Autor przedstawił śmierć pod postacią ludzką, a mianowicie nadał jej płeć niewiasty. Przedstawił ją jako człowieka skaradego, chudego oraz bladego. W utworze "Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią" postać śmierci ma żółte oczy, z których płynie krew, na głowie ma białą chustę i dana śmierć nie miała ust. Autor tekstu miał na celu (w tamtych czasach) ostrzec człowieka jak wygląda śmierć. A dlaczego? W tamtych czasach często się mówiło "Pamiętaj o śmierci". Wyczekiwali tego momentu... Człowiek ten niejako chciał też nastraszyć ludzi, żeby obawiali się wyglądu śmierci, a świadczą o tym słowa: "poziewając skrżyta zęby" albo "niece oczy zawracając". Autor nawiązał też do jej atrybutu: "groźną kosę w ręku trzyma".
Myślę że ten tekst można zaliczyć do rozprawy (obszerne dzieło zawierające układ na dany temat).