różnych odmian ryżu lub innych zbóż (pszenicy, jęczmienia, kukurydzy), a także soi, bawełny, trzciny cukrowej oraz warzyw.