Wojna wywarła niezatarte piętno na psychice każdego człowieka, który zmuszony był przejść przez to piekło. . Najokrutniejszym doświadczeniem z tamtych dni były obozy koncentracyjne, machina śmierci stworzona przez hitlerowców doprowadzająca do degradacji moralnej, upadku człowieka, zatracenia wszelkich wartości. W ekstremalnej sytuacji, jaka z pewnością jest przebywanie w obozie, znikają cechy powszechnie uważane za humanitarne, nie ma tu współczucia, miłości. Jest tylko chęć przeżycia za wszelką cenę. Więźniowie przechodzą proces stopniowego obojętnienia wobec cierpienia i śmierci innych. Nie są zdolni do litości, przyjaźni, miłości, czy chociażby poczucia solidarności. Wydawałoby się, ze wspólna niewola, zagrożenie i niepewność, co przyniesie następny dzień, powinny zbliżać więźniów do siebie. Jednak tak nie jest. Potrafią spokojnie patrzeć, jak kaci znęcają się nad współwięźniem i nie reagować na ten widok. Strach o samego siebie, strach przed kara paraliżuje wszelkie działania. Z czasem śmierć bliźniego przestała wywierać jakiekolwiek wrażenie. Mordercza praca niekiedy była gorsza niż śmierć. Wydawałoby się ,że nie ma ratunku, a jednak to nadzieja dawała siłę by walczyć. PW, Znak Polski Walczącej – symbol w kształcie kotwicy, której człon w kształcie litery P symbolizuje Polskę, a ramiona literę W – walkę lub "kotwicę" – symbol nadziei na odzyskanie niepodległości. Spotykany często pod nazwą "Kotwica Walcząca". Powszechnie stosowany w czasie II wojny światowej. Widnieje na tle orła w godle Konfederacji Polski Niepodległej. Każde powstanie było wynikiem ogromnej nadziei i wiary,że piekło dobiegnie końca, to ona dodawała otuchy i niejednokrotnie trzymała przy życiu.