Opis burzy to dynamiczny obraz przyrody,który zawiera wiele porównań,personifikacji.
"I łany zbóż,co wprzódy,kładąc się na ziemi
I znowu w górę trzęsąc kłosami złotymi
Wrzały jak fale,teraz stoją nieruchome
I poglądają w niebo najeżywszy słomę"
"I zielone przy drogach wierzby i topole,
Co pierwej,jako płaczki przy grobowym dole,
Biły czołem,długimi kręciły ramiony
Rozpuszczając na wiatry warkocz posrebrzony,
Teraz jak martwe,z niemej wyrazem żałoby,
Stoją na kształt posągówsypilijskiej Nioby"
"Nagle wichry zwarły się,porwały się w poły,
Borykają się,kręcą,świszczącymi koły
Krążą po stawach...
Wpadli na łąki,świszczą po łozach i trawach...wiatry wyją,
Upadają na rolę,tarzają się,ryją,
Rwą skiby,robią otwór wichrowi trzeciemu..."