Ten utwór to zdecydowanie komedia. Do nazwania tej ksiązki mozemy użyć dwóch pojęć:
1. komedia obyczajowa- czyli taka,która drwi z obyczajów konkretnej grupy społecznej ( w Świętoszku drwina z mieszczaństwa i duchowieństwa)
2.Komedia charakterów-jedna z ważniejszych odmian komedii, w której eksponowana jest sylwetka psychologiczna głównego bohatera, jego zachowanie, wybory moralne, poglądy. Zazwyczaj już w tytule wskazuje, ze mamy do czynienia z komedią charakterów.( Skąpiec, Świetoszek)
ŚWIĘTOSZEK- fałszywie pobożny, przebiegły, ma słabosć do kobiet, kłamie; jest bezczelny,prowokujący,dwulicowy,chciwy, jest malipulatorem, nie moralny,egoista, bez sumienia.
Taki utwór pokazuje nam, wyolbrzymia problem jaki szerzy się wśród ludzi.
Wyróżniamy wiele komizmów w tej sztuce:
1.komizm postaci (np. Doryna)
2.komizm sytuacyjny( Akt IV, scena 5; Akt III, scena 2)
3.komizm słowny: (wypowiedzi Doryny do Swiętoszka itp.)