Wybierz i opisz najważniejszą osobę w historii Wielkiej Brytanii.Powiedz gdzie o niej usłyszałeś i powiedz dlaczego ją właśnie wybrałeś
person
brightness_auto
1 odpowiedź
William Szekspir – urodził się w 1564 roku w miasteczku Stratford nad rzeką Avon, gdzie również spędził ostatnie lata swojego życia. Umarł w 1616 roku.
Angielski poeta i dramatopisarz a w późniejszym okresie życia również aktor. Żył w czasach Elżbiety I i Jakuba I, kiedy to powstał teatr elżbietański.
Jego ojciec John pochodził z chłopskiej rodziny, lecz po pewnym czasie porzucił rolnictwo i przeprowadził się do miasta gdzie został burmistrzem. Matka Mary pochodziła z zieministwa. Mieli ośmioro dzieci z których najstarszy był William.
Ok. 1571 młody Szekspir poszedł do średniej szkoły ogólnokształcącej gdzie uczył się łaciny, historii, literatury antycznej i retoryki. Nie posiadał większego wykształcenia. W 1582 roku poslubił o osiem lat starsza Anne. Lecz w kilka lat po zawarciu małżeństwa Szekspir opuszcza Stratford i udaje się do Londynu.
Z biegiem czasu zaczął grywać w teatrach, potem zaś zajął się pisaniem sztuk i poematów.
Początkowo należał do kompani Sług Lorda Szambelana dysponującym własnym teatrem The Glob.
Jednak najprawdopodobniej Szekspir pracował w różnych magnackich rezydencjach jako guwerner, sekretarz, a także aktor w dworskich przedstawieniach. Zdobywał sławę, poszerzał wykształcenie, czytał, poznawał wielu znanych ludzi.. Do rodzinnego miasta przyjeżdżał często, dbał o swoja rodzinę, inwestował w nieruchomości.
Był on autorem 36 sztuk. Pisał kroniki historyczne, komedie oraz tragedie. Kroniki w większości tematycznie związane z dziejami Anglii w XV w.
Najważniejszym motywem jego dramatów jest problem władzy, która jawi się jako demoralizująca i niszcząca. Szekspira interesuje mechanizm władzy, ukrytego obiektu ludzkich pragnień. Tematyka ta pojawia się przede wszystkim w kronikach królewskich i tragedich.
Za najlepsze komedie uważa się: „Poskromienie złośnicy”, „Stracone zachody miłości”, „Sen nocy letniej”, „Wiele hałasu o nic”, „Kupiec wenecki”, zaś spośród tragedi należy wymienić: „Juliusz Cezar”, „Tymon Ateńczyk”, „Król Leos”. Drmaty psychologiczne i poetyckie: „Romeo i Julia”, „Hamlet”, „Makbet”, „Otello”.
Angielski poeta i dramatopisarz a w późniejszym okresie życia również aktor. Żył w czasach Elżbiety I i Jakuba I, kiedy to powstał teatr elżbietański.
Jego ojciec John pochodził z chłopskiej rodziny, lecz po pewnym czasie porzucił rolnictwo i przeprowadził się do miasta gdzie został burmistrzem. Matka Mary pochodziła z zieministwa. Mieli ośmioro dzieci z których najstarszy był William.
Ok. 1571 młody Szekspir poszedł do średniej szkoły ogólnokształcącej gdzie uczył się łaciny, historii, literatury antycznej i retoryki. Nie posiadał większego wykształcenia. W 1582 roku poslubił o osiem lat starsza Anne. Lecz w kilka lat po zawarciu małżeństwa Szekspir opuszcza Stratford i udaje się do Londynu.
Z biegiem czasu zaczął grywać w teatrach, potem zaś zajął się pisaniem sztuk i poematów.
Początkowo należał do kompani Sług Lorda Szambelana dysponującym własnym teatrem The Glob.
Jednak najprawdopodobniej Szekspir pracował w różnych magnackich rezydencjach jako guwerner, sekretarz, a także aktor w dworskich przedstawieniach. Zdobywał sławę, poszerzał wykształcenie, czytał, poznawał wielu znanych ludzi.. Do rodzinnego miasta przyjeżdżał często, dbał o swoja rodzinę, inwestował w nieruchomości.
Był on autorem 36 sztuk. Pisał kroniki historyczne, komedie oraz tragedie. Kroniki w większości tematycznie związane z dziejami Anglii w XV w.
Najważniejszym motywem jego dramatów jest problem władzy, która jawi się jako demoralizująca i niszcząca. Szekspira interesuje mechanizm władzy, ukrytego obiektu ludzkich pragnień. Tematyka ta pojawia się przede wszystkim w kronikach królewskich i tragedich.
Za najlepsze komedie uważa się: „Poskromienie złośnicy”, „Stracone zachody miłości”, „Sen nocy letniej”, „Wiele hałasu o nic”, „Kupiec wenecki”, zaś spośród tragedi należy wymienić: „Juliusz Cezar”, „Tymon Ateńczyk”, „Król Leos”. Drmaty psychologiczne i poetyckie: „Romeo i Julia”, „Hamlet”, „Makbet”, „Otello”.