.Czy ludzie podejmujący działanie dla osiągnięcia wyższego celu potrzebują dowodzcy. jakie przyklady literacki pasujace do rozprawki?
person
brightness_auto
2 odpowiedzi
Zapewne wielu z nas nigdy nie zastanawiało się nad tym , jak wazne jest dążenie do własnych celów. Własnie dlatego przedstawie argumenty , dzięki którym to zrozumiecie.
Po pierwsze, dążąc za wszelka cenę do wyznaczonego celu osiągniemy wile. Odbudowa sumienia to chęć poprawy. Jeżeli czegoś bardzo pragniemy, np zdobyć puchar w szkolnym konkursie bądż dostac sie do drużyny piłkarskiej i skupimy się na swoim celu to go osiągniemy. Uważam, że tak samo jest z sumieniem, mając silna wolę zawsze dotrzemy do wyznaczonego celu.
Po drugie, znamy wiele przykładów odbudowy sumienia, jadnym z nich jest postępowanie głównego bohatera ,, Opowieści Wigilijnej", Ebenezera Scrooge, który postepuje źle a jednak kiedy uswiadamia sobie swoje błędy i postępowanie, bardzo chce się zmienić.
Po trzecie, w zyciu napotykamy wiele okazji do zadośćuczynienia za błędy. Byc dobrym dla innych, pomagać ludziom i bliźniemu .
Myśle że wyżej przytoczone argumenty w pełni dowodzą że warto dążyć do własnych celów. Jeszcze nie jest na to za późno ,spełniejmy własne marzenia i sprawmy , że ten świat stanie się lepszy , chodźby w naszej wyobraźni.
Po pierwsze, dążąc za wszelka cenę do wyznaczonego celu osiągniemy wile. Odbudowa sumienia to chęć poprawy. Jeżeli czegoś bardzo pragniemy, np zdobyć puchar w szkolnym konkursie bądż dostac sie do drużyny piłkarskiej i skupimy się na swoim celu to go osiągniemy. Uważam, że tak samo jest z sumieniem, mając silna wolę zawsze dotrzemy do wyznaczonego celu.
Po drugie, znamy wiele przykładów odbudowy sumienia, jadnym z nich jest postępowanie głównego bohatera ,, Opowieści Wigilijnej", Ebenezera Scrooge, który postepuje źle a jednak kiedy uswiadamia sobie swoje błędy i postępowanie, bardzo chce się zmienić.
Po trzecie, w zyciu napotykamy wiele okazji do zadośćuczynienia za błędy. Byc dobrym dla innych, pomagać ludziom i bliźniemu .
Myśle że wyżej przytoczone argumenty w pełni dowodzą że warto dążyć do własnych celów. Jeszcze nie jest na to za późno ,spełniejmy własne marzenia i sprawmy , że ten świat stanie się lepszy , chodźby w naszej wyobraźni.
Czy w działaniach dla wyższego celu rola przywódcy jest niezbędna?
Od zarania dziejów każdej inicjatywie towarzyszył przywódca. Przywódca, wydawałoby się, potrzebny jest dla każdego ludzkiego działania tak samo jak dyrygent potrzebny jest orkiestrze. Ludzkość, zarówno jako całość oraz jako indywidualne jednostki, stale dąży do postawionych sobie celów, stale posuwa się naprzód. Cele te różnią się między sobą wielkością, dla jednego celem wyższym może być coś co dla kogoś innego będzie codziennością.
Cel Konrada, bohatera trzeciej części "Dziadów", zdecydowanie był celem wielkim i prawie nieosiągalnym. Myślał on o sobie jako o duchowym przywódcy narodu, w Wielkiej Improwizacji, monologu wygłoszonym przez Konrada, porównywał się on wiele razy do bóstwa mającego na celu zbawienie narodu Polskiego. Konrad cierpiał cierpieniem swej ojczyzny, frustrował go brak zrozumienia zarówno ze strony Stwórcy jak i innych ludzi. Konrad poległ w swych staraniach, nie udało mu się zyskać poparcia ludu Polskiego.
O Konradzie mowa jest także w dramacie autorstwa Stanisława Wyspiańskiego pt. "Wyzwolenie". Wyspiański w swoim utworze podkreśla postawę Konrada. Słowami "Jestem w każdym człowieku, żyję w każdym sercu" pokazuje to co Konrad wypowiedział już podczas Wielkiej Improwizacji, przedstawia go jako bóstwo, duchowego przywódcę narodu. Konrad w pewnym momencie namawia Chór, reprezentujący wszystkich chłopów, do powstania, stawia się roli przywódcy który miałby to powstanie poprowadzić.
Władca oprócz posiadania wyższego celu, powinien także posiadać pewne cechy i wartości umożliwiające mu dążenie do niego. Największym zagrożeniem dla władcy jest pokusa, doskonale to obrazuje znane powiedzenie "Władza korumpuje, a władza absolutna korumpuje absolutnie", zbyt wielu władców w historii świata czy literaturze uległo podstawowym ludzkim rządzom takim jak np. chciwość. Przykładem takiego władcy jest Makbet, bohater tragedii Williama Shakespeara pt. "Makbet". Władza odmienia bohatera, sprawia że przekracza on wszelkie granice moralne aby zaspokoić jej pragnienie, ona wypacza Makbeta i staje się celem sama w sobie. Towarzysząca temu ślepemu pragnieniu ambicja zrodzona z próżności bohatera tylko zwiększa jego wypaczenie. Lady Makbet, żona bohatera, pokierowana przez przepowiednię czarownic, manipuluje uległym mężem, nakłania go do popełnienia niewybaczalnych zbrodni jedynie w celu zaspokojenia rządz.
Rola przywódcy jest rolą pełną odpowiedzialności, zarówno za siebie jak i podążających za sobą ludzi. Każdy dobry przywódca powinien posiadać pewne podstawowe cechy pozwalające mu sumiennie pełnić swoje stanowisko. Bardzo łatwo jest zatracić się w prymitywnych pragnieniach, ślepe dążenie do celu może stać się obsesją która wypaczy człowieka, sprawi że człowiek porzuci wszelkie granice moralne i etyczne na rzecz pragnienia władzy które stanie się celem samo w sobie.
Do pani sprawdzającej mi pracę:
Tak to w 100% moja praca (MFJ z klasy IIIa). Jako osoba poniekąd dłużna internetowi postanowiłem spłacić ten dług przynajmniej w pewnym procencie.
Od zarania dziejów każdej inicjatywie towarzyszył przywódca. Przywódca, wydawałoby się, potrzebny jest dla każdego ludzkiego działania tak samo jak dyrygent potrzebny jest orkiestrze. Ludzkość, zarówno jako całość oraz jako indywidualne jednostki, stale dąży do postawionych sobie celów, stale posuwa się naprzód. Cele te różnią się między sobą wielkością, dla jednego celem wyższym może być coś co dla kogoś innego będzie codziennością.
Cel Konrada, bohatera trzeciej części "Dziadów", zdecydowanie był celem wielkim i prawie nieosiągalnym. Myślał on o sobie jako o duchowym przywódcy narodu, w Wielkiej Improwizacji, monologu wygłoszonym przez Konrada, porównywał się on wiele razy do bóstwa mającego na celu zbawienie narodu Polskiego. Konrad cierpiał cierpieniem swej ojczyzny, frustrował go brak zrozumienia zarówno ze strony Stwórcy jak i innych ludzi. Konrad poległ w swych staraniach, nie udało mu się zyskać poparcia ludu Polskiego.
O Konradzie mowa jest także w dramacie autorstwa Stanisława Wyspiańskiego pt. "Wyzwolenie". Wyspiański w swoim utworze podkreśla postawę Konrada. Słowami "Jestem w każdym człowieku, żyję w każdym sercu" pokazuje to co Konrad wypowiedział już podczas Wielkiej Improwizacji, przedstawia go jako bóstwo, duchowego przywódcę narodu. Konrad w pewnym momencie namawia Chór, reprezentujący wszystkich chłopów, do powstania, stawia się roli przywódcy który miałby to powstanie poprowadzić.
Władca oprócz posiadania wyższego celu, powinien także posiadać pewne cechy i wartości umożliwiające mu dążenie do niego. Największym zagrożeniem dla władcy jest pokusa, doskonale to obrazuje znane powiedzenie "Władza korumpuje, a władza absolutna korumpuje absolutnie", zbyt wielu władców w historii świata czy literaturze uległo podstawowym ludzkim rządzom takim jak np. chciwość. Przykładem takiego władcy jest Makbet, bohater tragedii Williama Shakespeara pt. "Makbet". Władza odmienia bohatera, sprawia że przekracza on wszelkie granice moralne aby zaspokoić jej pragnienie, ona wypacza Makbeta i staje się celem sama w sobie. Towarzysząca temu ślepemu pragnieniu ambicja zrodzona z próżności bohatera tylko zwiększa jego wypaczenie. Lady Makbet, żona bohatera, pokierowana przez przepowiednię czarownic, manipuluje uległym mężem, nakłania go do popełnienia niewybaczalnych zbrodni jedynie w celu zaspokojenia rządz.
Rola przywódcy jest rolą pełną odpowiedzialności, zarówno za siebie jak i podążających za sobą ludzi. Każdy dobry przywódca powinien posiadać pewne podstawowe cechy pozwalające mu sumiennie pełnić swoje stanowisko. Bardzo łatwo jest zatracić się w prymitywnych pragnieniach, ślepe dążenie do celu może stać się obsesją która wypaczy człowieka, sprawi że człowiek porzuci wszelkie granice moralne i etyczne na rzecz pragnienia władzy które stanie się celem samo w sobie.
Do pani sprawdzającej mi pracę:
Tak to w 100% moja praca (MFJ z klasy IIIa). Jako osoba poniekąd dłużna internetowi postanowiłem spłacić ten dług przynajmniej w pewnym procencie.