Wykazują oni wyraźne cechy sangwiników , czyli:
- wieczni optymiści: jakoś było i jakoś będzie; w sumie wszystko będzie dobrze
- z całym zapałem swej ognistej duszy zawsze porywają się do czegoś nowego, ale nigdy nie dociągną do końca,
- są zdolni i mogliby się uczyć, ale... im się nie chce,
- są łatwowierni i bardzo naiwni,
- jeśli są zniechęceni i przybici, najchętniej rzuciliby się pod pociąg, ale zaraz, gdy się wyśpią, wzruszają ramionami i myślą : " Od tego świat się nie zawali",
- łatwo o wszystkim zapominają, ponieważ są niestali zarówno w dobrym, jak i złym,
- jeśli ktoś ich obrazi, rozżalają się, ale szybko o tym zapominają i wkrótce zachowują się tak, jakby nic się nie stało,
- potrafią się także pokłócić - najczęściej bez ważniejszego powodu, ale i bez jakichkolwiek konsekwencji,
- są dokładnym przeciwieństwem melancholika, który dobrze pamięta zarówno krzywdę, jak i dobro; w zależności od tego zajmuje odpowiednią postawę wobec ludzi,
- są ustępliwi i szczerzy - posłuszeństwo nie stanowi dla nich większego problemu,
- bywają też i szczodrzy, zwłaszcza gdy ktoś ich pięknie o to poprosi,
- trudno im być bezstronnym, ponieważ zwykle kierują się emocjami,
- publiczne wystąpienia nie są dla nich problemem - z łatwością wypowiadają swoje myśli, przemawiają sugestywnie, oddziaływującą na słuchaczy wrodzoną żywą gestykulacją.