Minimum jedna stron od zeszytu.
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Aby ułatwić ci stworzenie tekstu posłużę się dwoma rzeczami:
a) Opisem zwierza:
szkapa jest tytułową bohaterką noweli: starą, kulawą, ślepą na jedno oko, o grzbiecie kościstym i obdartym od starego chomąta szkapiną. Była ukochanym zwierzęciem całej rodziny Mostowiaków, stanowiąc poniekąd źródło jej utrzymania (woziła żwir i piasek). Była z nimi, odkąd tylko Wicek sięgał pamięcią. Gdy Filip wracał z pracy znad rzeki, chłopcy wybiegali na powitanie konia. Każdy podsuwał mu ziemniaka czy kawałek chleba. Zabawa zaczynała się w chwili, gdy ojciec wyprzęgał szkapę z wozu. Felek wskakiwał na jej kościsty grzbiet, podobnie jak Piotruś. Chłopcy biegali do starego konia z każdą sprawą, zabiegali o jego względy i łaskę. Zwierzę patrzyło na nich jednym okiem, ponieważ na drugie nie widziało. Czyścili je codziennie szczotką i zgrzebłem, kłócąc się o pierwszeństwo, a szkapina stała cierpliwie. Po Wielkanocy zawsze nad Wisłą oblewali zwierzę wodą, wycierając je potem starannie (było to „pławienie szkapy”).
Tekstu już wiele wyjaśnia, postaw się jednak od strony, że stanowiła ich utrzymanie, przyjaciela, czy nawet członka rodziny, zżytego z rodziną.
Chodź bardziej to dzieci były zżyte xP W każdym razie uchwyć się tego, dla zrozumienia daje ci :
b) Myśl Seneki młodszego "To co zdobyliśmy z największym trudem, najbardziej kochamy. ", bardziej od strony "to co nam pomaga, wspiera, coś co jest z nami -Do tego najbardziej się przywiązujemy".
W prawdzie ludzką rzeczą przywiązywać się do rzeczy, czy też do ludzi.
Szkapa zapewniała im jak powiedziałem przyjaciela, pomoc, towarzystwo, razem znosili biedę, daje nam to powód do wielkiej tęsknoty i przywiązania-Świadczy to o tematycznej przyjaźni.
To jak to wykorzystasz pozostawiam tobie ;)
a) Opisem zwierza:
szkapa jest tytułową bohaterką noweli: starą, kulawą, ślepą na jedno oko, o grzbiecie kościstym i obdartym od starego chomąta szkapiną. Była ukochanym zwierzęciem całej rodziny Mostowiaków, stanowiąc poniekąd źródło jej utrzymania (woziła żwir i piasek). Była z nimi, odkąd tylko Wicek sięgał pamięcią. Gdy Filip wracał z pracy znad rzeki, chłopcy wybiegali na powitanie konia. Każdy podsuwał mu ziemniaka czy kawałek chleba. Zabawa zaczynała się w chwili, gdy ojciec wyprzęgał szkapę z wozu. Felek wskakiwał na jej kościsty grzbiet, podobnie jak Piotruś. Chłopcy biegali do starego konia z każdą sprawą, zabiegali o jego względy i łaskę. Zwierzę patrzyło na nich jednym okiem, ponieważ na drugie nie widziało. Czyścili je codziennie szczotką i zgrzebłem, kłócąc się o pierwszeństwo, a szkapina stała cierpliwie. Po Wielkanocy zawsze nad Wisłą oblewali zwierzę wodą, wycierając je potem starannie (było to „pławienie szkapy”).
Tekstu już wiele wyjaśnia, postaw się jednak od strony, że stanowiła ich utrzymanie, przyjaciela, czy nawet członka rodziny, zżytego z rodziną.
Chodź bardziej to dzieci były zżyte xP W każdym razie uchwyć się tego, dla zrozumienia daje ci :
b) Myśl Seneki młodszego "To co zdobyliśmy z największym trudem, najbardziej kochamy. ", bardziej od strony "to co nam pomaga, wspiera, coś co jest z nami -Do tego najbardziej się przywiązujemy".
W prawdzie ludzką rzeczą przywiązywać się do rzeczy, czy też do ludzi.
Szkapa zapewniała im jak powiedziałem przyjaciela, pomoc, towarzystwo, razem znosili biedę, daje nam to powód do wielkiej tęsknoty i przywiązania-Świadczy to o tematycznej przyjaźni.
To jak to wykorzystasz pozostawiam tobie ;)