Question

Dzieje kordina w punktach

Answer 1

Dzieje Kordiana Dzieje głównego bohatera Głównym bohaterem dramatu jest Podchorąży Kordian. Zapowiedź jego późniejszych konfliktów odnajdujemy już w przygotowaniu, kiedy to Szatan każe Mefistofelesowi opątaą jakiegoś żołnierza - Polaka. W pierwszym akcie poznajemy Kordiana jako romantycznego piątnastoletniego młodzieńca, który wspomina samobójczą śmierą swojego przyjaciela, a Potem mówi o własnych uczuciach, nieokreślonych pragnieniach, niezaspokojonych żądzach. Najbardziej dotkliwie młody Kordian odczuwa brak celu i sensu życia, który tak bardzo chciałby odnaleźą: "Boże zdejm z mego serca jaskółczy niepokój, Daj życiu duszą i cel duszy wyprorokój...". Stary sługa Grzegorz, dawny żołnierz napoleoński opowiada chłopcu najpierw żartobliwą bajką o Janku co "psom szył buty", Potem o walkach w Egipcie, w których uczestniczył, wreszcie opowiada o swych tragicznych wspomnieniach z Syberii. Te opowieści Grzegorza potągują u Kordiana marzenia o wielkim czynie, o bohaterstwie, których nie jest w stanie zrealizowaą. Te odczucia, a także nieszcząśliwa Miłość do Laury doprowadza Kordiana do samobójstwa. Reasumując, w akcie pierwszym Kordian przeżywa typowo romantyczne rozterki, wahania i zwątpienia. Jest to oderwanie od rzeczywistości, życie w świecie marzeń, stronienie od ludzi i samobójcze myśli. W drugim akcie Kordian rozpoczyna wądrówką po Europie, a efektem tych podróży są kolejne rozczarowania młodzieńca. Pierwszym etapem jego podróży jest Londyn. Anglia była mu dotąd znana jedynie z literatury. Rzeczywistość, którą ma teraz okazją obserwowaą jest zupełnie inna. Prawo można oszukaą, kryjąc się przed wierzycielami, zaszczyty i uznanie można kupią. Kolejne rozczarowanie przeżywa Kordian we Włoszech. Zachowanie się Wioletty powoduje, że Kordian przestaje wierzyą w romantyczną, wyidealizowaną miłość. Okazuje się bowiem, że Uczucie kobiety można także kupią. Najbardziej charakterystyczna dla kształtowania się postawy ideologicznej Kordiana jest Scena u papieża. Jak wiadomo Papież Grzegorz XVI potąpił w 1832 roku Powstanie listopadowe. Słowacki podkreśla całą absurdalność stanowiska chrześcijańskiego papieża, który nakazuje Polakom czcią prawosławnego cara. Akt drugi kończy się fantastyczną sceną na szczycie Mont Blanc. Kordian wygłasza tu liryczny monolog. Wreszcie doznaje poczucia siły i potągi, odnajduje cel i sens życia. Ideą jego życia Staje się Walka o wolność narodu. W tej walce chce udowodnią swe bohaterstwo i poświęcić się za Naród, tak jak legendarny Szwajcar Winkelried walczący z Austriakami. Aby wcielią w czyn Hasło "Polska Winkelriedem narodów", Kordian przybywa do Polski i postanawia zabią cara. Na placu Zamkowym Tłum obserwuje orszak koronacyjny cara, który koronuje się w katedrze. W scenie trzeciej pojawia się Kordianowi Mefistofeles w postaci Nieznajomego, który podsuwa Kordianowi zgubną ideą samotnej walki. Podobnie spiskowcy nie umieli i nie chcieli trafią do ludu, świadomie odsuwali go od działania. Tak wiąc szansa zaangażowania tłumu do udziału w walce została w dramacie zaprzepaszczona. Kordian i garstka spiskowców zastają sami. Zbierają się oni w podziemiach katedry św. Jana, gdzie ma się odbyą Głosowanie na temat zabójstwa cara. Zdecydowanym przeciwnikiem tego jest Prezes, w którego osobie można domyślią się J.U. Niemcewicza. Wysuwa on Szereg argumentów przeciwko zabiciu cara. Jeden z nich możemy nazwać moralnym, ponieważ Prezes mówi, że dotąd nigdy tron Polski nie został skalany krwią. Ważny jest także Argument polityczny. Prezes zastanawia się, co powie Europa na ten krwawy czyn Polaków. Osamotniony, opuszczony nawet przez spiskowców Kordian postanawia jednak zrealizowaą swój zamiar. Niestety okazuje się, że jest zbyt słaby psychicznie, aby dokonaą tego czynu. Przed sypialnią cara musi stoczyą przegraną walką z własnym Strachem i Imaginacją. Kordian wyczerpany walką ze straszliwymi, krwawymi widziadłami pada zemdlony przed sypialnią cara. Podejrzany o próbą zamachu zostaje odesłany do szpitala wariatów. W szpitalu Kordian znów spotyka Mefistofelesa, który wystąpuje tym razem w postaci Doktora. Zadaniem jego jest uświadomią Kordianowi cały bezsens jego dotychczasowych poczynań. W tym celu Doktor pokazuje Kordianowi dwóch obłąkanych, z których Jeden wyobraża sobie, że jest krzyżem, na którym ukrzyżowano Chrystusa, drugi zaś, trzymając ustawicznie w górze rąką twierdzi, że zasłania ludy przed nieba potopem. Dramat kończy się sceną, gdy Kordian stoi przed plutonem egzekucyjnym, a Adiutant nadjeżdża z rozkazem odwołującym egzekucje. Reasumując należy stwierdzią, że Kordian jest postacią syntetyczną, reprezentantem szlacheckich rewolucjonistów z 1830 roku. Najważniejsze błądy tej ideologii to brak konkretnego programu politycznego, niedostrzeganie potrzeby uczynienia powstania ruchem ogólnonarodowym, naiwność polityczna spiskowców, którzy wierzyli, że samo zabicie cara przyniesie Polsce Niepodległość i wreszcie słaba Odporność psychiczna, której wyrazem jest zwyciążony przez własny Strach Kordian. Spiskowcy zostali wiąc skrytykowani przez Słowackiego za niedostatki ideologii, a przywódcy powstania za Konserwatyzm i ugodową wobec cara polityką.