Bardzo prosze o szybka pomc potrzebuje to barzdo pilnie na jutro prosze o szybka odpowiedz poniewaz musze to jeszcze recznie przepisac jesli praca bedzie na ocene 5 nie bede musiala zdawac ustnego wiec prosze o szybka odpowiedz
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Problem winy, niewinności i odkupienia przewija się w twórczości literackiej już od wielu wieków. Koronnymi przykładami na to są : „Balladyna” Juliusza Słowackiego i „Antygona” Sofoklesa. Aby omówić dokładnie temat przypomnę fabułę obu tych książek.
W „Balladynie” możemy zaobserwować dwie kontrastujące ze sobą postacie. Siostry: Alina i Balladyna, z których jedna była dobrym, czułym, pełnym poświęcenia dla rodziny człowiekiem symbolizując niewinność, a druga świetnie odnajdywująca się w świecie kłamstw, intryg i nieprawości, skupiając na sobie całe zło i winę. Kiedy siostry mają za zadanie zebrać jak najwięcej malin, Balladyna nie zabiera się do pracy, tylko zaczyna myśleć, jak podstępem wygrać zakład. Jest leniwa i egoistyczna, co bardzo szybko prowadzi ją do straszliwej tragedii. Zazdrość tej dziewczyny zaczyna przypominać powoli opętanie. Groźbą chce zmusić siostrę do oddania jej malin, a kiedy niewinna siostra niczego się nie domyśla, zabija ją. Myślę, że niezdecydowanie Kirkora nie było bez znaczenia dla tragedii. W tej powieści tak naprawdę jedyną prawdziwie niewinną jest Alina. Reszta w jakikolwiek, mniejszy czy większy sposób przyczyniła się do tragedii.
„Antygona” to doskonały przykład na to jak wina postrzegana przez jednych, jest niczym dla innych oraz odkupienia możliwego w każdym momencie życia. Tytułowa bohaterka chce pochować swoich braci po ich śmierci(notabene bratobójczej walce). Kreon-ówczesny król Teb, zakazuje pochówku jednego z nich, jakoby ten miał się dopuścić zdrady i zaatakować swoją ojczyznę. Antygona łamie jednak jego zakaz opierając się na prawie boskim mówiącym, że by ciało mogło żyć wiecznie musi być pochowane. Oczywiście dowiaduje się o tym Kreon i skazuje ją na śmierć. Można powiedzieć, że bohaterka dokonała wyboru podyktowanego jej przez sumienie, nie bojąc się kary, którą musiała ponieść. Pomimo ceny, jaką zapłaciła za swoje postępowanie, odniosła moralne zwycięstwo nad Kreonem, gdyż zrozumiał on swój błąd i to, że jego racje, jakkolwiek ważne, nie były na tyle istotne, aby łamać prawo boskie. Opamiętanie przyszło jednak zbyt późno. Doprowadziła do niego samobójcza śmierć syna Kreona,(który był zaręczony z Antygoną). Na swoje życie targnęła się również Eurydyka, która nie mogła przeboleć utraty syna. W ten sposób konflikt dwóch racji doprowadził do tragedii.
Bazując na tych dwóch przykładach możemy wywnioskować, że w każdej antycznej, ale także ówczesnej tragedii można dostrzec motywy winy, niewinności i odkupienia mające dać odbiorcy do myślenia i refleksji być może również nad swoim życiem.
W „Balladynie” możemy zaobserwować dwie kontrastujące ze sobą postacie. Siostry: Alina i Balladyna, z których jedna była dobrym, czułym, pełnym poświęcenia dla rodziny człowiekiem symbolizując niewinność, a druga świetnie odnajdywująca się w świecie kłamstw, intryg i nieprawości, skupiając na sobie całe zło i winę. Kiedy siostry mają za zadanie zebrać jak najwięcej malin, Balladyna nie zabiera się do pracy, tylko zaczyna myśleć, jak podstępem wygrać zakład. Jest leniwa i egoistyczna, co bardzo szybko prowadzi ją do straszliwej tragedii. Zazdrość tej dziewczyny zaczyna przypominać powoli opętanie. Groźbą chce zmusić siostrę do oddania jej malin, a kiedy niewinna siostra niczego się nie domyśla, zabija ją. Myślę, że niezdecydowanie Kirkora nie było bez znaczenia dla tragedii. W tej powieści tak naprawdę jedyną prawdziwie niewinną jest Alina. Reszta w jakikolwiek, mniejszy czy większy sposób przyczyniła się do tragedii.
„Antygona” to doskonały przykład na to jak wina postrzegana przez jednych, jest niczym dla innych oraz odkupienia możliwego w każdym momencie życia. Tytułowa bohaterka chce pochować swoich braci po ich śmierci(notabene bratobójczej walce). Kreon-ówczesny król Teb, zakazuje pochówku jednego z nich, jakoby ten miał się dopuścić zdrady i zaatakować swoją ojczyznę. Antygona łamie jednak jego zakaz opierając się na prawie boskim mówiącym, że by ciało mogło żyć wiecznie musi być pochowane. Oczywiście dowiaduje się o tym Kreon i skazuje ją na śmierć. Można powiedzieć, że bohaterka dokonała wyboru podyktowanego jej przez sumienie, nie bojąc się kary, którą musiała ponieść. Pomimo ceny, jaką zapłaciła za swoje postępowanie, odniosła moralne zwycięstwo nad Kreonem, gdyż zrozumiał on swój błąd i to, że jego racje, jakkolwiek ważne, nie były na tyle istotne, aby łamać prawo boskie. Opamiętanie przyszło jednak zbyt późno. Doprowadziła do niego samobójcza śmierć syna Kreona,(który był zaręczony z Antygoną). Na swoje życie targnęła się również Eurydyka, która nie mogła przeboleć utraty syna. W ten sposób konflikt dwóch racji doprowadził do tragedii.
Bazując na tych dwóch przykładach możemy wywnioskować, że w każdej antycznej, ale także ówczesnej tragedii można dostrzec motywy winy, niewinności i odkupienia mające dać odbiorcy do myślenia i refleksji być może również nad swoim życiem.