Pytanie o sens religii, oraz:
"Ofiarowanie" to pastisz opowieści biblijnej o ofierze Abrahama, w której - zdaniem Herlinga - został ukryty konflikt pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Albowiem żądanie Boga - żeby Abraham złożył na stosie ofiarę ze swego syna jest - zdaniem Herlinga - niezrozumiałe i nieludzkie.
Odpowiedź na to pytanie znajduje się - jak mi się zdaje - w trzech tezach twórczości Herlinga z końca lat dziewięćdziesiątych. Pierwsza została najjaśniej sformułowana w opowiadaniu "Ofiarowanie" i brzmi następująco: Religia Starego Testamentu nie przynosi wystarczającej odpowiedzi na Holocaust, ponieważ, jeśli Bóg mógł kiedyś zażądać od Abrahama ofiary z własnego dziecka, to trzeba się pogodzić, że w XX wieku Bóg mógł zażądać ofiary całego narodu.
Teza druga: Bóg Nowego Testamentu objawił się w cierpieniu człowieka i to zjednoczenie się Boga z człowiekiem w cierpieniu stanowi o istocie chrześcijaństwa.
I trzecia teza: chrześcijaństwo bez męczeństwa staje się tylko masowym rytuałem i grozi mu rychły zmierzch. Tezę tę w opowiadaniu formułuje zresztą Fra Isacco (s. 63). Jak wiadomo, tę trzecią tezę Herling wypowiadał w ostatnich latach wielokrotnie - zarówno w opowiadaniach, w publicystyce, jak i w autokomentarzach do swojej twórczości.