Wiersz Ignacego Krasickiego "Bogdaj przebywać w osiemnastym wieku" analiza i interpretacja

Question

Proszę o pomoc w pełnej analizie i interpretacji, gdyż na podstawie tego wiersza muszę napisać wypracowanie.


Bogdaj przebywać w osiemnastym wieku!
Może, iż w przyszłym jeszcze lepiej będzie;
Cieszyć się z tego, co dzierżysz, człowieku,
To jest najlepiej w przyrodzonym rzędzie;
Achilles, Cezar — wielcy ludzie byli,
Jednakże kawy z śmietanką nie pili.
 
Wielcy! cóż z tego? ja im nie zazdroszczę —
Byli, ja jestem. Śpię, piję i jadam;
Przebiorę miarę, więc się i przeposzczę,
I znowu wesół, jem, piję i gadam.
Przejdę; a o mnie nie będzie się badał
Ten, który po mnie będzie jadł, pił, gadał.

Answer 1

Podmiot liryczny wiersza jest nastawiony do swiata w bardzo optymistyczny sposób, w tekście wyraźnie widać zachwycenie ideą postępu. Przedstawia czytelnikowi wyższość nowych pokoleń nad tymi żyjącymi dawniej: "Achilles, Cezar wielcy ludzie byli, Jednakze kawy ze smietanką nie pili." Postęp oświecenia jest czymśdobvrym, czymś co sprawia że ludzkość sięga wyzej i dalej, sprawia że cora to nowszym pokoleniom żyje się coraz lepiej i tak już bedzie zawsze ("Może iż w przyszłym (wieku) jeszcze lepiej będzie.")