Apokalipsa, otrzymana od Jezusa Chrystusa i przekazana Janowi poprzez aniołów jest najbardziej znanym, najbardziej wiarygodnym, a zarazem tajemniczym przekazem dotyczącym nadchodzących czasów. Zawarte w niej opisy przedstawione są w postaci symbolicznej, za pomocą znaków. Cała Apokalipsa, począwszy od rozdziału 5, obrazuje wyłącznie nadchodzącą przyszłość. Początek objawień rzeczy przyszłych otwiera pewien rozdział w historii ludzkości, który w biblii nazwany jest czasem ostatecznym. Obejmuje on okres kilku lat - od objawienia antychrysta, aż do powtórnego przyjścia Chrystusa, po którym odbędzie się sąd Boży, ale nie ostateczny.
Ciekawostką jest, że 600 lat wcześniej, prorok Daniel otrzymał wizje, których uzupełnieniem i jednocześnie poświadczeniem jest właśnie Apokalipsa. W obydwu księgach pojawiają się podobne postacie, podobne wydarzenia, okryte niemalże identyczną symboliką. Różnica pomiędzy tymi księgami polega na tym, że Daniel prorokował dla narodu Izraelskiego, zaś Jan dla każdej społeczności, uznającej zwierzchnictwo i panowanie Jezusa Chrystusa.
Właściwa treść, nawiązująca do czasów ostatecznych, rozpoczyna się od przedstawienia wizji o 7 pieczęciach, a kończy na wydarzeniu związanym z zagładą ziemi i wszelkiego zła. Jednakże to opracowanie, w celu lepszego zrozumienia, należy czytać tematycznie. Najpierw: Losy Kościoła i wiernych (Niewiasta, 2 Bestie), później: Wyroki Boże (7 Pieczęci, 7 Trąb, 7 Plag, Upadek Babilonu), a na końcu: Zbawienie, Nowa Ziemia (Przyjście Pańskie, Sąd Ostateczny).
Niestety, nie wszystko co zawiera wizja apokaliptyczna można zinterpretować lub przełożyć na język nam współczesny, gdyż wiele wydarzeń nie miało jeszcze miejsca i wiele rzeczy jeszcze nie wynaleziono, a próba interpretacji oparta na dzisiejszej wiedzy może zupełnie zmienić obraz nadchodzącej przyszłości i wprowadzić w błąd. Przykładem niech będą zjawiska opisane w księdze Jana, które w czasach obecnych są jedynie wytworem wyobraźni, a także cuda, którymi posłuży się antychryst i jego zastępca.