Wypracowanie
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Adam Mickiewicz pisał epopeję „Pan Tadeusz” w latach 1832-1834. Utwór ten wydano po raz pierwszy w 1834 roku w Paryżu. Była to epopeja narodowa, napisana na tle ważnych wydarzeń historycznych z okresu napoleońskiego. Według pierwotnego zamiaru miał to być poemat typu "Hermana i Doroty" Goethego, ale w trakcie pisania utwór rozrósł się w epicką epopeję z życia szlachty. Podłożem historycznym powstania tego utworu była „klęska” Polaków w Powstaniu Listopadowym (1830-1831) oraz wynikająca z tego zdarzenia chęć odbudowania w Polakach poczucia własnej godności i siły.
„Pan Tadeusz” zawiera przykładowe opisy walk o godność polską jak również ukazuje zmiany moralne bohaterów. W utworze tym zawarte zostały przejawy patriotyzmu Polaków, które zauważamy między innymi w Inwokacji, jak i opisach Konstytucji 3-go maja oraz rzezi Pragi.
Akcja tego utworu toczyła się w latach 1811-1812 w Soplicowie na Litwie. Jej głównym bohaterem był Jacek Soplica ( ks. Robak). Najliczniej reprezentowaną grupą społeczną w epopei była szlachta, która miała decydujący głos w podejmowaniu decyzji wagi państwowej.
„Pan Tadeusz” zawiera cały szereg nakazów, wyznaczników oraz zasad, jakimi powinien kierować się Polak-patriota. Naśladowanie zachowań bohaterów pozytywnych dawałoby szansę na odzyskanie niepodległości Państwa Polskiego. Każdy prawdziwy Polak i
Chrześcijanin, który prowadziłby życie zgodnie z zasadami zawartymi w Biblii mógłby liczyć na zbawienie. Natomiast patriota postępujący zgodnie z duchem „Pana Tadeusza” byłby nadzieję na odzyskania niepodległości.
Biblia to najsłynniejsza i najstarsza księga na świecie, która zawiera w sobie informacje na temat chrześcijaństwa i szereg nauk moralnych. Jej główny cel to przekonanie ludzi do wiary w Boga i przestrzeganie zasad chrześcijańskich ze względu na wspólne cechy utworów. Wiele osób porównuje „Pana Tadeusza” z Biblią, gdzie nadrzędnym celem jest nakłonienie ludzi do zmiany ich zachowania i poglądów na świat.
Porównując obydwa utwory, już od czasów powstania „Pana Tadeusza” uważano, że jest on jednym z największych dzieł polskich. Aktualnie każdy Polak od najmłodszych lat zna słowa:
„Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie;
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił”.
Cytat ten wyraża wielki patriotyzm. Również Biblia jest znana nie tylko w Polsce, lecz i na całym świecie. Każdy chrześcijanin zna przypowieści o Kainie i Ablu, bądź Adamie i Ewie. Każda z tych ksiąg przedstawia losy z życia danych grup ( „Pan Tadeusz”- szlachta, Biblia – chrześcijanie).W utworach tych opisano szczegółowo tamtejsze obyczaje, emocje bohaterów oraz inne bardzo ważne sytuacje z ich życia.
Najważniejszą częścią lektury „Pan Tadeusz” była metamorfoza Jacka Soplicy.
Przełomowym momentem w życiu Soplicy, była odmowa przyjęcia prośby o rękę córki Stolnika Horeszki - Ewy. Przejawia się to przy końcu życia Soplicy, podczas spowiedzi Gerwazemu:
„Jakże mocno musiałem kochać tę niebogę
Tyle lat! gdziem ja nie był! A dotąd nie mogę
Jej zapomnieć i zawżdy jej postać kochana
Stoi mi przed oczyma jakby malowana!”
W Biblii również znajduje się wiele rad. Przykładem jest historia Adama i Ewy, która pozwala nam poznać jak ważne jest przestrzeganie zasad.
W obu księgach pokazano bardzo podobnych do siebie ludzi – księdza Robaka i Jezusa Chrystusa. Ich wspólną i najważniejszą cechą było poświęcenie swojego życia dla dobra innych, co uświadomiło nam jak ważne jest życie ludzkie:
„On jednak na każde słowo kładł ręce i uzdrawiał z niedomagań.
I wiele słów poszło za NIM.
A tłumy zdumiewały się widząc, że nieme mówi, ułomne jest
zdrowe, chrome chodzi, niewidome widzi”.
Obydwa utwory są obszerne, ponieważ dzieje bohaterów były zawarte przynajmniej na trzystu stronach i oba zostały podzielone na księgi. Ich zasadniczą różnicą jest styl, w jakim zostały napisane.„Pan Tadeusz” wierszem, natomiast w Biblii spotykamy również prozą.
Reasumując powyższe rozważania pragnę stwierdzić, że opisane wcześniej dzieła są przeznaczone zarówno dla młodzieży jak i starszego pokolenia, ponieważ są to utwory ponadczasowe. Są w nich opisane historie zawierające wiele mądrości oraz takie, które pochłaniają czytelnika. Można również spotkać fragmenty opisowo bardzo obszerne, które młodego czytelnika mogą nużyć, ponieważ dzisiejszy, otaczający nas świat i życie w nim jest inne niż w tamtych czasach. Dzisiaj brakuje nam czasu zwłaszcza na podziwianie piękna przyrody naszego kraju, życie towarzyskie oraz zapomina się o wzajemnym szacunku do siebie i do Ojczyzny. Czytając „Pana Tadeusza” możemy sobie uświadomić jak bardzo wszystko się zmieniło w naszym państwie zarówno na dobre jak i na złe.
„Pan Tadeusz” jest tak znanym dziełem literackim, że postanowiono go zekranizować. Ekranizacji dokonał znany i ceniony reżyser Andrzej Wajda w roku 1999. Również Biblia została przetłumaczona na wiele języków, co rozpowszechniło ją na całym świecie. Tłumaczono ją między innymi w języku greckim, hebrajskim oraz armeńskim. Najbardziej znana jest: Biblia Królowej Zofii, Biblia Jakuba Wujka i Biblia Tysiąclecia.
Moim zdaniem „Pan Tadeusz” jest to wielkie dzieło literackie, które przetrwa wieki i które ciągle jest aktualne. Z „Pana Tadeusza” powinniśmy czerpać wiedzę. Jedną z najważniejszych i najbardziej wartościowych części tej epopei jest Inwokacja, którą każdy Polak powinien pamiętać do końca życia.
„Pan Tadeusz” zawiera przykładowe opisy walk o godność polską jak również ukazuje zmiany moralne bohaterów. W utworze tym zawarte zostały przejawy patriotyzmu Polaków, które zauważamy między innymi w Inwokacji, jak i opisach Konstytucji 3-go maja oraz rzezi Pragi.
Akcja tego utworu toczyła się w latach 1811-1812 w Soplicowie na Litwie. Jej głównym bohaterem był Jacek Soplica ( ks. Robak). Najliczniej reprezentowaną grupą społeczną w epopei była szlachta, która miała decydujący głos w podejmowaniu decyzji wagi państwowej.
„Pan Tadeusz” zawiera cały szereg nakazów, wyznaczników oraz zasad, jakimi powinien kierować się Polak-patriota. Naśladowanie zachowań bohaterów pozytywnych dawałoby szansę na odzyskanie niepodległości Państwa Polskiego. Każdy prawdziwy Polak i
Chrześcijanin, który prowadziłby życie zgodnie z zasadami zawartymi w Biblii mógłby liczyć na zbawienie. Natomiast patriota postępujący zgodnie z duchem „Pana Tadeusza” byłby nadzieję na odzyskania niepodległości.
Biblia to najsłynniejsza i najstarsza księga na świecie, która zawiera w sobie informacje na temat chrześcijaństwa i szereg nauk moralnych. Jej główny cel to przekonanie ludzi do wiary w Boga i przestrzeganie zasad chrześcijańskich ze względu na wspólne cechy utworów. Wiele osób porównuje „Pana Tadeusza” z Biblią, gdzie nadrzędnym celem jest nakłonienie ludzi do zmiany ich zachowania i poglądów na świat.
Porównując obydwa utwory, już od czasów powstania „Pana Tadeusza” uważano, że jest on jednym z największych dzieł polskich. Aktualnie każdy Polak od najmłodszych lat zna słowa:
„Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie;
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił”.
Cytat ten wyraża wielki patriotyzm. Również Biblia jest znana nie tylko w Polsce, lecz i na całym świecie. Każdy chrześcijanin zna przypowieści o Kainie i Ablu, bądź Adamie i Ewie. Każda z tych ksiąg przedstawia losy z życia danych grup ( „Pan Tadeusz”- szlachta, Biblia – chrześcijanie).W utworach tych opisano szczegółowo tamtejsze obyczaje, emocje bohaterów oraz inne bardzo ważne sytuacje z ich życia.
Najważniejszą częścią lektury „Pan Tadeusz” była metamorfoza Jacka Soplicy.
Przełomowym momentem w życiu Soplicy, była odmowa przyjęcia prośby o rękę córki Stolnika Horeszki - Ewy. Przejawia się to przy końcu życia Soplicy, podczas spowiedzi Gerwazemu:
„Jakże mocno musiałem kochać tę niebogę
Tyle lat! gdziem ja nie był! A dotąd nie mogę
Jej zapomnieć i zawżdy jej postać kochana
Stoi mi przed oczyma jakby malowana!”
W Biblii również znajduje się wiele rad. Przykładem jest historia Adama i Ewy, która pozwala nam poznać jak ważne jest przestrzeganie zasad.
W obu księgach pokazano bardzo podobnych do siebie ludzi – księdza Robaka i Jezusa Chrystusa. Ich wspólną i najważniejszą cechą było poświęcenie swojego życia dla dobra innych, co uświadomiło nam jak ważne jest życie ludzkie:
„On jednak na każde słowo kładł ręce i uzdrawiał z niedomagań.
I wiele słów poszło za NIM.
A tłumy zdumiewały się widząc, że nieme mówi, ułomne jest
zdrowe, chrome chodzi, niewidome widzi”.
Obydwa utwory są obszerne, ponieważ dzieje bohaterów były zawarte przynajmniej na trzystu stronach i oba zostały podzielone na księgi. Ich zasadniczą różnicą jest styl, w jakim zostały napisane.„Pan Tadeusz” wierszem, natomiast w Biblii spotykamy również prozą.
Reasumując powyższe rozważania pragnę stwierdzić, że opisane wcześniej dzieła są przeznaczone zarówno dla młodzieży jak i starszego pokolenia, ponieważ są to utwory ponadczasowe. Są w nich opisane historie zawierające wiele mądrości oraz takie, które pochłaniają czytelnika. Można również spotkać fragmenty opisowo bardzo obszerne, które młodego czytelnika mogą nużyć, ponieważ dzisiejszy, otaczający nas świat i życie w nim jest inne niż w tamtych czasach. Dzisiaj brakuje nam czasu zwłaszcza na podziwianie piękna przyrody naszego kraju, życie towarzyskie oraz zapomina się o wzajemnym szacunku do siebie i do Ojczyzny. Czytając „Pana Tadeusza” możemy sobie uświadomić jak bardzo wszystko się zmieniło w naszym państwie zarówno na dobre jak i na złe.
„Pan Tadeusz” jest tak znanym dziełem literackim, że postanowiono go zekranizować. Ekranizacji dokonał znany i ceniony reżyser Andrzej Wajda w roku 1999. Również Biblia została przetłumaczona na wiele języków, co rozpowszechniło ją na całym świecie. Tłumaczono ją między innymi w języku greckim, hebrajskim oraz armeńskim. Najbardziej znana jest: Biblia Królowej Zofii, Biblia Jakuba Wujka i Biblia Tysiąclecia.
Moim zdaniem „Pan Tadeusz” jest to wielkie dzieło literackie, które przetrwa wieki i które ciągle jest aktualne. Z „Pana Tadeusza” powinniśmy czerpać wiedzę. Jedną z najważniejszych i najbardziej wartościowych części tej epopei jest Inwokacja, którą każdy Polak powinien pamiętać do końca życia.