Termin frazeologia (gr. phrásis ‘mówienie’, logos ‘słowo, nauka’) jest używany w kilku znaczeniach. W pierwszym, jest to dział językoznawstwa, ściślej leksykologii, który rejestruje utrwalone połączenia wyrazowe. W drugim, oznacza zbiór związków frazeologicznych występujących w określonych języku, stylu czy tekście. Frazeologią w kontekście ironicznym określa się także nietypowy sposób wyrażania się oraz połączenia wyrazów, które niosą nowe – dowcipne lub nieudolne – znaczenia. Związki frazeologiczne są jednostkami słownikowymi większymi niż jeden leksem; podobnie jak wyrazy stanowią składnik wypowiedzeń i tekstów. Wymagają akceptacji społecznej, czyli ugruntowania w języku, przy czym utrwalone w języku znaczenie nie wynika z sumy znaczeń komponentów związku, stąd muszą zostać zapamiętane w całości. Frazeologizmy zwykle mają charakter metaforyczny lub metonimiczny, w związku z czym często stają się punktem wyjścia dla zabawy językowej, pobudzając do określonych interpretacji. Reklamy biedronki są przepełnione innowacjami frazeologicznymi,np:
Reklama emitowana pod koniec wakacji, w czasie przygotowań do rozpoczęcia roku szkolnego. Ukazana jest gorączkowa ucieczka przerażonego ołówka przed groźnie wyglądającą temperówką. W końcu dochodzi do konfrontacji – słychać rozpaczliwy krzyk pochwyconego. Zaistniałą sytuację komentują gumka do mazania i zszywacz:
„- No i dorwała go!
- I słusznie! Strasznie tępy był.
- A teraz wariata struga!”.
Dostać/dorwać kogoś w swoje (swe) ręce ‘schwycić kogoś, złapać’
Tępy umysł, człowiek ‘umysł, człowiek mało zdolny, mało inteligentny’
Strugać wariata ‘udawać, że się jest nieświadomym niczego, niezorientowanym w niczym i niewinnym’