"Jaka jest pozycja rodziny w Polsce AD 2010"
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Funkcje społeczne rodziny mają olbrzymie znaczenie w każdym społeczeństwie. Wiążą ją z całokształtem zjawisk i procesów zachodzących w społeczeństwie globalnym. Dziś, w dobie szybkiego rozwoju techniki i środków masowego przekazu rodzina musi szybko zmieniać swoje funkcje i przystosowywać się do zmieniających się warunków technicznych, ekonomicznych i społeczno-politycznych. Rodzina zawsze będzie wyznaczać zachowania swoich członków, jeśli więź społeczna istniejąca w niej będzie silna.
Rodzina to najstarsza i najpowszechniejsza forma życia społecznego. Każdy z nas jest w sposób naturalny członkiem jakiejś rodziny. Pełni ona następujące funkcje:
funkcja prokreacyjna - pozwala na zaspokojenie emocjonalno-rodzicielskich potrzeb współmałżonków oraz na biologiczne przetrwanie społeczeństwa. Utrzymanie ciągłości biologicznej społeczeństwa (płodzenie pielęgnacja, kształcenie, wychowanie dzieci).W związku z tym wynikają funkcje ekonomiczne rodziny: prowadzenie gospodarstwa domowego, gromadzenie majątku czy dobytku rodziny, kumulowanie bogactwa, zabezpieczenie bytu dzieci i zabezpieczenie starości. Rodzina zapewnia biologiczne utrzymanie (wyżywienie, ubranie, mieszkanie)swoim członkom. W niektórych społeczeństwach wypędzenie z rodziny jest równoznaczne z karą śmierci.
funkcja seksualna – jest społecznie akceptowaną formą współżycia płciowego;
funkcja ekonomiczna – pozwala na zaspokojenie emocjonalnych potrzeb rodziny, w skład tej funkcji wchodzą podfunkcje: produkcyjna, zarobkowa, gospodarcza i usługowo-konsumpcyjna. We współczesnym społeczeństwie poważnym stopniu rodziców, stan ich posiadania, poziom wykształcenia, miejsce zamieszkania (wieś czy wielkie miasto) są czynnikami poważnie wpływającymi na karierę życiową potrzeb potomka;
funkcja kulturowa – przekazywanie dzieciom dziedzictwa kulturowego przez zapoznawanie ich z dziełami sztuki, literatury, zabytkami i innymi cennymi reliktami przeszłości. Oprócz nauki zaspokajania potrzeb naturalnych, spożywania posiłków, reagowania na obecność innych ludzi w sposób przyjęty w tej zbiorowości, dziecko uczy się grzeczności, oceniania postępowania własnego i innych, internalizuje kryteria ocen moralnych, kryteria prestiżu społecznego, zdobywa zasób utrwalonych wyobrażeń o świecie i ludziach, które przez całe życie będzie traktować jako oczywiste. Socjalizacyjne funkcje rodziny mogą zmienić wchodzące do domu rodzinnego: prasa, radio, telewizja i Internet.
funkcja opiekuńczo-zabezpieczająca – polega na zabezpieczeniu środków niezbędnych do życia oraz sprawowania opieki nad niepełnosprawnymi lub chorymi członkami rodziny. Zaspokajanie potrzeb emocjonalnych, potrzeb intymnego współżycia, potrzeb zwierzania się z przeżyć konfliktowych, wyzbywania się doznanych upokorzeń, dawanie poczucia bezpieczeństwa.
funkcja socjalizacyjna – jest realizowana w dwóch wymiarach: jako przygotowanie dzieci do samodzielnego życia i pełnienia ról społecznych oraz jako wzajemne dostosowywanie swoich zachowań i cech osobowości przez współmałżonków;
funkcja rekreacyjna – polega na zaspokajaniu potrzeby odpoczynku, relaksu, rozrywki (wyjście z mamą do kina czy z ojcem na rower, a nawet wspólne oglądanie telewizji są formami realizacji tej funkcji);
funkcja stratyfikacyjna – polega na nadawaniu przez rodzinę pozycji społecznej swoim członkom (ma to istotne znaczenie szczególnie w społecznościach o wyraźnych podziałach klasowych, takich jak np. Indie).
W ostatnich latach w Polsce pogorszyło się położenie ekonomiczne wielu rodzin. Bezrobocie, niskie płace, wzrost kosztów utrzymania i kształcenia, znaczna niedostępność dóbr tak podstawowych jak mieszkanie – wszystko to negatywnie wpływa na rodzinę, która coraz częściej nie jest w stanie wypełniać swoich podstawowych funkcji.
W miarę zmiany epok zmieniło się oblicze rodziny. Dawniej rodziny były bardziej liczne, lecz śmiertelność także wysoka. Pracą zarobkową zajmował się mężczyzna, a do kobiety należało zajmowanie się gospodarstwem i wychowaniem dzieci. Liczna rodzina mieszkała zazwyczaj w jednej izbie, rzadko miała do dyspozycji swój dom. W sferze kulturowej było bardzo bogate. Całymi rodzinami uczestniczyli w zabawach ludowych, dożynkach, okolicznościowych wydarzeniach (kiszenie kapusty, zakończenie wykopów, skubanie pierza, topienie marzanny, święta spędzane razem). Wykształcenie dzieci nie było obowiązkowe, co prowadziło do wykorzystywania dzieci do prac fizycznych często ponad ich siły.
Obecnie zmienił się model współczesnej rodziny. Ilość członków rodziny drastycznie zmalała. Panuje model rodziny z jednym dzieckiem jest tzw. styl rodziny zachodniej. O środki finansowe zabiegają zarówno kobieta jak i mężczyzna. Jedna rodzina zamieszkuje w osobnym domu czy gospodarstwie domowym. Higiena i długowieczność bardzo znacznie się zwiększyła. Życie rodzinne zostało zubożone, do wspólnych spotkań dochodzi sporadycznie tylko w wyjątkowych sytuacjach (ślub, pogrzeb). Resztę wolnego czasu rodzinie zabiera bardzo często telewizja i inne media. Im wyższe wykształcenie i lepsza praca tym mniej czasu poświęca się rodzinie a zabieganie zuboża więzy rodziny.
Coraz częstszym problemem jest tez zjawisko patologii w rodzinie. Osłabione więzi emocjonalne i mnożące się konflikty prowadzą do rozwodów, czyli do zniszczenia rodziny. Zdobywanie środków utrzymania pochłania tyle czasu i energii rodziców, że zapominają oni o obowiązkach, na przykład o opiece nad dziećmi. Jednak zdecydowanie najczęstszym czynnikiem, który prowadzi do rozpadu rodziny jest alkoholizm (jednego lub obojga ze współmałżonków). W efekcie powstaje rodzina niepełna, w której rozwój emocjonalny dziecka zostaje zachwiany. Innym problemem współczesnej rodziny są konflikty pokoleniowe (między dziećmi a rodzicami, ale również w rodzinach wielopokoleniowych mieszkającym razem, między dziadkami i wnukami). Maja oni odrębne systemy wartości, różne wzory kulturowe, czego rezultatem mogą być ucieczki dzieci z domu, wstępowanie do sekt, uczestnictwo w subkulturach grup młodzieżowych, a także uzależnienie od narkotyków i alkoholu oraz w szczególnych wypadkach nawet samobójstwo.
Rodzina to najstarsza i najpowszechniejsza forma życia społecznego. Każdy z nas jest w sposób naturalny członkiem jakiejś rodziny. Pełni ona następujące funkcje:
funkcja prokreacyjna - pozwala na zaspokojenie emocjonalno-rodzicielskich potrzeb współmałżonków oraz na biologiczne przetrwanie społeczeństwa. Utrzymanie ciągłości biologicznej społeczeństwa (płodzenie pielęgnacja, kształcenie, wychowanie dzieci).W związku z tym wynikają funkcje ekonomiczne rodziny: prowadzenie gospodarstwa domowego, gromadzenie majątku czy dobytku rodziny, kumulowanie bogactwa, zabezpieczenie bytu dzieci i zabezpieczenie starości. Rodzina zapewnia biologiczne utrzymanie (wyżywienie, ubranie, mieszkanie)swoim członkom. W niektórych społeczeństwach wypędzenie z rodziny jest równoznaczne z karą śmierci.
funkcja seksualna – jest społecznie akceptowaną formą współżycia płciowego;
funkcja ekonomiczna – pozwala na zaspokojenie emocjonalnych potrzeb rodziny, w skład tej funkcji wchodzą podfunkcje: produkcyjna, zarobkowa, gospodarcza i usługowo-konsumpcyjna. We współczesnym społeczeństwie poważnym stopniu rodziców, stan ich posiadania, poziom wykształcenia, miejsce zamieszkania (wieś czy wielkie miasto) są czynnikami poważnie wpływającymi na karierę życiową potrzeb potomka;
funkcja kulturowa – przekazywanie dzieciom dziedzictwa kulturowego przez zapoznawanie ich z dziełami sztuki, literatury, zabytkami i innymi cennymi reliktami przeszłości. Oprócz nauki zaspokajania potrzeb naturalnych, spożywania posiłków, reagowania na obecność innych ludzi w sposób przyjęty w tej zbiorowości, dziecko uczy się grzeczności, oceniania postępowania własnego i innych, internalizuje kryteria ocen moralnych, kryteria prestiżu społecznego, zdobywa zasób utrwalonych wyobrażeń o świecie i ludziach, które przez całe życie będzie traktować jako oczywiste. Socjalizacyjne funkcje rodziny mogą zmienić wchodzące do domu rodzinnego: prasa, radio, telewizja i Internet.
funkcja opiekuńczo-zabezpieczająca – polega na zabezpieczeniu środków niezbędnych do życia oraz sprawowania opieki nad niepełnosprawnymi lub chorymi członkami rodziny. Zaspokajanie potrzeb emocjonalnych, potrzeb intymnego współżycia, potrzeb zwierzania się z przeżyć konfliktowych, wyzbywania się doznanych upokorzeń, dawanie poczucia bezpieczeństwa.
funkcja socjalizacyjna – jest realizowana w dwóch wymiarach: jako przygotowanie dzieci do samodzielnego życia i pełnienia ról społecznych oraz jako wzajemne dostosowywanie swoich zachowań i cech osobowości przez współmałżonków;
funkcja rekreacyjna – polega na zaspokajaniu potrzeby odpoczynku, relaksu, rozrywki (wyjście z mamą do kina czy z ojcem na rower, a nawet wspólne oglądanie telewizji są formami realizacji tej funkcji);
funkcja stratyfikacyjna – polega na nadawaniu przez rodzinę pozycji społecznej swoim członkom (ma to istotne znaczenie szczególnie w społecznościach o wyraźnych podziałach klasowych, takich jak np. Indie).
W ostatnich latach w Polsce pogorszyło się położenie ekonomiczne wielu rodzin. Bezrobocie, niskie płace, wzrost kosztów utrzymania i kształcenia, znaczna niedostępność dóbr tak podstawowych jak mieszkanie – wszystko to negatywnie wpływa na rodzinę, która coraz częściej nie jest w stanie wypełniać swoich podstawowych funkcji.
W miarę zmiany epok zmieniło się oblicze rodziny. Dawniej rodziny były bardziej liczne, lecz śmiertelność także wysoka. Pracą zarobkową zajmował się mężczyzna, a do kobiety należało zajmowanie się gospodarstwem i wychowaniem dzieci. Liczna rodzina mieszkała zazwyczaj w jednej izbie, rzadko miała do dyspozycji swój dom. W sferze kulturowej było bardzo bogate. Całymi rodzinami uczestniczyli w zabawach ludowych, dożynkach, okolicznościowych wydarzeniach (kiszenie kapusty, zakończenie wykopów, skubanie pierza, topienie marzanny, święta spędzane razem). Wykształcenie dzieci nie było obowiązkowe, co prowadziło do wykorzystywania dzieci do prac fizycznych często ponad ich siły.
Obecnie zmienił się model współczesnej rodziny. Ilość członków rodziny drastycznie zmalała. Panuje model rodziny z jednym dzieckiem jest tzw. styl rodziny zachodniej. O środki finansowe zabiegają zarówno kobieta jak i mężczyzna. Jedna rodzina zamieszkuje w osobnym domu czy gospodarstwie domowym. Higiena i długowieczność bardzo znacznie się zwiększyła. Życie rodzinne zostało zubożone, do wspólnych spotkań dochodzi sporadycznie tylko w wyjątkowych sytuacjach (ślub, pogrzeb). Resztę wolnego czasu rodzinie zabiera bardzo często telewizja i inne media. Im wyższe wykształcenie i lepsza praca tym mniej czasu poświęca się rodzinie a zabieganie zuboża więzy rodziny.
Coraz częstszym problemem jest tez zjawisko patologii w rodzinie. Osłabione więzi emocjonalne i mnożące się konflikty prowadzą do rozwodów, czyli do zniszczenia rodziny. Zdobywanie środków utrzymania pochłania tyle czasu i energii rodziców, że zapominają oni o obowiązkach, na przykład o opiece nad dziećmi. Jednak zdecydowanie najczęstszym czynnikiem, który prowadzi do rozpadu rodziny jest alkoholizm (jednego lub obojga ze współmałżonków). W efekcie powstaje rodzina niepełna, w której rozwój emocjonalny dziecka zostaje zachwiany. Innym problemem współczesnej rodziny są konflikty pokoleniowe (między dziećmi a rodzicami, ale również w rodzinach wielopokoleniowych mieszkającym razem, między dziadkami i wnukami). Maja oni odrębne systemy wartości, różne wzory kulturowe, czego rezultatem mogą być ucieczki dzieci z domu, wstępowanie do sekt, uczestnictwo w subkulturach grup młodzieżowych, a także uzależnienie od narkotyków i alkoholu oraz w szczególnych wypadkach nawet samobójstwo.