"Roki" to odbywające się raz w roku posiedzenia sądu, wszystko już przeminęło, w zapomnienie poszły wszystkie winy, poeta próbuje podkreślić, iż po zagładzie człowiek nie powinien pozostać bierny wobec innych, podczas katastrofy wszystko się zmienia: ,, I nienawidzić pora co kochałeś, i kochać to, co znienawidziłeś, i twarze deptać tych, którzy milczącą piękność wybrali." Wiersz posiada bardzo dużo apokaliptycznych obrazów: "Wszystko minione, wszystko zapomniane, tylko na ziemi dym, umarłe chmury, i nad rzekami z popiołu tlejące skrzydła i cofa się zatrute słońca a potępienia brzask wychodzi z mórz.".